Ο Ihsahn, η πάλαι ποτέ ηγετική μορφή των Emperor, μας απασχολεί με τις προσωπικές του δουλειές που συνδυάζουν τον progressive ήχο με την ακραία αισθητική, αλλά και διάφορες ακόμη μουσικές ιδέες. Στο "Arktis" λοιπόν ο Νορβηγός καλλιτέχνης ανεβάζει και άλλο τον πήχη με την πιο σύνθετη κατ'εμέ δουλειά του.
O δίσκος ξεκινάει με το "Disassembled" , το οποίο είναι πιο κοντά στον progressive ήχο με πολλά "σκισμένα" φωνητικά, τα οποία είναι τα μόνα που δείχνουν τον ακραίο χαρακτήρα του κομματιού. Τα καθαρά φωνητικά στο ρεφραίν δημιουργούν μια επική ατμόσφαιρα τα οποία συνεχίζονται και στο "Mass Darkness" το οποίο είναι όντως πιο σκοτεινό και επιθετικό σε σχέση με το προηγούμενο, με πολλές δυναμικές και έναν ιδιαίτερο καλεσμένο, τον Matt Heafy των Trivium.
Στιγμές πιο κοντά στο ακραίο παρελθόν του, που συνδυάζονται άψογα με το τεχνικό και "βιρτουόζικο" παρόν του βρίσκονται ξεκάθαρα στο "Μy Heart Is Of The North", ενώ πιο electro/industrial πειραματισμούς συναντάμε στο "South Winds", όπου η ηχητική αυτή είναι πολύ μακριά από τα γούστα μου, και πιστεύω πως δεν πολυταιριάζει και στο στυλ του.
Στο Arktis επίσης συναντάμε και τα πιο μελαγχολικά rock n roll τραγούδια, το "Until I Too Dissolve" και το προσωπικό μου αγαπημένο, το "Pressure",τα οποία συμβάλλουν σε μια τεχνική black n roll αισθητική με πολλές απόκοσμες μελωδίες.
Βέβαια δεν λείπουν και οι πιο avant garde συνθέσεις του, στο "Frail" και στο "Crooked Red Line", δύο κομμάτια όπου η θεατρικότητα και οι πετυχημένες εναλλαγές, φτιάχνουν μια αισθησιακή θα έλεγα, χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα, στην οποία πρωταγωνιστεί ο ήχος του σαξόφωνου.
Το album κλείνει με το πιο "Leprous" κομμάτι, το "Celestial Violence" που στον ακροατή αφήνει μια γλυκόπικρη αίσθηση στο τέλος.
Δεν ξέρω αν με αυτή την δουλειά ο Ihsahn κατάφερε να φανεί ολοκληρωμένος μουσικά, αλλά σίγουρα οι πειραματισμοί του και οι ανησυχίες τους έχουν δημιουργήσει 10 πολύ καλά κομμάτια, πολλά εξ αυτών σίγουρα θα τα θεωρούσα highlights.
Αυτό όμως που χαίρομαι περισσότερο στο "Arktis" είναι ότι δεν μένει σε τίποτα συγκεκριμένο και δεν είναι καθόλου στάσιμος, ψάχνοντας ακόμα διαφορετικούς μουσικούς δρόμους.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου