Το Νορβηγικό black metal είναι βίος και πολιτεία, κι έχουν γραφτεί σελίδες επί σελίδων στα κιτάπια της μουσικής ιστορίας για αυτό. Οι Emperor, ως εκπρόσωποι αυτής της σκηνής, διαμόρφωσαν με δικό τους τρόπο τον ήχο αυτό κι άνοιξαν νέους δρόμους, επηρεάζοντας πολλά πράγματα και στην πορεία με τις επόμενες γενιές να ανακαλύπτουν και να μαγεύονται από τη σπουδαιότητα τους μέχρι σήμερα. Το black metal άλλαξε, εξελίχθηκε αλλά κάποιες αξίες έμειναν σταθερές. Φέτος μετά από 27 χρόνια επιστρέφουν στην Ελλάδα, και το Metal View δίνει τον λόγο σε ένα από τα πιο δυνατά ονόματα του σύγχρονου extreme ήχου της δικής μας χώρας, αλλά και main support του επικείμενου live, Lucifer's Child. Ο master mind της μπάντας, Γιώργος Εμμανουήλ, δίνει τη δική του πτυχή και καταθέτει συναισθήματα και αναμνήσεις που σχετίζονται με τους θρυλικούς Νορβηγούς.
-Αρχικά ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με τους Emperor;
Τους Emperor τους έμαθα κάπου στα 15-16 μου, από το Metal Hammer, όπου τους έκανε σε ένα τεύχος αναφορά στα 'check also' ενός άλλου δίσκου. Η αναφορά ήταν στο "Anthems.." και μου έκανε ένα κλικ. Τους ήξερα από πριν σαν μπάντα και μπήκα μετά από αυτό στη διαδικασία λίγο να ακούσω κι έπειτα να πάρω το πρώτο μου άλμπουμ των Emperor. Αυτό ήταν το "In The Nightside Eclipse" κι εκεί άρχισε η "επανάσταση". Πρώτη φορά άκουσα μπάντα που έχει τόση πολυπλοκότητα στα τραγούδια, να είναι άγριοι και να μιλάνε τόσο στη ψυχούλα μου. Βρήκα ουσία, ατμόσφαιρα και βάθος μέσα σε όλα αυτά, γούσταρα αυτό που έδιναν, και κόλλησα μαζί τους. Με ακολουθούν ακόμα, και είχα την τύχη πρώτη φορά να παίξω μαζί τους πριν εφτά χρόνια, όπου μου έπεσαν και τα σαγόνια, που αντιλήφθηκα πως ό,τι παίζουν στους δίσκους τους, με την ίδια ακρίβεια βγαίνει και στο live.
-Ποιες εικόνες και ποιο το όλο feeling που ένιωσες όταν άκουσες τη μουσική τους;
Σίγουρα υπήρχε κάτι το μελαγχολικό, και ταυτόχρονα ένα αίσθημα ευφορίας. Φανταζόμουν πράγματα με τη μουσική τους, ήταν ένα τριπάρισμα σε ένα δικό τους κόσμο, έκανα εικόνες με όλα αυτά που περιέγραφαν. Αυτό είναι το δύσκολο στη μουσική κιόλας, πολλές φορές θα ακούσεις μπάντες να περάσεις καλά, και μέχρι εκεί, μπορεί να λείπει το βάθος. Οι Emperor έκαναν τέλεια αυτό που ψάχνω με τη μουσική, καταφέρνουν να σε ταξιδέψουν. Μπορεί μέσα σε όλο αυτό το βάρος να σε μαγέψουν, και λίγοι το έχουν κάνει αυτό σε εμένα. Όλα αυτά τα συναισθήματα νομίζω έκαναν και τους Emperor να αγαπηθούν και να αποτελέσουν τόσο σημαντική μπάντα, γιατί όπως μίλησαν σε εμένα, μίλησαν και σε άλλες τόσες χιλιάδες κόσμου.
-Ποιο θεωρείς πως είναι το πιο ξεχωριστό στοιχείο στους Emperor που τους έκανε να ξεχωρίσουν στο black metal;
Το πάντρεμα του black metal με το συμφωνικό και το progressive, και τη συνεχόμενη εξέλιξή τους. Έκαναν κάτι που κάνεις δε θα επιχειρούσε ειδικά τον πρώτο καιρό. Είναι κάτι που πρώτοι το έφεραν και δύσκολα κάποιος θα το ξαναπετύχει σε τέτοιο βαθμό.
-Ποιο το αγαπημένο σου άλμπουμ των Emperor;
Το "In The Nightside Eclipse"!
-Xωρίς να θέλω να σε επηρεάσω, το "Anthems..." το νιώθω πιο κοντά σε εσένα...
Είναι στην κόντρα, σίγουρα με το "Anthems..." έκαναν πιο έντονη την πρωτοτυπία τους, αλλά το "In The Nightside..." μου σχημάτισε την εικόνα που έχω για τους Emperor, είναι η νοσταλγία. Ποιοτικά και μουσικά αυτοί οι δύο δίσκοι είναι διαμάντια, αλλά χρονολογικά και συναισθηματικά με κέρδισε το "In The Nightside...". Ήταν το πρώτο άλμπουμ κιόλας που έβαλα να ακούσω μόλις κλείσαμε τη συναυλία της Αθήνας.
-Τόσα χρόνια μετά, ακούς τους Emperor με την ίδια αίσθηση και ρομαντισμό;
-Νιώθεις πως σαν κιθαρίστας έχεις κοινά με τη μουσική των Emperor γενικά;
Δύσκολο να το πω αυτό, αλλά σίγουρα από τη στιγμή που παίζουμε και οι δύο black metal, αυτομάτως είμαστε κάτω από την ίδια "στέγη". Είναι ένα συγκρότημα που θαυμάζω, με έχουν εμπνεύσει στο πως στη φιλοσοφία και πως κινούνται μουσικά και πως διαχειρίζονται τη φήμη και τη δημοτικότητα τους, κι όσα έχουν γίνει στην ιστορία, όντας πιστοί σε αυτό που κάνουν και κρατώντας χαμηλό προφίλ. Το σημαντικότερο όμως νιώθω πως είναι ο απεριόριστος σεβασμός που έχω προς το πρόσωπο τους, και λατρεύω όσα έκαναν στο black metal. Θα ήθελα να τους μοιάσω με τον τρόπο που ζουν μέσα στο metal.
-Οι Lucifer's Child έχουν επηρεαστεί από τους Emperor ηχητικά;
Δε θα το έλεγα. Aν μιλήσουμε για το μουσικό κομμάτι και μόνο δε νομίζω πως έχουμε επηρεαστεί από τους Emperor, έχουμε μια άλλη ερμηνεία για το black metal από αυτούς, αλλά όπως είπα και πριν, η φιλοσοφία τους και όσα έχουν δώσει μας ακολουθούν. Φυσικά είμαστε οπαδοί τους, κι αυτό δεν αλλάζει.
-Τι πιστεύεις, και σαν άνθρωπος της νέας γενιάς όπως είσαι, είναι αυτό που ακόμα και σήμερα κάνει τους Emperor ένα hot όνομα;
Η καλή μουσική. Η καλοδουλεμένη τέχνη είναι κάτι αθάνατο, και οι Emperor το έχουν κάνει με πολύ μεράκι αυτό. Αν ακούσεις το "Anthems..." 60 χρόνια μετά, πάλι θα φαίνεται φρέσκο και να πάρεις τα ίδια πράγματα που παίρνεις και τώρα. Δεν έχει να κάνει η παραγωγή αν θα είναι πιο "βρώμικη" ή πιο "παλιακή", η μουσική είναι εκεί, τα τραγούδια είναι εκεί και η ατμόσφαιρα το ίδιο.
-Μιας και οι Emperor είναι από τους πατριάρχες του Νορβηγικού black metal, θέλω να μου πεις γενικά τι σκέφτεσαι πως έκανε τη σκηνή αυτή τόσο ξεχωριστή;
Πέρα από τη σκανδαλοθηρία, η ταυτότητα που κάθε μπάντα είχε στον ήχο της και ο συνδυασμός των riffs με τις ατμόσφαιρες που προέβαλαν. Κάθε συγκρότημα αναφερόταν σε κάτι, το έκανε μουσική και σε τρίπαρε. Οι Emperor για παράδειγμα το είχαν αυτό με έναν μεγαλειώδη και μαγικό τρόπο, γιατί είχαν πολύ μπροστά τα synth, και κιθάρες πολύπλοκες, αλλά όχι με την πολυπλοκότητα των Dream Theater πχ, αλλά ένα prog στοιχείο που σε ταξιδεύει, έδωσαν μια έξτρα ταυτότητα στο extreme στοιχείο, κι αυτό νομίζω τους καθιστά μια από τις μεγαλύτερες μπάντες σε αυτό που λέμε Νορβηγικό black metal.
-Ποιες οι αναμνήσεις σου μοιράζοντας και κατά το παρελθόν τη σκηνή με τους Emperor;
Είχα την τύχη να παίξω πριν από εφτά χρόνια στο Graspop, όταν με τους Rotting Christ κάναμε ένα καλοκαιρινό tour, και ήταν η χρονιά που είχαν ξεκινήσει και οι Emperor να κάνουν ολοκληρωμένα tour. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπα live και περίμενα να ακούσω ζωντανά όλα αυτά τα τραγούδια που άκουγα πιτσιρικάς. Ωστόσο δεν έμεινα τότε τόσο ικανοποιημένος, γιατί μια τόσο μεγάλη κι ανοιχτή σκηνή το καλοκαίρι, μου "σκότωσε" λίγο την ατμόσφαιρα. Τεχνικά ήταν πραγματικοί πολεμιστές, αλάνθαστοι σε όλα, αλλά δε μπόρεσα πέρα από την απόδοση των κομματιών, να νιώσω το όλο feeling. Έκτοτε είχαμε την τύχη να ξαναπαίξουμε σε αρκετά φεστιβάλ παρέα, και θυμάμαι τον Ihsahn μεταξύ άλλων, να πορώνεται στο πλάι της σκηνής την ώρα που έπαιζαν οι Opeth, και να κάνει air guitar σε όλα τους τα κομμάτια. Συναυλιακά πάλι τώρα, ειδικά τις δύο τελευταίες φορές που τους είδα, τη μία στο Karmoygeddon στη Νορβηγία και την άλλη στο Incineration στην Αγγλία, μου έδωσαν όλα όσα ήθελα σαν οπαδός. Ήταν κλειστές σκηνές, απόλυτο σκοτάδι, είχε χτιστεί ήδη μια τέλεια και ταιριαστή ατμόσφαιρα πριν την εμφάνισή τους, οπότε μόλις ανέβηκαν, τα σάρωσαν όλα. Είδες εκεί την Ιστορία να διδάσκει πως παίζεται το black metal!
-Ο Ihsahn βέβαια το έχει απορρίψει σαν πλάνο, αλλά εσύ σαν οπαδός, θα γούσταρες νέο άλμπουμ Emperor;
Εννοείται! Σίγουρα έχω τρομερή περιέργεια να δω πως θα έβγαινε τώρα μια τέτοια δουλειά...Παιδιά μπείτε studio και γράψτε ακόμα κι αν δε σας αρέσει, χαχα!
-Σχετικά με τους Lucifer's Child τώρα, τι να περιμένουμε από το live της Αθήνας;
Ετοιμάζουμε ένα setlist με κομμάτια από τους δύο δίσκους μας και το ΕΡ μας. Είναι μεγάλη τιμή να ξεκινήσουμε εμείς τη βραδιά αυτή, να δώσουμε την ενέργεια μας και να ακουστεί το μέταλλο μας, πέντε χρόνια μετά την τελευταία μας εμφάνιση εδώ, πλάι σε ένα τέτοιο όνομα.
-Πλάνα για το εγγύς μέλλον των Lucifer's Child;
Ξεκινάμε τις συναυλίες μας τον Απρίλιο, με έναυσμα το Floyd, συνεχίζουμε στη Γερμανία τον ίδιο μήνα, παίζοντας ως headliners στο Walpurgisnacht στο Βερολίνο και μετά ακολουθεί η δημιουργία νέου υλικού η οποία αναμένεται να κυκλοφορήσει από την Agonia στα τέλη της φετινής χρονιάς.
-Σε τι ύφος να περιμένουμε το νέο σας άλμπουμ;
Ο δίσκος μουσικά έχει βγει πιο ακραίος, πιο γρήγορος, θυμωμένος και στεναχωρημένος. Έχει μια φόρτιση, είναι βαθύς και με πολλά σκοτεινά συναισθήματα. Είναι ένας δίσκος που επηρεάστηκε από όσα μεσολάβησαν με την πανδημία, μέχρι και σήμερα, όλη αυτή την αλλαγή σκηνικών, τα καταθλιπτικά συναισθήματα που μας δημιούργησε και πως ήταν να χάσεις όλα αυτά που έκανες και αγαπούσες. Υπήρξε μια έντονα βαριά ψυχολογία και δε γινόταν να μην επηρεαστεί κάποιος από αυτό, οπότε μεταφράστηκε μουσικά έπειτα. Υπάρχει μέσα ένα συνονθύλευμα οργής, σκότους, ταχύτητας και μελαγχολίας.
-Ο επίλογος δικός σου...
Γιάννη σε ευχαριστώ για την υποστήριξη στους Lucifer's Child, ανυπομονούμε για την εμφάνισή μας με τους Emperor, οπότε σας περιμένουμε όλους στο Floyd στις 6 Απριλίου. Keep It Metal!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου