Ο Anders Odden ανέκαθεν ήταν ένας ανήσυχος καλλιτέχνης και μια φιγούρα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο ιστορικός του extreme metal για τη Νορβηγία. Mέλος τόσο των Satyricon και των Celtic Frost αλλά κυρίως ιθύνων νους των Cadaver, παρέα με τον Dirk Verbeuren, τους ανέστησε ήδη λίγα χρόνια πριν. Το ιστορικό death metal σχήμα που ξεκίνησε το είδος στη χώρα του μαζί με τους Darkthrone, στο πάλαι ποτέ, φέτος κυκλοφορεί το νέο άλμπουμ "The Age Of The Offended".
Με εισαγωγή που θα παρέπεμπε άριστα στα πειράματα των Satyricon, το δεύτερο άλμπουμ των Νορβηγών μετά την επανένωση του, έρχεται νοσηρό και στοιχειωμένο από το "Sycophants Swing", δίνοντας πάσα στο νευρώδες "Postapocalyptic Grinding", με τα έντονα σολιστικά του σημεία και τη (διπλανή), Στοκχολμέζικη ατμόσφαιρα. Το επιθετικό μπάσιμο έρχεται έπειτα από το πιασάρικο "Scum Of The Earth" και το ομώνυμο ""The Age Of The Offended" με τα γκάζια τους και τις μαυρομεταλλικές πινελιές, οι οποίες επίσης δεν εκλείπουν ούτε και στη συνέχεια με το "The Shrink" και τα πεσμένα τέμπο του, ή με το "Dissolving Chaos".
Σε μια ευρύτερη αρρωστημένη αισθητική, το σήμερα των πειραματισμών και των τεχνικών, συναντά το χθες της ωμότητας στην ολότητα του άλμπουμ, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τα "Death Revealed", "Crawl Of The Cadaver" και αν μη τι άλλο, το "Deadly Metal" που υπογράφει με τσαγανό και οργή όλα όσα γράφονται. Εκτός όλων αυτών όμως δε λείπει και η επιρροή των πρώην "αφεντικών" του Anders Oden, Celtic Frost, καθώς και των Kreator ή των Destruction σε πολλά thrash περάσματα στα 13 κομμάτια του άλμπουμ, ενώ υπάρχει κι ο ανάλογος σκοτεινός όγκος για να φανεί περισσότερο η όλη ακρότητα στο αποτέλεσμα. Έτσι κλείνει και ο δίσκος μάλιστα, με το "Freezing Isolation" ένα τραγούδι από τη μία πιασάρικο και από την άλλη περιεκτικό για όσα περιλαμβάνει το άλμπουμ, σαν ανακεφαλαίωση με αίσθημα ολοκλήρωσης.
Για να μείνουν τουλάχιστον τα μισά κομμάτια του δίσκου χρειάζονται πολλαπλές ακροάσεις καθώς εκ πρώτης όλα μοιάζουν συγκεχυμένα και όμοια, με τις διαφορές να βρίσκονται στην λεπτομέρεια. Από εκεί και πέρα, ο επαγγελματισμός και η πρόοδος της μπάντας φαίνονται ευδιάκριτα, ενώ το σημαντικότερο, όλο το "The Age Of The Offended" κυλάει σαν νερό, όσα ακούσματα κι αν περάσουν. Ο Anders πέρα από οργισμένος, έρχεται riff-άτος και γεμάτος νοήματα μέσα από τις ιδέες του, ενώ ο Dirk δείχνει το ακραίο του πρόσωπο, κόντρα στη mainstream-ίλα των Megadeth. Σαν φυσική συνέχεια του "Edder&Bile" εδώ όλα είναι ένα level πάνω, με τη δυναμική του προηγούμενου δίσκου βέβαια, να τη διαδέχεται εδώ μια διαολεμένη σαπίλα, σε αποτελέσματα γεμάτα αρρώστια και σε κάτι φουλ μονολιθικό αλλά κολλητικό.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου