Τα 80s στιγμάτισαν κάθε βήμα της pop κουλτούρας, τόσο στα υποείδη της μουσικής, όσο στις ταινίες ή τη λογοτεχνία. Τα τελευταία χρόνια η κληρονομιά αυτής της αγαπημένης δεκαετίας αναβιώνεται συστηματικά, και ένα από τα είδη που μάλιστα χαίρει άκρας εκτίμησης και στους μεταλάδες είναι το synthpop και synthwave ύφος. Ένα metal συγκρότημα που αποφάσισε να παραστρατήσει για λίγο είναι και οι Hail Spirit Noir, πάνω στον εορτασμό για τα δέκα χρόνια ύπαρξης τους. Ο λόγος για το "Mannequins" που φεύγει από τα ψυχεδελικά black μοτίβα, και κάνει μια μεγάλη, ιδιαίτερη πρόοδο που θα συζητηθεί.
H ψυχεδέλεια και η σκοτεινιά, αναντίρρητα αποτελούσαν βασικούς πυλώνες στον ήχο των συμπατριωτών μας, αλλά εδώ τα πράγματα αλλάζουν αισθητά. Σε ένα ύφος κοντά στο έργο του John Carpenter και του Perturbator, αναμεμιγμένο με Blade Runner, Stranger Things και Back To The Future, η synth πλευρά της μπάντας έχει την τιμητική της σε έναν δρόμο με μωβ και μπλε νέον, κάπου στην παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1985. Mπορεί αυτή η ρετρό, synthwave, φουτουριστική προσέγγιση γενικά να φαίνεται σαν τη μεγάλη αλλαγή των Hail Spirit Noir, αλλά αν κάποιος σκεφτεί έξω από το κουτί, στην ατμόσφαιρα, και στους ρυθμούς που αν μεταφραστούν σε ηλεκτρικά όργανα βγαίνει μια μαύρη μεταλιά, θα καταλάβει πως και αυτό είναι ένα από τα πολλά καλύμματα στο πρόσωπο των συμπατριωτών μας. Όλα αυτά μάλιστα σε ένα παιχνίδι συναισθημάτων, άλλοτε με κλειστούς και ερμητικούς τόνους κι άλλοτε με τη ζωηράδα και το νεύρο μιας διεξόδου ή τα παιχνιδίσματα χτυπητών και βαριών μελωδιών.
Το "Mannequins" μέσα από πειράματα, εξωγήινους, τέρατα, κολασμένες ντίσκο και κάθε λογής τρομακτικό επισκέπτη, θα μας δείξει μια σχεδόν καθαρή instrumental πλευρά στα απωθημένα του συγκροτήματος, με μικρές εξαιρέσεις όπως το ομώνυμο, με τις soundtrack-ικές του εκφάνσεις, και την απόκοσμη αύρα του, ή το "Enter Disco Inferno" με τα up tempo του και την αλά Pet Shop Boys αισθητική του. Κάπως έτσι επίσης θα διαισθανθούμε και την έξοδο των Hail Spirit Noir από το κανονικό metal ώστε να αποσυνθέσουν και να αναδομήσουν τα στεγανά και τις επιρροές τους, στο απόλυτο τρελαμένο σκηνικό των 80s, όπου εν τέλει ροκάδες και καρεκλάδες είναι ένα σαν να μπήκαμε σε κάποιο από τα παράλληλα σύμπαντα που μας οδηγεί η φορά αυτής της μουσικής. Ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά μας σίγουρα θα είναι αναπάντεχος και στη συνέχεια, αλλά αυτό το horror sci-fi που μας βάζουν οι Θεσσαλονικείς να πρωταγωνιστήσουμε είναι άκρως διασκεδαστικό και ιντριγκαδόρικο.
Δίχως όρια και σταθμούς, οι Hail Spirit Noir, είναι αυτοί που κρατούν τα ηνία του ήχου τους, αλλά τρέχουν σε ιλιγγιώδη ταχύτητα παρασύροντας και εμάς στο πέρασμά τους. Μπορεί όλα να αλλάζουν στη μπάντα, αλλά αυτή η ερεβώδης ατμόσφαιρα στο σύνολο της μπάντας δε χάνεται ποτέ, όπως κι αν είναι οι ήχοι της, καθώς και οι γύρες που κάνει το μυαλό των ιθυνόντων. Ο Χάρης και ο Θεοχάρης με την παρέα τους, είναι άνθρωποι με τρομερό ταλέντο, και το "Mannequins" είναι η συνοδεία μας για κάθε μας 'ταξίδι' στο 'meta' και την τρέλα για μια...επιστροφή στο μέλλον.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου