Είκοσι χρόνια επιτυχίας μετρούν οι Νορβηγοί Sirenia φέτος, σε μια αλλόκοτη περίοδο και κατάσταση. Παρόλα αυτά σπάνε τα εμπόδια, προχωρώντας ακάθεκτοι με ένα ακόμα δισκογραφικό βήμα, το "Riddles, Ruins & Revelations" που φέρνει και νέα στοιχεία. Με μπόλικη φρεσκάδα, το δέκατο πόνημα τους δείχνει το καινούριο πρόσωπο της μπάντας, και για αυτό μιλάει στο Metal View, o ιθύνων νους, Morten Veland κάνοντας ένα ταξίδι στο χθες, το σήμερα αλλά και το αύριο.
-Πρώτα απ'όλα, βλέπω πως ο νέος σας δίσκος είναι ο τρίτος με τίτλο που έχει λέξεις με τα ίδια γράμματα στη σειρά. Δε φαντάζομαι πως πλέον είναι τυχαίο, αλλά γίνεται παράδοση για τους Sirenia;
Η αλήθεια είναι πως δημιουργείται μια επαφή μεταξύ τους έτσι, αλλά δεν είναι και εντελώς εσκεμμένο. Τελευταία ψάχνω να κάνω τους τίτλους ως περιλήψεις των κομματιών μας, σαν το άλμπουμ να είναι ένα κεφάλαιο. Θέλω να υπάρχουν ξεχωριστά μηνύματα και διαθέσεις και για αυτό στις τρεις τελευταίες δουλειές δουλεύω έτσι. Είναι σαν μια σειρά από αλληγορίες που ταιριάζουν σε λέξεις με τα ίδια αρχικά.
-Ο δίσκος σας ακούγεται πολύ ανανεωμένος και φρέσκος αφού για πρώτη φορά χρησιμοποιείτε electronic στοιχεία. Πώς προέκυψε αυτό;
Όποτε ξεκινώ να συνθέτω και να γράφω νέα τραγούδια για ένα άλμπουμ θέλω να περνάω μερικούς μήνες ψάχνοντας και πειραματίζοντας ώστε να βρω νέα μονοπάτια και αυτή τη φορά είπα να χρησιμοποιήσω κάποιους πιο ασυνήθιστους εξοπλισμούς από το στούντιο μου ώστε να βρω ήχους που θα είναι αληθινά φρέσκοι και με ενδιαφέρον σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Η διαδικασία πάντα είναι η ίδια, απλώς τώρα είπα να ψαχτώ με κάτι που φαινομενικά είναι διαφορετικό αλλά ταυτοχρόνως επιδραστικό. Κάθε μας κυκλοφορία είναι μοναδική και τώρα ήταν φυσικό επόμενο να αναζητήσουμε αυτά τα στοιχεία για να νιώσουμε και τη ζωντάνια.
-Όσον αφορά τα συμφωνικά μέρη, τα οποία εδώ έχουν μείνει στην άκρη, θα τα περιμένουμε στην επόμενη σας δουλειά ή ο καιρός θα δείξει;
Πλάκα-πλάκα τα συμφωνικά μέρη μας, υπάρχουν από το ξεκίνημά μας και τώρα είναι η πρώτη φορά που δε δώσαμε τόση βάση εκεί. Από την άλλη πάντα παίζουμε με τη συχνότητά τους, άλλες φορές είναι πιο έντονα και άλλες όχι τόσο. Στο προηγούμενο άλμπουμ για παράδειγμα ήταν πραγματικά έντονα. Τώρα γίναμε πιο heavy κατά κάποιον τρόπο. Τα συμφωνικά μας σημεία μπορεί να είναι μέρος της ταυτότητας μας, αλλά όλο πάνε και έρχονται. Εξαρτάται τι τραγούδια γράφω και τι αύρα μου βγάζουν σε τελική φάση. Δε νιώθω πάντα την ανάγκη να εκφραστώ με κάτι μεγαλειώδες ή με κάτι χορωδιακό. Οπότε το μέλλον θα δείξει την εξέλιξη αυτών των πλευρών. Σίγουρα όμως δε θα αλλάξει η ταυτότητά μας.
-Μιλώντας για πειραματισμό και αναζητήσεις. Το συγκεκριμένο άλμπουμ και η προσέγγιση που διαλέξατε, θεωρείς ότι είναι ένα ρίσκο;
Σε κάθε μας δουλειά και σε κάθε μας ρίσκο πάντα θα υπάρχει κόσμος που θα του αρέσει και κόσμος που δε θα του αρέσει. Είμαστε διαφορετικά άτομα με διαφορετικές προτιμήσεις και θέλω, και λογικό να μην έχουν όλοι τα ίδια γούστα. Από εκεί και πέρα όλα είναι ρίσκο, αλλά δε θεωρώ πως τα electronic στοιχεία του νέου άλμπουμ αντικαθιστά το metal. Είμαι ανοιχτόμυαλος σαν μουσικός, θέλω να μπλέκω στοιχεία και αυτό κάνω από την αρχή των Sirenia στο οτιδήποτε.
-Είστε μια μπάντα που χωρίζεστε σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Αυτό αποτελεί πρόβλημα για εσάς, ειδικά λόγω της παρούσας κατάστασης;
Δεν είναι δύσκολο, ειδικά με το ίντερνετ έχουμε διαρκή επικοινωνία μεταξύ μας. Δυστυχώς όμως δε μπορούμε να ταξιδεύουμε για να βρισκόμαστε, κι αυτό είναι το πραγματικά δύσκολο κομμάτι με την πανδημία. Με τους περισσότερους έχω να βρεθώ πάνω από ένα χρόνο, από τον Δεκέμβριο του 2019, ενώ την Emma τη συνάντησα τον Αύγουστο που ήρθε στη Νορβηγία να ηχογραφήσει τα φωνητικά της. Ειλικρινά μου λείπει το κομμάτι της κοινωνικοποίησης και της παρέας, να προβάρουμε και να παίζουμε από κοντά. Επίσης έχουμε επιθυμήσει τις περιοδείες, και αυτό είναι κάτι που δυστυχώς είναι αβέβαιο. Έχουμε να παίξουμε ζωντανά πάνω από 14 μήνες, και αυτό μου συμβαίνει πρώτη φορά.
-Γενικά χωρίς περιοδείες, και αφού οι ίδιοι επίσης δε θα μπορούσατε να κάνετε κάποιο livestreaming, ποιους άλλους τρόπους βλέπετε για να προωθήσετε τη νέα σας δουλειά;
Πέρα από τα video clips που είναι ο πλέον κλασικός τρόπος προώθησης, τα social media βοηθούν πολύ σε αυτό. Επίσης ο χρόνος που κατέχουμε, βοηθάει στο να δίνουμε περισσότερη βάση σε συνεντεύξεις και σε κάθε τι έχει σχέση με τον Τύπο. Είναι μικρά αλλά σταθερά βήματα προώθησης.
-Επίσης ο δίσκος σας έχει μια διασκευή στο "Voyage Voyage" της Desireless. Πώς αποφασίσατε για αυτό;
Είναι ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια της εποχής, ήδη από όταν κυκλοφόρησε, το 1986. Είμαι μεγάλος fan της μουσικής των 80s και θεωρώ ότι οι περισσότερες ωραίες μουσικές βγήκαν εκείνη την εποχή. Είτε στην pop είτε στο rock ή το metal. Συγκεκριμένα για την pop είχαν πολύ ωραίες μελαγχολικές στιγμές κρυμμένες στα κομμάτια τους, με πολλή ουσία και φυσικά τρομερές και κολλητικές μελωδίες. Γενικά νιώθω πως αυτή η διασκευή ταίριαζε με το concept και το ύφος του δίσκου, αφού τα στοιχεία που πήραμε για τη δημιουργία του ήταν πολύ επηρεασμένα από τα 80s. Επίσης το συγκεκριμένο κομμάτι μου θυμίζει τα ταξίδια και τις περιοδείες, και έπαιζε συχνά όταν ήμασταν στον δρόμο. Βγάζει νόημα χαχα, κι επίσης η Emma είναι Γαλλίδα, οπότε ταίριαζε γάντι.
-Αν ανατρέξουμε στα 80s, στην Ελλάδα υπήρχαν πολλά σκηνικά κόντρας και αντιπαλότητας μεταξύ μεταλλάδων και pop-άδων. Υπήρχαν αντίστοιχα και στη Νορβηγία;
Eννοείται, ειδικά από αυτούς τους σούπερ σκληροπυρηνικούς μεταλλάδες της εποχής. Επίσης πολλοί έστηναν ενέδρα για να κάνουν το κομμάτι τους εναντίον άλλων που άκουγαν διαφορετική μουσική. Συνήθως ήταν εφηβικές πλάκες, ή απόψεις κλειστόμυαλων, αν και για εμένα ποτέ δε χρειαζόταν να βάζω πράγματα σε ένα τσουβάλι. Ήμουν και είμαι ανοιχτόμυαλός στη μουσική, και εννοείται πως το rock και το metal είναι οι μεγάλες μου αγάπες. Δε φαντάζομαι τη ζωή μου χωρίς το metal αλλά δεν τη φαντάζομαι επίσης ακούγοντας μόνο αυτό. Θέλω να δίνω προσοχή σε ό,τι μου φανεί ενδιαφέρον και έχει κάτι να μου δώσει, αρκεί να είναι εμπνευσμένο και ευφυές. Η βάση των Sirenia είναι να συνδυάζει το metal με άλλες μουσικές και δε ντραπήκαμε ποτέ για αυτό. Δεν κάνω προκλήσεις με άλλες μουσικές, αλλά με αναζωογονεί να τις ενώνω. Δε θέλω να περιορίζω τον εαυτό μου ως καλλιτέχνη.
-Φέτος συμπληρώνετε 20 χρόνια ως μπάντα Βλέπεις διαφορές και αλλαγές στη σκηνή μεταξύ τότε και τώρα;
Η αλήθεια είναι πως σχεδόν όλα έχουν αλλάξει από τότε. Κυκλοφόρησα τον πρώτο μου επαγγελματικό δίσκο με την πρώτη μου μπάντα γύρω στο 1995-96, και τότε ήταν πραγματικά σαν κατόρθωμα να κυκλοφορήσει μια δουλειά μέσω δισκογραφικής εταιρείας, ενώ και η ίδια η προώθηση ήταν διαφορετική αφου το ίντερνετ ήταν για τους λίγους και από όσους ήξερα κανείς δεν είχε πρόσβαση, χαχα. Επίσης στις πρώτες μας περιοδείες μόνο ένας ίσως να είχε κινητό τηλέφωνο, ενώ τώρα είναι ανήκουστο κάποιος να μην έχει. Επίσης όλα τα κάναμε μέσω κανονικής αλληλογραφίας και δουλεύαμε τελείως old school. Επίσης τότε οι πωλήσεις γίνονταν μόνο σε CD και σε βινύλιο, ενώ τώρα είναι σχεδόν όλα ηλεκτρονικά. Πρέπει να πέσεις σε συλλέκτη για να αγοράσει δίσκο σε φυσική μορφή, κι αυτό ίσως είναι κάτι που μου λείπει από τότε. Βέβαια μετά την επέλαση του ίντερνετ βοηθηθήκαμε πολύ, και τα πράγματα γίνονται πολύ πιο εύκολα ενώ και η ίδια η σκηνή μεγαλώνει και βλέπεις περισσότερες μπάντες να βασίζονται στην τεχνολογία. Αλλά όλη η μουσική αγορά πλέον κινείται ηλεκτρονικά και το download και το streaming έχουν γίνει οι νέες συλλογές. Δε ξέρω με την πάροδο του χρόνου αν οι κανονικοί δίσκοι θα συνεχίσουν να υπάρχουν, αλλά προσωπικά πολύ θα το ήθελα για τα επόμενα είκοσι χρόνια, και παραπάνω.
-Γενικά για εμένα είναι τρομερό συναίσθημα το να κρατάς στα χέρια σου αυτό που ακούς...
Ακριβώς, έρχεσαι πιο κοντά με τον δημιουργό της μουσικής έτσι. Είναι κυριολεκτικά συλλεκτικό κομμάτι, προσωπικά το εκτιμώ πολύ περισσότερο από τα downloads χαχα. Γι'αυτό θα ήθελα να υπάρχει αυτή η συνήθεια και να περάσει από οπαδό σε οπαδό.
-Υπάρχουν καθόλου εορταστικά πλάνα για τα 20 χρόνια σας;
Βασικά δεν υπάρχουν πλάνα για φέτος αφού η πανδημία μας έχει ακυρώσει όλους τους προγραμματισμούς και τα σχέδια που κάναμε. Είναι πολύ δύσκολο να κάνεις πλάνα γιατί δεν υπάρχει νόημα, κι όσο επικρατεί αυτή η κατάσταση τόσο θα είμαστε κι εμείς κλεισμένοι δυστυχώς. Δεν έχω υψηλές προσδοκίες για τουλάχιστον το επόμενο εξάμηνο αλλά τουλάχιστον πιστεύω πως στο τέλος της χρονιάς θα δούμε επιτέλους τα πράγματα να αλλάζουν, οπότε υπομονή μπορούμε να κάνουμε. Στο τέλος της χρονιάς ή στις αρχές της επόμενης ελπίζω πως θα κάνουμε κάτι πολλοί ιδιαίτερο και πραγματικά θέλω να γιορτάσουμε με το κοινό μας την 20ετή μας επέτειο αλλά και τη νέα μας δουλειά.
-Υπάρχει αγαπημένη στιγμή όλα αυτά τα 20 χρόνια;
Είναι πολύ δύσκολο να διαλέξεις μόνο μία υπέροχη μνήμη. Αλλά είχαμε την τιμή να παίζουμε σε πολλά μεγάλα φεστιβάλ εδώ στην Ευρώπη, φεστιβάλ όπως Wacken, Graspop, Summer Breeze, Masters of Rock και ούτω καθεξής. Και το να παίζεις μπροστά σε τόσο μεγάλο κοινό είναι πάντα μια καταπληκτική εμπειρία.
-Σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη Morten, ο επίλογος είναι δικός σου...
Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη στήριξη όλα αυτά τα χρόνια. Αγαπώ την Ελλάδα, κι έχω περάσει πολύ όμορφες στιγμές στη χώρα σας, τόσο σε διακοπές όσο και πάνω στη σκηνή. Έχουμε παίξει κάποιες φορές για το ελληνικό κοινό και ήταν υπέροχα, οπότε ελπίζω να επιστρέψουμε ξανά το συντομότερο δυνατό. Μείνετε ασφαλείς και υγιείς.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου