Τρόπον τινά, από τις στάχτες των Chrome Division, ο μπροστάρης Eddie Guz και ο κιθαρίστας Mr. Damage, βάζουν μπροστά πάλι τις μηχανές τους με το νέο σχήμα των The Cult Of Destiny. Έπειτα από τους τίτλους τέλους που έβαλε η προηγούμενη μπάντα το γκαζιάρικο heavy metal της Σκανδιναβίας δυναμώνει με το απολαυστικό ομώνυμο ντεμπούτο που θα σχολιαστεί εκτενώς
παρακάτω.
Προελαύνοντας μεγαλοπρεπώς για τον επικείμενο όλεθρο, το "So It Begins" με επικούς τόνους καλπάζει για στρωθεί η συνέχεια με το "The Armageddon Is Here" και τους ζωηρούς πλην στακάτους ρυθμούς του, όντας σε πλήρη αντίθεση με το "Summon The Counsil" το οποίο σταδιακά στα riffs του βγάζει διάχυτα το πάθος και την ένταση της μπάντας, κάτι που μάλιστα θα ηρεμήσει ξανά στα άλλα concept του Αρμαγεδδώνα όπως το "Into The Armageddon" και "Exit Armageddon" για να δείξει λίγο την γκρίζα πλευρά των Νορβηγών.
Βέβαια κομμάτια σαν το "Coming From The North" ή το ομώνυμο της μπάντας "The Cult Of Destiny" βάζουν στο προσκήνιο power στοιχεία που ενώνονται με την αλητεία των Motorhead και την πονηριά των Kiss κάνοντας επίκαιρους και ακριβείς στο τώρα 80s ήχους που μεγάλωσαν και επηρέασαν γενιές επί γενεών. Από την άλλη το "Brother" ηρεμεί κάπως τα πράγματα, με αυτές τις απαλές αλλά τσαμπουκαλεμένες στιγμές των Manowar με το συναίσθημα να είναι αχνό και αντρίκιο δίχως να ισχύει το ίδιο και για το "Stand With Me" που θα ακολουθήσει τα χνάρια της αρχής με το κράμα βραχνών, μελωδικών και δυναμικών ήχων.
Πιο απειλητικό, το "Set The Demon Free" αμιγώς παλιομοδίτικο, στρίβει σε βρώμικα, και ακατέργαστα κλασικότροπα μονοπάτια, ενώ το "Welcome To The End" σηματοδοτεί με τον τρόπο του τον επίλογο με φωνές και σόλο που μας προσηλώνουν, αν και επίσημα θα υπογραφεί με τη διασκευή στο πασίγνωστο "I Was Made For Loving You" των αγαπημένων τους Kiss. Βέβαια εδώ όλα είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους, με εξωφρενικές ταχύτητες, βροντερούς γδούπους και μια heavy/punk αισθητική που μας συντροφεύει ως το φινάλε.
Το ντεμπούτο του νέου αυτού project δεν ανακαλύπτει τον τροχό, μα αναγεννά τον ρου της μουσικής ιστορίας με μεράκι και μπρίο. Το heavy metal των The Cult Of Destiny μέσα από αυτό άλμπουμ ακουμπά με ποιητικό και παιχνιδιάρικο τρόπο στις πληγές του σήμερα, μέσα από το πρίσμα των 70s και των 80s ενώ δείχνει πως η μεταλομάνα Νορβηγία έκανε ξανά το θαύμα της, σημειώνοντας πως δεν είναι μόνο καλή στην extreme σκηνή αλλά και στις προπατορικές, βαριές μουσικές.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου