Στο βαρύ πέρασμα του φθινοπώρου προς τον χειμώνα, οι My Dying Bride ήρθαν για να φέρουν τη δεύτερη δουλειά τους για φέτος, δηλαδή το σκοτεινό ΕΡ με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Macabre Cabaret". Οι θρύλοι του Χάλιφαξ, συμπληρώνοντας τα 30 τους χρόνια, έστω και σε αυτή την αλλόκοτη περίοδο, το γιορτάζουν ιδιαίτερα. Mε αφορμή όλα αυτά, ο Aaron Stainthorpe, μπροστάρης της μπάντας, με μια ζωντάνια δυσανάλογη του ήχου του, μίλησε στο Metal View εκφράζοντας μεταξύ άλλων την αγάπη του για τη χώρα μας ενώ αναφέρθηκε σε κάθε κυκλοφορία που έκαναν τόσο δισκογραφικά όσο και στη signature μπύρα τους.
-Καταρχάς, σχετικά με τις ηχογραφήσεις του "Macabre Cabaret", σε προηγούμενη συνέντευξή σου διάβασα ότι συνέβησαν την ίδια περίοδο με του "The Ghost Of Orion". Από εκεί και πέρα οι συνθέσεις των κομματιών ήταν επίσης καινούριες ή υπήρχαν ιδέες κι από το παρελθόν;
Ισχύει πως όλα τα κομμάτια ηχογραφήθηκαν μαζί. Στο μυαλό μας αρχικά είχαμε 11 κομμάτια για το νέο άλμπουμ τα οποία ηχογραφήσαμε και μετά είπαμε να κρατήσουμε τα 8 για τον δίσκο και τα υπόλοιπα 3 για το ΕΡ, το πρόβλημα ήταν πως δε ξέραμε ποια θα μπουν που όμως. Είχαμε διαφωνίες για την επιλογή, οπότε λέγαμε να στείλουμε όλα τα κομμάτια στη Nuclear Blast και να διαλέξει εκείνη ποια θα ταίριαζαν για το ΕΡ αφού έχουν εμπειρία σε δίσκους, τραγούδια και καλλιτέχνες. Τελικά ο παραγωγός μας, ο Mark Mynett μας έδωσε μια κατευθυντήρια γραμμή και μας πρότεινε τα συγκεκριμένα του "Macabre Cabaret" γιατί δε θεωρούσε πως κολλούν τόσο πολύ στον δίσκο. Είναι περίεργο γιατί πολλοί μας λένε ότι οι συνθέσεις του ΕΡ θυμίζουν περισσότερο τους παλιούς My Dying Bride. Δε μπορώ να το δω αυτό, αλλά μάλλον ο κόσμος θα έχει δίκιο. Όλες οι συνθέσεις είναι νέες και χαίρομαι που ο κόσμος αγαπά τα παλιά και τα συνδυάζει στο αυτί του με το τώρα. Ότι είναι νέο στον ακροατή είναι νέο και στη μπάντα
-Οπότε δηλαδή το κριτήριο για αυτά τα τραγούδια είναι πως απλά δεν πατούσαν στη γραμμή του "The Ghost Of Orion";
Ναι ακριβώς. Ψάχναμε κάτι ιδιαίτερο και ο Mark βρήκε τις τρεις πιο διαφορετικές συνθέσεις μας. Θέλαμε όλα τα κομμάτια να τα εκμεταλλευτούμε όπως άξιζαν γιατί είναι δυνατά με συναίσθημα και νεύρο. Οπότε δε μας ένοιαξε με ποια σειρά θα κυκλοφορήσουν, είμαστε υπερήφανοι για τη δουλειά μας και ότι κυκλοφορήσαμε όλες τις νέες μας ιδέες έστω και ξεχωριστά. Για εμάς είναι το ίδιο.
-Όπως είπες πριν, πολλοί πιστεύουν πως τα κομμάτια του "Macabre Cabaret" θυμίζουν κάτι από το παρελθόν. Το ίδιο πιστεύω και εγώ, και θέλω να σε ρωτήσω αν γενικά οι παλιές μέρες επηρεάζουν το παρόν και το μέλλον των My Dying Bride;
Σίγουρα, με βάση την επιρροή των πεπραγμένων μας βρίσκουμε την έμπνευση. Με κάθε δίσκο κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε και θέλουμε να αναπτυσσόμαστε. Οπότε με την επόμενή μας δουλειά θέλουμε να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας. Ανατρέχοντας στο παρελθόν βλέπουμε την εξέλιξη του μέλλοντος. Σίγουρα θα υπάρχουν fans που θα διαμαρτύρονται και θα συγκρίνουν τους δίσκους μεταξύ τους και να λένε πως δεν τους ενδιαφέρουν οι νέοι δίσκοι. Είναι κατανοητό, κι εγώ έχω πιάσει τον εαυτό μου να το κάνω με άλλες μπάντες, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αναιρούμε το έργο και την προσπάθεια κάποιου καλλιτέχνη διότι για δύο εβδομάδες ηχογραφήσεων έχει περάσει πολύς περισσότερος καιρός σύνθεσης, συγγραφής και προβών. Βλέπουμε τους εαυτούς μας με κάθε δουλειά να ξεπερνάμε τα όρια μας και το "The Ghost Of Orion" το απέδειξε αφού νιώθουμε πως άξιζε η κάθε προσπάθεια μιας και δουλεύαμε πάνω από ένα χρόνο και κάθε στάδιο του δίσκου και του ΕΡ το ακούγαμε και μετά την πρόβα, και στο αυτοκίνητο, και στο σπίτι, έγινε ξεκάθαρα ένα με εμάς. Σίγουρα το παρελθόν μας επηρεάζει για τη συνέχεια και το έχουμε στο μυαλό μας, είναι κάτι παραπάνω από ανταγωνισμός, είναι η ανάγκη να δουλεύουμε πιο καλά.
-Σε αυτό φαντάζομαι παίζει ρόλο και η ωριμότητα που αποκτάτε πέρα των εμπνεύσεων σωστά;
Εννοείται, μεγαλώνουμε κι όσο μεγαλώνεις μαθαίνεις. Με τον καιρό δεν έχουμε μόνο ιδέες, έχουμε και εμπειρία. Συναναστρεφόμαστε με άτομα από όλον τον κόσμο, ανταλλάζουμε απόψεις και ιδέες, και βλέπω πόσο έχουμε αναπτυχθεί σε σχέση με δέκα χρόνια, πριν για παράδειγμα. Ο τρόπος που παρατηρείς τα πράγματα με τον καιρό αλλάζει, η ζωή σου αλλάζει...όλα αυτά δε γίνεται να μη σε επηρεάσουν. Κάθε μπάντα θέλει να γίνεται καλύτερη όσο περνάει ο καιρός.
-Η ενασχόληση με τις συνθέσεις του "The Ghost Of Orion" και του "Macabre Cabaret" έχει ξεκινήσει να σας δίνει τις πρώτες ιδέες για το μέλλον της μπάντας;
Όχι ακόμα χαχα. Δουλέψαμε τόσο καιρό για αυτά τα τραγούδια που ακόμα δεν έχουν φύγει από μέσα μας. Τόσο η ολοκληρωμένη δουλειά του "The Ghost Of Orion" όσο και το τωρινό ΕΡ ήταν μεγάλο στοίχημα για εμάς και κάτι πολύ σημαντικό. Ήταν ο δίσκος που μας έβαλε στη Nuclear Blast oπότε θέλαμε κάτι ιδιαίτερο ως καλωσόρισμα. Όσο καιρό προμοτάρουμε αυτές τις δύο δουλειές, εγώ ακόμα είμαι εστιασμένος σε αυτές ενώ ο Andrew έχει ξεκινήσει δειλά δειλά τα πρώτα δείγματα για την επόμενη κυκλοφορία μας. Δεν έχω ακούσει τίποτα ακόμα, αλλά εκείνος πάντα θα είναι με την κιθάρα στα χέρια του και θα παίζει ή θα συνθέτει. Πάμε με πολύ αργούς ρυθμούς, αφού περιμένουμε το 2021 και το 2022 να ασχοληθούμε με εμφανίσεις που δεν κάναμε φέτος, ίσως από καλοκαίρι και έπειτα που θα έρθουν και τα πρώτα εμβόλια. Αν μέχρι το τέλος της επόμενης χρονιάς δεν έχουμε παίξει ακόμα ζωντανά τότε ίσως βάλουμε μπροστά για ένα άλμπουμ ή ένα ακόμα ΕΡ ώστε να κρατήσουμε τους εαυτούς μας ενεργούς και φρέσκους. Είναι απαίσιο να μην κάνεις τίποτα κι απλώς να περιμένεις την αλλαγή του κόσμου. Θέλουμε να είμαστε δημιουργικοί και παραγωγικοί, ίσως στο τέλος της χρονιάς να κάνουμε κάποιο διαδικτυακό show που είναι και πολύ σύνηθες πλέον. Γιάννη, πάμε πραγματικά ανάλογα με το ρεύμα γιατί είναι όλα αβέβαια.
-Η καραντίνα έπειτα από την κυκλοφορία του δίσκου, ήταν κάτι δύσκολο για εσάς ή λειτούργησε παραγωγικά για τα επόμενα σας πλάνα;
Το νέο lockdown μου δημιουργεί περισσότερο χρόνο για να εστιάσω σε όλα αυτά. Το πρώτο που έγινε τον Μάρτιο ήταν δύσκολο και πιεστικό μιας και τα σχολεία είχαν κλείσει και κάθε μέρα ασχολούμουν με την εκπαίδευση και τα μαθήματα της κόρης μου, κάτι που με έκανε να "ξεσκονίσω" και τις γνώσεις μου χαχα. Οπότε έτσι δεν είχα καθόλου χρόνο για τη μπάντα, και τώρα σιγά σιγά αποκτώ τον χρόνο τόσο για τα σχέδια των My Dying Bride, για την προώθηση και τις συνεντεύξεις και για κάποια guest φωνητικά που κάνω για μπάντες που μου ζητούν αφού μερικούς μήνες πριν δε μπορούσα να κάνω τίποτα. Λειτουργώ πιο δημιουργικά, μετά τη δική μας μπύρα που κυκλοφορήσαμε, κάνω σχέδια και για ένα δικό μας κρασί ενώ έχω και χρόνο να ακούσω περισσότερη μουσική.
-Λίγο πριν μου ανέφερες το ενδεχόμενο για κάποιο livestream show την επόμενη χρονιά. Γενικά είχατε κάνει συζητήσεις για να το κάνετε πιο σύντομα ή μέσα στο διάστημα που οι περισσότεροι καλλιτέχνες το έκαναν;
Είναι κάτι που συζητιέται αν και δεν είναι η αγαπημένη μας επιλογή. Ψάχνουμε για προσφορές, πόσα εισιτήρια πρέπει να κοπούν, που θα το βιντεοσκοπήσουμε, κι όλα αυτά. Από εκεί και πέρα, στην μπάντα δεν πολυαρέσει αφού δε θα βρίσκεται κανείς εκεί αλλά σίγουρα υπάρχει κόσμος που θέλει να μας δει, οπότε ίσως είναι και η μοναδική λύση. Για αυτό άλλωστε το κρατάμε μέχρι τόσο αργότερα ως επιλογή. Ξέρεις, πριν από κάθε εμφάνιση είμαι πολύ νευρικός, κι αυτό μου δίνει την ενέργεια να τραγουδώ μπροστά στον κόσμο. Με κρατά ζωντανό πάνω στη σκηνή και μου φτιάχνει τη διάθεησ που δίνω. Είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων μαζί με το feedback του κοινού και την ατμόσφαιρα του χώρου, μιλάμε για κάτι φοβερό και μοναδικό. Αγχώνομαι με την ιδέα ενός livestream show γιατί δε ξέρω πόσο εύκολα θα ανταποκριθώ σε όλα αυτά μιας και δε θα υπάρχει κοινό και μεγάλος χώρος για κάτι τέτοιο, χωρίς δυναμισμό, χωρίς απάντηση στο "ευχαριστώ", χωρίς τον ενθουσιασμό του encore κτλ. Είναι ένα υποθετικό σχέδιο και μόνο ως τελευταία λύση αφού δε μοιάζει με μια κανονική εμφάνιση.
-Σχετικά με το "Macabre Cabret" ξανά, υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο νόημα μεταξύ των κομματιών;
Όχι, εκτός ότι έχουν μια κοινή γραμμή και ακουμπά στις δυναμικές του δίσκου μας. Κάθε κομμάτι έχει την δική του υπόσταση και προσωπικότητα, κάτι που μου αρέσει πάντα να κάνω. Θέλω να λέω ιστορίες μέσα από τα κομμάτια μου, ενώ μου αρέσει να βλέπω και τον κόσμο πως ανταποκρίνεται σε αυτά. Μέσω του Facebook και του Instagram είχα προτείνει στους fans να βγάλουν τα δικά τους νοήματα μέσα από στίχους των καινούριων κομματιών, και πραγματικά έβλεπα διαφορετικές οπτικές από τη δική μου. Αν θες να δεις τι λέω, διάβασε τους στίχους μου, δες τι αναφέρεται από πίσω, επεξεργάσου τους κτλ. Αλλά από εκεί και πέρα μου αρέσει να βλέπω τον κόσμο να βάζει τον εαυτό του μέσα και να μεταφράζει με τον δικό του τρόπο όσα λέω. Το "The Ghost Of Orion" για παράδειγμα είναι ένα κομμάτι με χαρακτήρα και ιστορία, ενώ τα κομμάτια του "Macabre Cabaret" έχουν την ελευθερία να αποδοθούν διαφορετικά. Είναι πιο εύκολο για εμένα να λέω ιστορίες στους στίχους μου γιατί τους θυμάμαι και πιο εύκολα, αλλά σημασία έχει το ενδιαφέρον και στα νοήματα υπάρχει πάντα ενδιαφέρον...
-Άλλωστε το νόημα της τέχνης είναι να μεταφράζεται ελεύθερα...
Ακριβώς αυτό που είπες. Κάθε δουλειά μας το έχει αυτό, πόσο μάλλον το νέο ΕΡ. Γενικά το να μεταφράζεις και να επηρεάζεσαι είναι συνεχές. Γενικά μου είναι πολύ εύκολο να γράφω, είναι φυσικό μου. Μπορεί όλη μέρα να βαριέμαι καμιά φορά, αλλά θα μου έρθει να γράψω κάτι. Συνήθως ξεκινάω να γράφω ένα ποίημα για το βιβλίο μου και να καταλήγω να το βρίσκω ταιριαστό ως τραγούδι των My Dying Bride. Η τέχνη είναι κάτι διαρκές τόσο προς τον δημιουργό όσο και προς τον δέκτη. Φαίνεται και με τον τρόπο της δουλειάς μας αυτό.
-Παραπάνω αναφέρθηκες στη μπύρα που κυκλοφορήσατε πρόσφατα. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα;
Ήταν κάτι που σκεφτήκαμε έναν χρόνο πριν. Θέλαμε να κυκλοφορήσουμε τη δική μας μπύρα φέτος αφού αρκετές μπάντες το κάνουν και αποτελεί συλλεκτικό κομμάτι, καθώς επίσης βρήκαμε μια νέα μικροζυθοποιεία στην περιοχή μας, που ιδρύθηκε μόλις το 2018. Ήταν μια πρόκληση και για εμάς, όπως και για την ίδια τους παραγωγούς της μπύρας αφού ήταν η πρώτη φορά που θα έφτιαχναν μια lager σε κουτάκι και όχι μια ale σε μπουκάλι όπως κάνουν. Δοκιμάσαμε πολλές μπύρες μέχρι αν δούμε ποια θα μας ταίριαζε, πράγμα που είχε πολύ πλάκα, χαχα. Αποφασίσαμε να έχει μια ιδιαίτερη και βαριά γεύση, και έτσι την ονομάσαμε "Old Earth" από το ομώνυμο κομμάτι στο νέο μας άλμπουμ. Επίσης τώρα σκεφτόμαστε να κάνουμε την παραγωγή και σε όσες περισσότερες χώρες γίνεται επειδή έχει ζήτηση, κι έτσι ο κόσμος θα είναι πιο εύκολο να την παραλάβει με λιγότερα μεταφορικά. Eίναι στόχος μας κάτι τέτοιο, με τους Έλληνες να μπορούν να την πάρουν από την Ελλάδα, τους Αμερικάνους από την Αμερική κι ούτω καθεξής. Είναι μια ενδιαφέρουσα κίνηση που μας κάνει να εξερευνούμε νέα πράγματα.
-Επίσης μίλησες και για κυκλοφορία κρασιού, κάτι που σας ταιριάζει πολύ. Θες να μας μιλήσεις λίγο για αυτό;
Φυσικά, είμαστε σε πολύ πρώιμο στάδιο για αυτό, αλλά είναι κάτι που μας εξιτάρει να το ανακαλύψουμε. Υπάρχουν δύο τρόποι να το κάνουμε αυτό, ο φθηνός και απλός που απλώς θα βρούμε μια παραγωγή κρασιού και θα κολλήσει πάνω το όνομά μας, κάτι που βέβαια δεν το πολυθέλουμε, και ο πιο σύνθετος, όπου θα ασχοληθούμε με το concept και την ιδέα για το πως θέλουμε το κρασί μας. Έχουμε πολύ καλούς οινοπαραγωγούς στην Αγγλία, και γενικά η Βρετανία με τον καιρό αποκτά τη δική της βιομηχανία στον χώρο. Σίγουρα δε μιλάμε για συναγωνισμό με τη Γαλλία ή την Ιταλία αλλά αξίζει τον κόπο να γνωρίσει κι ο κόσμος το δικό μας κρασί. Η μπύρα είναι πιο εύκολη να γίνει, το κρασί αποτελεί μεγάλη πρόκληση και έχουμε ξεκινήσει να συζητάμε για τα σταφύλια και τι θα ταίριαζε γευστικά με το όνομα της μπάντας.
-Γενικά και με τους τίτλους κομματιών σας ταιριάζει το κρασί, ας πούμε "My Wine In Silence", "The Blood The Wine The Roses". Είναι πραγματική ευκαιρία...
Ακριβώς, ταιριάζει με την προσωπικότητά μας χαχα. Σκεφτήκαμε τέτοιες ετικέτες μάλιστα για το κρασί μας, ή κάτι πιο πρόσφατο όπως το "Macabre Cabernet" μιας και θεωρούμε καλή ποικιλία σταφυλιού για ένα κρασί με την ταυτότητά μας.
-Τόσο το ΕΡ αλλά και η μπύρα ήρθαν σαν εορτασμός για τα 30 σας χρόνια;
-Βλέπετε στους εαυτούς σας διαφορές μεταξύ του 1990 και σήμερα;
Πολύ καλή ερώτηση. Γενικά δε μπορώ να πω ότι βλέπω μεγάλες αλλαγές στον τρόπο ανάπτυξης της μπάντας ούτε και στον εαυτό μου. Η μπάντα μεγάλωσε μαζί με τους ανθρώπους της, ωρίμασε, προόδευσε και τα βιώματα της ζωής μου επηρέασαν τη δημιουργικότητα στο εσωτερικό των My Dying Bride. Προσωπικά δε ξέρω πόσο πολύ μπορεί να αλλάξαμε ή να διαφοροποιηθήκαμε καθώς όλα γίνονται με μικρά βήματα και ο κόσμος που μας ακολουθεί θα ξέρει καλύτερα γιατί τα βλέπει μέσα από τους δίσκους μας. Έχουμε πλέον περισσότερη εμπειρία, περισσότερα ερεθίσματα και τα λάθη που κάνεις σου γίνονται μάθημα και προχωράς με αυτά. Σίγουρα υπάρχουν διαφορές στο πως ήμασταν πριν 30 χρόνια και πως είμαστε σήμερα αλλά θεωρώ πως είμαστε σαν το καλό κρασί, ωριμάζουμε με τον χρόνο. Όταν έχεις ξεκινήσει με καλή μουσική και σέβεσαι τον εαυτό σου, θέλεις να συνεχίσεις με ακόμα καλύτερη μουσική. Όλα αυτά ακούγονται απλά αλλά αν τα βάλεις κάτω είναι μια ολόκληρη ζωή με σκαμπανεβάσματα. Είναι ένας συνεχές ταξίδι που σέβεσαι και προχωράς τόσο για εσένα αλλά και για όσους σε αγαπούν και σε ακολουθούν. Ποτέ δε θέλαμε να γίνουμε καθίκια ροκ σταρ που να κάνουν τρέλες. Απλώς βαδίζουμε και βελτιωνόμαστε.
-Σε ευχαριστώ Aaron για αυτή τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου...
Κι εγώ σε ευχαριστώ Γιάννη για την κουβέντα μας. Ήταν πριν λίγες μέρες να σας επισκεφθούμε με τους Helloween, αλλά ελπίζουμε να γίνει το καλοκαίρι. Αγαπώ τους Helloween και θα ήταν τέλειο να παίξουμε μαζί τους. Ένας πολύ καλός μου φίλος ζει στην Κρήτη και γενικά έχω επισκεφθεί την Ελλάδα πάνω από 10 φορές, την αγαπώ. Πέρασε και καιρός από την τελευταία μας εμφάνιση στα μέρη σας, οπότε είναι καιρός να πραγματοποιηθεί ακόμα μια συναυλία εκεί. Όπως και να έχει, αν όλα είναι καλύτερα, του χρόνου το καλοκαίρι θα ξαναέρθω στην Ελλάδα είτε με τη μπάντα είτε μόνος. Ελπίζω όλα να είναι καλύτερα σιγά σιγά και να τα ξαναπούμε.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου