Με τον χειμώνα που ήρθε το 2020 μας υποδέχτηκαν οι My Dying Bride, και με αυτόν που μας αφήνει επιστρέφουν, αυτή τη φορά μάλιστα με ένα μικρό αλλά ουσιαστικό ΕΡ τριών κομματιών. Οι πρωτοπόροι του ήχου του Χάλιφαξ, μπορεί να μην κατάφεραν να επισκεφθούν στη χώρα μας όπως προοριζόταν αυτές τις μέρες, αλλά χαρίζουν το "Macabre Cabaret".
Στη συνταγή του "The Ghost Of Orion" και με ένα ιδιαίτερο μπλέξιμο που παίρνει στοιχεία από άλλες εποχές των Βρετανών, το εν λόγω ΕΡ ανοίγει με το δεκάλεπτο ομότιτλο και τη βασανιστικά αργή πορεία του, στην οποία ανθίζει σαν πολύφυλλο ρόδο, ένα φάσμα βαριών μελαγχολικών ήχων, μελωδιών, απαλών στιγμών και ακραίων επιρροών. Το "A Secret Kiss" από την άλλη φέρνει την ισορροπία μεταξύ doom και gothic metal στο συνδυασμό των riffs με τα ψαλμωδικά τραβήγματα του Aaron και το όλο heavy κάλυμμα, σε πλήρη αντίθεση με το απαλό, μινιμαλιστικό, πιάνο κλείσιμο του "A Purse Of Gold And Stars" όπου οι απαγγελίες παίρνουν τη θέση των ώριμων λυρισμών.
Η δεύτερη κυκλοφορία των αγαπημένων My Dying Bride έρχεται και να αποκαταστήσει την απουσία των πέντε τελευταίων χρόνων, αλλά και να γιορτάσει όμορφα και ποικίλα τα 30 χρόνια της μπάντας. Αγέραστοι, σκοτεινά γοητευτικοί και συνάμα μακάβριοι, οι Βρετανοί θρύλοι δεν εκλείπουν από έμπνευση, ενώ δίνουν πολλά στοιχεία μέσα σε μόλις τρία κομμάτια. Το "Macabre Cabaret" χαρίζει απλόχερα πόνο και γλυκόπικρες επιγεύσεις.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου