Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2020

Farida Lemouchi (Molassess, ex-The Devil's Blood) στο Metal View: Eίμαστε μια νέα μπάντα, με νέα κομμάτια, αλλά τιμώντας τη μνήμη του αδερφού μου

Οι Molassess είναι το νέο σκοτεινό τέκνο της Farida Lemouchi, γνωστή από την επιτυχία και το όνομα που έχτισαν πριν μερικά χρόνια οι The Devil's Blood. Με ένα νέο, ψυχεδελικά ταξιδιάρικο, πολυδιάστατο και σκοτεινό άλμπουμ, οι Ολλανδοί rockers άνοιξαν τα φτερά τους ώστε να πετάξουν σε άλλες διαστάσεις, πλάθοντας στοιχεία του μακρινού και πρόσφατου παρελθόντος στο σήμερα. Η πληθωρική μπροστάρισσα, μίλησε στο Metal View για πολλά και διάφορα θέματα που σίγουρα θα προξενήσουν το ενδιαφέρον.


-Καταρχάς συγχαρητήρια για το ντεμπούτο σας, "Through The Hollow". Πώς νιώθεις που επέστρεψες με μια νέα μπάντα και με νέο δίσκο έπειτα από αρκετά χρόνια;

Ευχαριστώ αρχικά. Φαντάζει πολύ ωραίο που είμαι ξανά ενεργή, αν μπορείς να το πεις έτσι. Είναι πολύ ευχάριστο που ξαναδημιουργώ και παίζω με άτομα που θα ήθελα πλάι μου. Νιώθω πολύ όμορφα με αυτό.

-Πώς προέκυψε ο μεταφορικός τίτλος για το "Through The Hollow";

Βασικά είναι το πρώτο κομμάτι που δημιουργήσαμε με τη μπάντα, οπότε υπήρχε στο μυαλό εδώ και πολύ καιρό. Ήταν η πρώτη μας επιλογή αυτομάτως, και συμβολίζει πόσο άδεια είναι τα πράγματα σε ολόκληρο το ταξίδι μας μέχρι να βρούμε κάτι σημαντικό. Δεν σκεφτήκαμε πολύ για την επιλογή του και υποσυνείδητα ξέραμε πως το πιο παλιό μας-χρονικά-κομμάτι θα έμπαινε τιμητικά ως τίτλος με όσα σημαίνει αυτό.

-Μιλώντας για ταξίδι, η ίδια η μουσική σας βγάζει ένα τέτοιο συναίσθημα αφού η όλη διάθεση του άλμπουμ έχει κάτι χαρούμενο και μελαγχολικό την ίδια στιγμή. Δε ξέρω αν το αισθάνεσαι εσύ, αλλά αυτό βγήκε εσκεμμένα ή οδηγηθήκατε από τα συναισθήματά σας;

Σίγουρα οδηγούμαστε από τα συναισθήματά μας, ειδικά εγώ προσωπικά. Όταν γράφω βυθίζομαι στον εαυτό μου, και μετά οι ιδέες ωριμάζουν καθώς μαζευόμαστε για να παιξουμε και να τζαμάρουμε. Έτσι καλλιεργείται και "γυαλίζεται", αλλά ο μεγαλύτερος βαθμός είναι βιωματικός. Είναι φυσικό να βλέπεις έντονο τον συναισθηματισμό και την ένταση μου, αφού ότι ακούτε είναι βγαλμένο απ'την καρδιά και τη ψυχή μου.

-Το όνομα των Molassess προέρχεται από ένα κομμάτι του Selim με μια παλιά του μπάντα. Πώς αποφάσισες συγκεκριμένα για αυτό το όνομα; Θα μπορούσε η μπάντα να είναι αφιερωματική στη μνήμη του;

Ξεκινώντας από το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου θα πω πως είχαμε συζητήσει με τα παιδιά της μπάντας να κάνουμε κάτι σαν αφιέρωμα και μιλώντας προσωπικά, ο,τι κάνω καλλιτεχνικά στη ζωή μου νιώθω να αφιερώνεται σε εκείνον, αλλά από μόνη της η μπάντα δεν είναι σαν αφιέρωμα. Είμαστε νέα μπάντα, με νέα μέλη και νέα κομμάτια αλλά τιμώντας τη μνήμη του αδερφού μου. Όσον αφορά το όνομά μας, αρχικά ήμασταν ένα μικρό project έτοιμο να παίξει στο Roadburn, χωρίς να έχουμε άλλες βλέψεις οπότε έψαχνα ένα κατάλληλο όνομα, πράγμα δύσκολο όταν είσαι σε στάδιο να μην έχεις στόχους χαχα. Ήθελα σίγουρα κάτι που να συνδέεται με τον Selim σαν να βρίσκεται κι αυτός εκεί, οπότε τσέκαρα και στους Watain και στους The Devil's Blood αλλά τελικά το "Molasses", ήταν το πιο κατάλληλο, γιατί θέλαμε να το παραλληλίσουμε με τη γλυκιά μαυρίλα της μελάσας και πως κολλάει στο άγγιγμα. Επίσης ήταν το τελευταίο κομμάτι που έπαιξα μαζί του, οπότε καταλαβαίνεις, ναι.

-Σχετικά με τους συμπαίκτες της μπάντας, είναι άτομα γνωστά από τις συνεργασίες των Birth Of Joy, Astrosoniq και Donnerwetter. Παρατηρείς μίξεις στοιχείων όλων των συγκροτημάτων μέσα από τη μουσική των Molassess;

Ναι, προφανώς και θα υπάρχουν. Επειδή όλοι παίζαμε σε μπάντες πολλά χρόνια, και ασχολούμενοι με τη μουσική, είναι λογικό να έχουν μπει στοιχεία τους μέσα μας, και να προδίδουν λίγο το παρελθόν. Αλλά μεταφράζεται στις ανάγκες και τα θέλω του παρόντος, μαζί με τις επιρροές και τις ενώσεις διαφορετικών ιδεών. Δεν είναι κάτι εσκεμμένο, αλλά υπάρχει στο αίμα όλων μας.

-Όσον αφορά το κομμάτι των επιρροών, θυμάμαι το 2012 που ήρθες στην Ελλάδα, διασκεύασες το "Four Horsemen" των Aphrodite's Child. Αποτελούν επιρροή για εσένα μιας και βλέπω την αγάπη σου για το ρετρό. Άλλες ελληνικές μπάντες σου αρέσουν;

Έχω από πολύ μικρή το "666", και το έχω ακούσει άπειρες φορές, οπότε σίγουρα οι Aphrodite's Child είναι μια μπάντα που βοήθησε στα ερεθίσματά μου και με επηρέασε πολύ καλλιτεχνικά. Είναι στους τοπ αγαπημένους μου δίσκους από εκείνη την εποχή, οπότε δε θα μπορούσα να μην τον μνημονεύσω τότε. Δυστυχώς εκτός από αυτούς και τους Rotting Christ που ακούω και τους γνωρίζω δε ξέρω άλλες ελληνικές μπάντες για να είμαι ειλικρινής, λυπάμαι.

-Κανένα πρόβλημα, άλλωστε αυτοί οι δύο είναι οι βασικοί "πρεσβευτές" του ήχου μας στο εξωτερικό...

Σίγουρα και είναι πολύ ξεχωριστοί μουσικά και ηχητικά.

-Επιστρέφοντας στο νέο άλμπουμ, παρατηρώ πως τόσο στο εξώφυλλο όσο και στα video clip σας έχετε βασιστεί πολύ στο μπλε χρώμα. Πώς προέκυψε αυτό;

Αυτό προέκυψε τυχαία, αρχικά από τον καλλιτέχνη του εξωφύλλου, και μας άρεσε πολύ. Ήταν βαρύ και σκοτεινό μπλε που μας βυθίζει. Ο θείος μου σαν ζωγράφος έκανε ένα μπλέξιμο αποχρώσεων και έβγαλε αυτό το μπλε που μας ενθουσίασε με τον τρόπου αντανακλά, και έτσι θέλαμε να φιλοτεχνηθούν και τα βίντεο. Είναι το προσωπικό και ιδιαίτερα αγαπημένο μας μπλε πλέον, χαχα.

-Και νομίζω πως τόσο η αφηρημένη έννοια του και το ενιαίο χρώμα προϊδεάζουν για το ταξίδι που λέγαμε παραπάνω...

Ναι απόλυτα, συμφωνώ σε αυτό που λες.

-Είσαι από τις φωνές που αναγέννησαν στην εποχή μας retro και occult, hard rock ήχους, και στην πορεία είδαμε μπάντες όπως οι Lucifer και οι Earth Electric καθώς κι άλλες μπάντες. Νιώθεις σαν πρωτοπόρος του ήχου;

Όχι καθόλου, να σου πω την αλήθεια. Δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου ως τόσο σημαντικό χαχα. Πάντα θα έρχονται στυλ, στοιχεία και μόδες είτε νέα, είτε αναβιώνοντας τα παλιά. Μίλησες για retro, οπότε μας βλέπω σαν να πηγάζει από μέσα μας κάτι άλλο. Ποιος μπορεί να πει ότι ήταν πρώτος όταν τραγουδά και παίζει με βάση κάτι που προϋπήρχε; Εγώ σίγουρα όχι, ακόμα κι αν η νέα γενιά έμαθε αυτόν τον ήχο από εμένα και τους Devil's Blood ή τους Molassess.

-Ακριβώς αυτό, η νέα γενιά και άτομα που σας άκουσαν πριν καμιά δεκαετία ένιωσαν ότι κάνετε φρέσκο τον ήχο των 70s που άλλοι δεν τολμούσαν να αγγίξουν...

Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό. Τον μεγαλύτερο ρόλο έπαιξε ο αδερφός μου σε αυτό και το όραμά του να ξαναζωντανέψει τη μουσική του παρελθόντος με εμένα στο μικρόφωνο. Τα είχε όλα έτσι στο μυαλό του κι απλώς συμμετείχα και συνέχισα τώρα. Οι ρίζες ήταν εκεί και περίμεναν.

-Μιλώντας για αυτό, στο άλμπουμ σας έχετε το κομμάτι "The Devil Lives". Eίναι κάποιος φανερός παραλληλισμός πως το πνεύμα των The Devil's Blood υπάρχει ακόμα;

Χμ, ακριβώς βασικά. Ήταν ένα παλιό κομμάτι που προϋπήρχε ήδη από την εποχή των The Devil's Blood πριν διαλυθούμε και ο Selim είχε σχεδόν ολοκληρώσει, αν και μαζί το είχαμε προσπαθήσει αλλά ποτέ δεν έγινε. Όταν ηχογραφούσαμε το άλμπουμ τώρα, σκέφτηκα να το δουλέψουμε, το προσπαθήσαμε και εν τέλει το ολοκληρώσαμε. Είναι το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα μεταξύ άλλων στοιχείων, που θυμίζει κάπως τα παλιά. 

-Η πανδημία δημιούργησε πρόβλημα στην προώθηση του δίσκου;

Ναι εννοείται, κυρίως που δε μπορούμε να παίξουμε λάιβ και τσεκάρουμε συνεχώς ημερομηνίες που ίσως να είναι κατάλληλες στο μέλλον μέχρι στιγμής. Αυτό είναι το βασικότερο, από εκεί και πέρα όλα τα υπόλοιπα γίνονται στο ίντερνετ και μέσω της εταιρείας, οπότε για την πορώθηση δε μπορώ να παραπονεθώ, χαχα. Με όσα μέσα υπάρχουν έχουμε στρέψει την προσοχή και το ενδιαφέρον του κόσμου κι αυτό είναι πολύ καλό, Το μόνο που μας μένει είναι να παίξουμε ζωντανά, που δεν το έχουμε κάνει καθόλου τον τελευταίο καιρό και ειδικά τώρα με τον δίσκο μας. Είναι λίγο σκατά αυτό αλλά ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες ώστε να βγούμε στο δρόμο και να κατακτήσουμε την Ευρώπη και τον κόσμο, χαχα.

-Σκέψεις για livestreaming έχουν γίνει;

To σκεφτήκαμε μια φορά και δε θέλαμε. Είναι κάτι που δε συνάδει ούτε με το στυλ μας, ούτε το θεωρούμε ελκυστικό και ταιριαστό με ένα κανονικό λάιβ. Θα μπορούσαμε να το κάνουμε μόλις ο δίσκος μας βγήκε, αλλά δεν έχει κάποιο ουσιώδες νόημα για εμάς. Αυτή είναι η σκέψη μας τώρα, και θα κάνουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη υπομονή, εκτός κι αν όλα συνεχιστούν για καιρό έτσι οπότε θα πρέπει να αναθεωρήσουμε, αλλά δε μας αρέσει και τόσο. Εσύ τι πιστεύεις;

-Έχω παρακολουθήσει κάποιες φορές, αλλά είμαστε και οι δύο μεγαλωμένοι και μαθημένοι να πηγαίνουμε σε συναυλίες, να βλέπουμε από κοντά μπάντες κτλ. Δηλαδή μέχρι στιγμής εμένα προσωπικά δε μου φαίνεται λογικό να πληρώσω εισιτήριο για να δω ένα βίντεο, δε ξέρω τι θα αλλάξει στην πορεία όμως, καταλαβαίνεις...

Συμφωνώ απόλυτα, και σκέφτομαι το ίδιο. Δε νομίζω πως θα μείνει αυτό για πάντα, όσο κι αν αλλάξουν κάποια πράγματα. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε υπομονή και να δούμε αν η νέα πραγματικότητα και ο τρόπος επικοινωνίας και διασκέδασης θα έχει διαφορές. Προσπαθούμε να κοιτάμε μπροστά όσο πρωτόγνωρες κι αν είναι οι συνθήκες που ζούμε. Ελπίζουμε του χρόνου να τα καταφέρουμε.

-Πριν μίλησες και για το ίντερνετ. Γενικά θεωρείς πως αυτό και τα social media είναι το χρησιμότερο εργαλείο προώθησης ειδικά τώρα, στην περίοδο αυτή;

Σίγουρα. Αν και έχω ανάμικτα συναισθήματα για αυτό, λειτουργεί τέλεια για κάθε τι επαγγελματικό. Μπορείς να επικοινωνείς με κόσμο από παντού, να μιλάς, όπως εμείς τώρα, να προωθείς τη δουλειά σου και να ανοίγεις κάθε πόρτα ευκαιρίας που δίνεται, όπου κι αν είναι αυτή. Από την άλλη κυκλοφορούν τόσα σκουπίδια οπότε δε ξέρω. Ο κόσμος του ίντερνετ είναι ένας περίεργος κόσμος.

-Σε ευχαριστώ Farida για αυτή τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου...

Σε ευχαριστώ κι εγώ πολύ. Αυτό που θέλω να πω είναι πως ανυπομονώ να ξαναπαίξω λάιβ και ελπίζω να γυρίσω στην Ελλάδα, αφού έχω τόσες όμορφες αναμνήσεις από την Αθήνα και το κοινό της. Ανυπομονώ τόσο να παίξω για εσάς και ελπίζω να συμβεί το συντομότερο δυνατό.

Γιάννης Χαρτζανιώτης

 





-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου