CARNATION-WHERE DEATH LIES (Album Review)

Το πως πέρασαν δύο χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία των Carnation, σε άτομα που ενθουσιάστηκαν, όπως ο γράφοντας, φαντάζουν σαν ένα χτύπημα των δαχτύλων. Βέβαια, πολλά άλλαξαν στο εσωτερικό της μπάντας και οι ίδιοι νιώθουν πιο έμπειροι και έτοιμοι να σαρώσουν. Με αυτό το σκεπτικό, γεμάτοι όρεξη και πίστη στο παραδοσιακό death metal φέρνουν τώρα το "Where Death Lies".

Με ένα εναρκτήριο σφυρηλάτημα και χώσιμο βαριών κι άμεσων riffs, το "Iron Discipline" ουρλιάζει και δαγκώνει δείχνοντας πως δεν αστειεύεται, ενώ η συνέχεια με το "Sepulcher Of Alteration" και τη σκοτεινή του αύρα μέσα από τις μελωδίες και τους ρυθμούς του, δείχνει την εξέλιξη του ήχου και της βαρβαρότητας που έχουν οι Βέλγοι μετά το ντεμπούτο τους.

Προφανώς η παλιομοδίτικη αισθητική δεν έχει φύγει από το μεδούλι τους και σε κάθε σημείο των κομματιών τους λάμπει, με το ομώνυμο μάλιστα που έρχεται να μπλέξει τη βρώμα και τη δυσωδία από τις κατακόμβες των Entombed και των Dismember με μια πρώιμη, ογκώδη Celtic Frosti-ική, thrash αντίληψη. Στροβιλώδες και  βασισμένο σε γρήγορες πενιές ακολουθεί  το "Spirit Excision" για να φλερτάρει με την τεχνική και τις γκρούβες της Αμερικάνικης σκηνής, κάτι στο οποίο σιγοντάρει ευθύς αμέσως και το "Napalm Ascension" με τα πριόνια που διαλέγει για κιθάρες και τις αλά Schuldiner επιρροές του.

Προσθέτοντας κολλητικούς ήχους και παρατηρώντας απειλητικά, το ψυχρό "Serpent's Breath" επιστρέφει να τιμήσει τη Σουηδική κληρονομιά χωρίς φόβο αλλά με πάθος και ένταση. Πιο ξυραφιασμένο, ταχύ και χαοτικό θα έρθει έπειτα το "Malformed Regrowth" σε αντίθεση με το "Reincarnation" που με τον επικό του αέρα και ατμόσφαιρα, αλλάζει για λίγο ρότα στον δίσκο προσθέτοντας εκτός από αίμα και μπόλικο σκοτάδι. Έτσι και στο "In Chasms Abysmal" η τελική ευθεία του άλμπουμ μελανιάζει, σε ένα απόκρυφο σκηνικό με στοιχεία που θα ήθελαν εύκολα οι Morbid Angel στο "Covenant".

Το δεύτερο πόνημα των Carnation, επιστρέφει τιμώντας τη δόξα των παλιών ημερών. Βέβαια η ταυτότητα εισχωρεί σιγά σιγά στο ανίερο στυλ της μπάντας, ποτίζοντας το άνθος του κακού με την πολύτιμη βοήθεια του θρυλικού Jens Bogren να κάνει πιο γεμάτο τον ήχο τους. Σκληρή και ανελέητη η μουσική στο "Where Death Lies", είναι ο,τι πρέπει για να χτιστεί η σχέση εμπιστοσύνης της μπάντας με τους ολντσχουλάδες κάφρους, αν και λίγη επικαιρότητα στον ήχο δε θα έβλαπτε ποτέ κανέναν για να πωρωθούν μέχρι και οι πέτρες.

(8,5/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης