Μετά τα σκαμπανεβάσματα των ανερχόμενων black metallers, Batushka, μια αναπάντεχη κυκλοφορία ήρθε να προκαλέσει συζητήσεις. Για πρώτη φορά φέρνουν ένα ΕΡ, υπό τον τίτλο "Raskol" και χωρίς πολλά πολλά συνδυάζει τη Σλαβική με την Ελληνοπρεπή θρησκευτική παράδοση πίσω από ένα βαρύ, μεταλλικό πρίσμα.
Χωρίς μεγάλη σκέψη, το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό ακούγοντας το "Irmos I" είναι η επιστροφή στις Βυζαντινές ρίζες της μπάντας, αναμεμιγμένες με το extreme ύφος της Πολωνικής σκηνής. Σαν φυσική συνέχεια θα ακολουθήσει το δεύτερο κεφάλαιο του δίσκου, υπό ακουστικούς ήχους, τους οποίους θα διαδεχτεί μια μεγαλοπρεπής και συνάμα σκληρή ατμόσφαιρα όπου και οι δεήσεις θα μεταμορφωθούν σε κατάρες.
Το "Irmos III" από την αρχή του μας οδηγεί σε πιο κλασικούς και αρκετά γενικευμένους black metal δρόμους, όπου ελαφρά μέσω των χορωδιών μας κρατά στο ύφος που γνωρίσαμε από το ''Litourgiya" προ πενταετίας. Σε ένα άκρως μυστικιστικό και πρωτόγνωρο ακόμα και για την ίδια τη μπάντα ύφος, θα έρθει με ψαλμωδίες και κωδωνοκρουσίες το προτελευταίο μέρος του εν λόγω ΕΡ. Κάπου στη μέση μάλιστα οι κιθάρες και τα αλαλάζοντα κύμβαλα σιγοντάρουν και κάνουν πιο μοχθηρό το αποτέλεσμα, φτάνοντας στα άκρα και ομοίως στο πέμπτο και καταληκτικό κομμάτι του φετινού ιδιαίτερου concept με τους "μεγαλόσχημους" να γυρνούν πάλι στα διαδοχικά ανίερα παντρέματα των δύο μουσικών μορφών που υπηρετούν, γρήγορα και κυρίως ανορθόδοξα.
Το "Raskol" που στα Ρώσικα σημαίνει σχίσμα, ίσως να λειτουργεί πέρα από ιστορικά, και βιωματικά, μετά από όλα όσα συνέβησαν στο εσωτερικό των πρώιμων Batushka. Από εκεί και πέρα, έπειτα από τον απλοϊκό και ωμό χαρακτήρα του προηγούμενου δίσκου, γύρισαν στις απαρχές τους όπως έπρεπε να κάνουν ούτως ή άλλως. Το συγκεκριμένο ΕΡ αποτέλεσε εξ ολοκλήρου έκπληξη για τους απανταχού fans της μπάντας και σίγουρα δείχνει εξέλιξη και αναγέννηση μέσα από τις στάχτες του ντεμπούτου τους.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζνιώτης
Χωρίς μεγάλη σκέψη, το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό ακούγοντας το "Irmos I" είναι η επιστροφή στις Βυζαντινές ρίζες της μπάντας, αναμεμιγμένες με το extreme ύφος της Πολωνικής σκηνής. Σαν φυσική συνέχεια θα ακολουθήσει το δεύτερο κεφάλαιο του δίσκου, υπό ακουστικούς ήχους, τους οποίους θα διαδεχτεί μια μεγαλοπρεπής και συνάμα σκληρή ατμόσφαιρα όπου και οι δεήσεις θα μεταμορφωθούν σε κατάρες.
Το "Irmos III" από την αρχή του μας οδηγεί σε πιο κλασικούς και αρκετά γενικευμένους black metal δρόμους, όπου ελαφρά μέσω των χορωδιών μας κρατά στο ύφος που γνωρίσαμε από το ''Litourgiya" προ πενταετίας. Σε ένα άκρως μυστικιστικό και πρωτόγνωρο ακόμα και για την ίδια τη μπάντα ύφος, θα έρθει με ψαλμωδίες και κωδωνοκρουσίες το προτελευταίο μέρος του εν λόγω ΕΡ. Κάπου στη μέση μάλιστα οι κιθάρες και τα αλαλάζοντα κύμβαλα σιγοντάρουν και κάνουν πιο μοχθηρό το αποτέλεσμα, φτάνοντας στα άκρα και ομοίως στο πέμπτο και καταληκτικό κομμάτι του φετινού ιδιαίτερου concept με τους "μεγαλόσχημους" να γυρνούν πάλι στα διαδοχικά ανίερα παντρέματα των δύο μουσικών μορφών που υπηρετούν, γρήγορα και κυρίως ανορθόδοξα.
Το "Raskol" που στα Ρώσικα σημαίνει σχίσμα, ίσως να λειτουργεί πέρα από ιστορικά, και βιωματικά, μετά από όλα όσα συνέβησαν στο εσωτερικό των πρώιμων Batushka. Από εκεί και πέρα, έπειτα από τον απλοϊκό και ωμό χαρακτήρα του προηγούμενου δίσκου, γύρισαν στις απαρχές τους όπως έπρεπε να κάνουν ούτως ή άλλως. Το συγκεκριμένο ΕΡ αποτέλεσε εξ ολοκλήρου έκπληξη για τους απανταχού fans της μπάντας και σίγουρα δείχνει εξέλιξη και αναγέννηση μέσα από τις στάχτες του ντεμπούτου τους.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζνιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου