Οι Moaning Silence πριν μερικά χρόνια ήρθαν για να δώσουν ξανά πνοή σε έναν τόσο ταυτοποιημένο και ιδιαίτερο ήχο όπως το gothic/doom metal των 90s. Φέτος, το σχήμα του Χρήστου Ντούνη με μερικές αλλαγές αλλά το ίδιο πάθος για πόνο και μελαγχολία, μας χορεύει ένα σκοτεινό βαλς, με το δεύτερο πόνημα του. Ο ιθύνων νους της μπάντας, με αφορμή το νέο άλμπουμ, έδωσε τις απαντήσεις του στο Metal View.
-Αρχικά θα ήθελα να σας ρωτήσω γιατί χρειάστηκαν πέντε χρόνια για μια νέα κυκλοφορία;
To πρώτο full length album “A World Afraid Of Light” κυκλοφόρησε το 2015, ενώ 2 χρόνια αργότερα κυκλοφορήσαμε το ep “Fragrances From Yesterdays”, μια μεταβατική ουσιαστικά κυκλοφορία, αφού δοκιμάσαμε συγκεκριμένα πράγματα κυρίως στο συνθετικό επίπεδο. Από εκεί και μετά, χρειάστηκε αρκετός χρόνος ώστε να κατασταλάξουμε στο line up της μπάντας, νομίζω ωστόσο ότι το αποτέλεσμα μας δικαιώνει.
-Είναι δύσκολο για μια μπάντα ειδικά στο underground να κυκλοφορεί άλμπουμ εν μέσω της δεδομένης κατάστασης;
Πάντα θα υπάρχει μια δύσκολη κατάσταση η οποία θα υποβόσκει στο προσκήνιο. Είτε αυτή λέγεται οικονομική κρίση, είτε πανδημία είτε άλλης μορφής. Εμείς, με πολύ κόπο μιας και όλοι μας έχουμε ταυτόχρονα και τις καθημερινές μας δουλειές, δημιουργούμε κάτι που αγαπάμε πολύ, και σε πείσμα των καιρών, θα συνεχίσουμε. Έστω και ένα άνθρωπο να συγκινήσουμε με τη μουσική μας, αυτό είναι το κέρδος για εμάς.
-Βλέπω πως το "A Waltz Into Darkness" κυκλοφορεί μέσω της Symmetric Records, ενώ ο ίδιος ο Bob Katsionis εκτός της παραγωγής έχει παίξει και τα πλήκτρα. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Με το Bob γνωριζόμαστε από το 2014, όταν και με βοήθησε να ξεκινήσω το εγχείρημα με τους Moaning Silence. Είναι πίσω από κάθε μας κυκλοφορία, είτε συμμετέχοντας στις ηχογραφήσεις, είτε κάνοντας την παραγωγή, είτε κατευθύνοντάς μας καθαρά στο μουσικό κομμάτι. Υπάρχει ένας αλληλοσεβασμός, ενώ η συμμετοχή μας φέτος στο δυναμικό της εταιρείας του Symmetric Records είναι το αποκορύφωμα της συνεργασίας μας.
-Πώς αποφασίσατε ως τίτλο του δίσκου να βάλετε το instrumental κομμάτι σας;
Η αλήθεια είναι ότι είχα αποφασίσει εξ’αρχής για τον τίτλο του δίσκου. Το “A Waltz Into Darkness” ήταν αυτό ακριβώς που αντιπροσώπευε το feeling του δίσκου. Όταν ολοκληρώσαμε λοιπόν το συγκεκριμένο κομμάτι, δε μπορούσα να σκεφτώ κάποιο καλύτερο τίτλο, ήταν όντως ένα σκοτεινό κομμάτι, ένα βαλς στο σκοτάδι, στο άγνωστο.
-Παρατηρείτε μεταξύ των κυκλοφοριών σας κάποια μουσική ή συνθετική ωριμότητα;
Θεωρώ ότι έχουν γίνει κάποια πολύ συγκεκριμένα και σωστά βήματα σε σχέση με την πρώτη κυκλοφορία. Ο ήχος έχει σκληρύνει, οι συνθέσεις είναι πιο συμπαγείς, ίσως και λίγο πιο σωστά δομημένες. Δεν κρύβω ότι δε θα βρείτε πολλά μοντέρνα στοιχεία και πειραματισμούς στα κομμάτια, αυτό όμως είναι μια συνειδητή επιλογή. Υπάρχει επίσης βελτίωση ακόμα και στο κομμάτι των φωνητικών. Πλησιάσαμε αρκετά σε αυτό που είχαμε στο μυαλό μας.
-Ο ήχος σας έχει πολλά στοιχεία από τη Βρετανική σκηνή των 90s καθώς κι από μπάντες σαν τους πρώιμους Tiamat και The Gathering. Θέλατε να δώσετε μια νέα πνοή ή να αναγεννήσετε τον εν λόγω ήχο;
Μάλλον θέλουμε να τιμήσουμε αυτό τον ήχο. Αυτή τη γλυκιά μελαγχολία που αναδυόταν από τις τότε κυκλοφορίες. Δυστυχώς στις μέρες μας, αυτός ο ήχος, αυτή η προσέγγιση στη μουσική, έχει σχεδόν εκλείψει, ωστόσο υπάρχουν κάποιες μπάντες που έχουν κρατήσει τα βασικά στοιχεία από αυτό το μουσικό ιδίωμα.
-Βλέπετε μέλλον στην εγχώρια doom/gothic metal σκηνή;
Μια σκηνή για να αντέξει, χρειάζεται κάποια από τα μεγάλα ονόματα, να την πάρουν από το χέρι και να την πάνε ένα βήμα πιο κάτω, να της δώσουν ώθηση. Γι’αυτό θα σταθώ στη δισκογραφική επιστροφή των On Thorns I Lay. Ίσως αποτελέσει το έναυσμα για μια δυναμική επιστροφή του συγκεκριμένου μουσικού ιδιώματος.
-Υπάρχουν νέοι δίσκοι ανάλογοι του ύφους σας που σας αρέσουν;
Έτυχε να συνεργαστώ με τον κιθαρίστα των Πορτογάλων Ashes Of Life οι οποίοι κυκλοφόρησαν πριν από λίγους μήνες την πρώτη τους δουλειά, με τίτλο “Seasons Within”, που κινείται στα μονοπάτια του doom/gothic metal. Επίσης, αν και με μεγάλη καθυστέρηση, άκουσα και το "Kingdom Of Horrors" των Ελλήνων Dimlight. Εξαιρετικές δουλειές και οι δύο.
-Έπειτα από το τέλος αυτής της κρίσης υπάρχουν πλάνα για live;
Αισιοδοξώ ότι από το Σεπτέμβριο θα είμαστε έτοιμοι να παρουσιάσουμε το υλικό μας ζωντανά.
-Ευχαριστώ για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σας...
Να ευχαριστήσουμε όλους όσους μας έχουν στηρίξει και να σας προσκαλέσουμε να συμμετέχετε σε αυτό το σκοτεινό μουσικό ταξίδι.
Spread our darkness!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
To πρώτο full length album “A World Afraid Of Light” κυκλοφόρησε το 2015, ενώ 2 χρόνια αργότερα κυκλοφορήσαμε το ep “Fragrances From Yesterdays”, μια μεταβατική ουσιαστικά κυκλοφορία, αφού δοκιμάσαμε συγκεκριμένα πράγματα κυρίως στο συνθετικό επίπεδο. Από εκεί και μετά, χρειάστηκε αρκετός χρόνος ώστε να κατασταλάξουμε στο line up της μπάντας, νομίζω ωστόσο ότι το αποτέλεσμα μας δικαιώνει.
-Είναι δύσκολο για μια μπάντα ειδικά στο underground να κυκλοφορεί άλμπουμ εν μέσω της δεδομένης κατάστασης;
Πάντα θα υπάρχει μια δύσκολη κατάσταση η οποία θα υποβόσκει στο προσκήνιο. Είτε αυτή λέγεται οικονομική κρίση, είτε πανδημία είτε άλλης μορφής. Εμείς, με πολύ κόπο μιας και όλοι μας έχουμε ταυτόχρονα και τις καθημερινές μας δουλειές, δημιουργούμε κάτι που αγαπάμε πολύ, και σε πείσμα των καιρών, θα συνεχίσουμε. Έστω και ένα άνθρωπο να συγκινήσουμε με τη μουσική μας, αυτό είναι το κέρδος για εμάς.
-Βλέπω πως το "A Waltz Into Darkness" κυκλοφορεί μέσω της Symmetric Records, ενώ ο ίδιος ο Bob Katsionis εκτός της παραγωγής έχει παίξει και τα πλήκτρα. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Με το Bob γνωριζόμαστε από το 2014, όταν και με βοήθησε να ξεκινήσω το εγχείρημα με τους Moaning Silence. Είναι πίσω από κάθε μας κυκλοφορία, είτε συμμετέχοντας στις ηχογραφήσεις, είτε κάνοντας την παραγωγή, είτε κατευθύνοντάς μας καθαρά στο μουσικό κομμάτι. Υπάρχει ένας αλληλοσεβασμός, ενώ η συμμετοχή μας φέτος στο δυναμικό της εταιρείας του Symmetric Records είναι το αποκορύφωμα της συνεργασίας μας.
-Πώς αποφασίσατε ως τίτλο του δίσκου να βάλετε το instrumental κομμάτι σας;
Η αλήθεια είναι ότι είχα αποφασίσει εξ’αρχής για τον τίτλο του δίσκου. Το “A Waltz Into Darkness” ήταν αυτό ακριβώς που αντιπροσώπευε το feeling του δίσκου. Όταν ολοκληρώσαμε λοιπόν το συγκεκριμένο κομμάτι, δε μπορούσα να σκεφτώ κάποιο καλύτερο τίτλο, ήταν όντως ένα σκοτεινό κομμάτι, ένα βαλς στο σκοτάδι, στο άγνωστο.
-Παρατηρείτε μεταξύ των κυκλοφοριών σας κάποια μουσική ή συνθετική ωριμότητα;
Θεωρώ ότι έχουν γίνει κάποια πολύ συγκεκριμένα και σωστά βήματα σε σχέση με την πρώτη κυκλοφορία. Ο ήχος έχει σκληρύνει, οι συνθέσεις είναι πιο συμπαγείς, ίσως και λίγο πιο σωστά δομημένες. Δεν κρύβω ότι δε θα βρείτε πολλά μοντέρνα στοιχεία και πειραματισμούς στα κομμάτια, αυτό όμως είναι μια συνειδητή επιλογή. Υπάρχει επίσης βελτίωση ακόμα και στο κομμάτι των φωνητικών. Πλησιάσαμε αρκετά σε αυτό που είχαμε στο μυαλό μας.
-Ο ήχος σας έχει πολλά στοιχεία από τη Βρετανική σκηνή των 90s καθώς κι από μπάντες σαν τους πρώιμους Tiamat και The Gathering. Θέλατε να δώσετε μια νέα πνοή ή να αναγεννήσετε τον εν λόγω ήχο;
Μάλλον θέλουμε να τιμήσουμε αυτό τον ήχο. Αυτή τη γλυκιά μελαγχολία που αναδυόταν από τις τότε κυκλοφορίες. Δυστυχώς στις μέρες μας, αυτός ο ήχος, αυτή η προσέγγιση στη μουσική, έχει σχεδόν εκλείψει, ωστόσο υπάρχουν κάποιες μπάντες που έχουν κρατήσει τα βασικά στοιχεία από αυτό το μουσικό ιδίωμα.
-Βλέπετε μέλλον στην εγχώρια doom/gothic metal σκηνή;
Μια σκηνή για να αντέξει, χρειάζεται κάποια από τα μεγάλα ονόματα, να την πάρουν από το χέρι και να την πάνε ένα βήμα πιο κάτω, να της δώσουν ώθηση. Γι’αυτό θα σταθώ στη δισκογραφική επιστροφή των On Thorns I Lay. Ίσως αποτελέσει το έναυσμα για μια δυναμική επιστροφή του συγκεκριμένου μουσικού ιδιώματος.
-Υπάρχουν νέοι δίσκοι ανάλογοι του ύφους σας που σας αρέσουν;
Έτυχε να συνεργαστώ με τον κιθαρίστα των Πορτογάλων Ashes Of Life οι οποίοι κυκλοφόρησαν πριν από λίγους μήνες την πρώτη τους δουλειά, με τίτλο “Seasons Within”, που κινείται στα μονοπάτια του doom/gothic metal. Επίσης, αν και με μεγάλη καθυστέρηση, άκουσα και το "Kingdom Of Horrors" των Ελλήνων Dimlight. Εξαιρετικές δουλειές και οι δύο.
-Έπειτα από το τέλος αυτής της κρίσης υπάρχουν πλάνα για live;
Αισιοδοξώ ότι από το Σεπτέμβριο θα είμαστε έτοιμοι να παρουσιάσουμε το υλικό μας ζωντανά.
-Ευχαριστώ για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σας...
Να ευχαριστήσουμε όλους όσους μας έχουν στηρίξει και να σας προσκαλέσουμε να συμμετέχετε σε αυτό το σκοτεινό μουσικό ταξίδι.
Spread our darkness!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου