Το μάτι τους στάζει αίμα, το χνώτο τους μυρίζει καπνό και η μουσική τους δεν είναι και από τις πιο συνηθισμένες. Αυτά τα τρία χαρακτηριστικά συνοδεύουν τους Redeye Caravan που φέτος κάνουν το πρώτο τους δισκογραφικό βήμα με το "Nostrum Remedium".
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-14456834-1574889114-7697.jpeg.jpg)
Ήδη από το εναρκτήριο "The Descent" μπορούμε να καταλάβουμε την ιδιαιτερότητα του εν λόγω σχήματος αφού αυτό το μπλέξιμο της country με τα μυστηριακά μπλουζ και τα υποβόσκοντα heavy rock στοιχειά δεν το συναντάς εύκολα και πόσο μάλλον στη χώρα μας. Από εκεί και πέρα, ενδιαφέροντα σημεία σε κάθε κομμάτι είναι αυτά που προβάλλουν μια σκοτεινιά σαν film noir, ή σαν τις ιδέες των Me And That Man, που ίσως γνωρίζει καλύτερα και το μεταλλικό κοινό, ενώ μιλώντας για σινεμά, αρκετά soundtrack-ικό στα όρια του ρετρό, θα συναντήσουμε το "Old Debt". Eπίσης λίγο νωρίτερα, σε πανομοιότυπο στυλ, θα βρούμε και το "Αt Gallows End" με την μακάβρια, απόκοσμη και συνάμα γνώριμη, από western, αύρα του.
Φυσικά, δε θα μπορούσα να αναφέρω μεταξύ άλλων τα ενδεχόμενα highlights του άλμπουμ που είναι φυσικά το πρώτο single τους, "Εl Muerto", το "Banshee" και το "Good Man Richard", που πέρα από τον υπερβολικό southern χαρακτήρα του, το βίντεο που το συνοδεύει είναι υπέροχο. Τέλος, το "Ozymandias" που μου θύμισε αρχικά τον ομώνυμο χαρακτήρα από το Watchmen έχει επίσης έναν μαυρισμένο και μπαρουτοκαπνισμένο χαρακτήρα με το ανάλογο στυλ της μπάντας.
Γενικά, οφείλω να ομολογήσω πως δεν είμαι φίλους αυτού του ήχου, αλλά δε θα μπορούσα να το αφήσω να περάσει έτσι το παρόν ντεμπούτο μιας και το πάντρεμα folk, hard, indie και ακουστικών ήχων είναι απόλυτα ταιριαστό και οι μεταλλάδες θα βρουν πράγματα που τους κολλούν, όπως μια Sabbath-ική διάθεση που γενικά υπάρχει στο όλο στυλ. Το "Nostrum Remedium" σε κερδίζει απευθείας, αλλά θέλει χρόνο για να μπεις στο έρεβός του.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Ήδη από το εναρκτήριο "The Descent" μπορούμε να καταλάβουμε την ιδιαιτερότητα του εν λόγω σχήματος αφού αυτό το μπλέξιμο της country με τα μυστηριακά μπλουζ και τα υποβόσκοντα heavy rock στοιχειά δεν το συναντάς εύκολα και πόσο μάλλον στη χώρα μας. Από εκεί και πέρα, ενδιαφέροντα σημεία σε κάθε κομμάτι είναι αυτά που προβάλλουν μια σκοτεινιά σαν film noir, ή σαν τις ιδέες των Me And That Man, που ίσως γνωρίζει καλύτερα και το μεταλλικό κοινό, ενώ μιλώντας για σινεμά, αρκετά soundtrack-ικό στα όρια του ρετρό, θα συναντήσουμε το "Old Debt". Eπίσης λίγο νωρίτερα, σε πανομοιότυπο στυλ, θα βρούμε και το "Αt Gallows End" με την μακάβρια, απόκοσμη και συνάμα γνώριμη, από western, αύρα του.
Φυσικά, δε θα μπορούσα να αναφέρω μεταξύ άλλων τα ενδεχόμενα highlights του άλμπουμ που είναι φυσικά το πρώτο single τους, "Εl Muerto", το "Banshee" και το "Good Man Richard", που πέρα από τον υπερβολικό southern χαρακτήρα του, το βίντεο που το συνοδεύει είναι υπέροχο. Τέλος, το "Ozymandias" που μου θύμισε αρχικά τον ομώνυμο χαρακτήρα από το Watchmen έχει επίσης έναν μαυρισμένο και μπαρουτοκαπνισμένο χαρακτήρα με το ανάλογο στυλ της μπάντας.
Γενικά, οφείλω να ομολογήσω πως δεν είμαι φίλους αυτού του ήχου, αλλά δε θα μπορούσα να το αφήσω να περάσει έτσι το παρόν ντεμπούτο μιας και το πάντρεμα folk, hard, indie και ακουστικών ήχων είναι απόλυτα ταιριαστό και οι μεταλλάδες θα βρουν πράγματα που τους κολλούν, όπως μια Sabbath-ική διάθεση που γενικά υπάρχει στο όλο στυλ. Το "Nostrum Remedium" σε κερδίζει απευθείας, αλλά θέλει χρόνο για να μπεις στο έρεβός του.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου