Οι Regarde Les Hommes Tomber, εδώ και περίπου δέκα χρόνια, έχουν δείξει τα δόντια τους, στη black metal σκηνή της νέας γενιάς. Φέτος, η επιβλητική και απόκοσμη σύνθεσή τους, μας πάει στα ουράνια μέσω του μεγαλειώδους και σκοτεινού "Ascension". Ο τραγουδιστής των Γάλλων, Τ.C, αποκρυπτογράφησε στο Metal View, κάθε τι σχετικά με το νέο άλμπουμ, ενώ σκιαγράφησε και τα τεκταινόμενα γύρω από το μουσικό τους είδος.
-Πρώτο από όλα συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ. Γιατί χρειαστήκατε 5 χρόνια για μια νέα κυκλοφορία;
Στις αρχές του 2018, μετά την τελευταία μας μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία με τους φίλους μας Der Weig Einer Freiheit, αισθανθήκαμε τη βαθιά ανάγκη για ένα διάλειμμα. Δώσαμε πολλές συναυλίες για να προωθήσουμε το "Exile", πράγμα το οποίο ήταν απολύτως φανταστικό αλλά και εξαντλητικό. Μετά από αρκετούς μήνες, ξεκινήσαμε πρόβες, συνθέτοντας νέο υλικό ... Η διαδικασία φυσικά γέννησε το "Ascension", που ηχογραφήθηκε τον Ιούλιο του 2019. Ξέρεις, η μουσική μας έχει χτιστεί βήμα προς βήμα, χρόνο με το χρόνο, άλμπουμ με το άλμπουμ. Βασιζόμαστε στον χρόνο για να δημιουργήσουμε, αφού η τέχνη δεν έρχεται κατά παραγγελία. Αυτά τα 5 χρόνια οδήγησαν σε μια πιο αιτιολογημένη σύνθεση. Ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν είμαστε μια μπάντα ικανή να γράψει στο δρόμο. Παίζουμε ατμοσφαιρική μουσική, οπότε χρειαζόμαστε ένα ανάλογο περιβάλλον για να εργαστούμε και να συνθέσουμε. Σε ένα πραγματικό προβάδικο και όχι σε έναν καναπέ στα παρασκήνια. Νιώθουμε πως πρέπει να ηρεμήσουμε για να γράψουμε τραγούδια, να αισθανθούμε αρμονία με τον εαυτό μας, να νιώσουμε μια ισορροπία, όπως οι μοναχοί στο μοναστήρι τους. Γι 'αυτό χρειάζεται τόσο πολύς χρόνος, δεν μπορούμε να κάνουμε και τα δύο πράγματα αμέσως. Όσον αφορά την ίδια τη μέθοδο γραφής, δεν ήταν εύκολη στο νέο άλμπουμ: Η δυνατότητα δημιουργίας νέας μουσικής χωρίς επαναλαμβανόμενα πράγματα, είναι η πρόκληση όλων των καλλιτεχνών και έπρεπε να βγούμε από τα συνηθισμένα μας ώστε να γράψουμε το "Ascension". Τέλος, αυτή ήταν μια απολύτως συναρπαστική εμπειρία και είμαστε πολύ περήφανοι για το αποτέλεσμα.
-Πώς αποφασίσατε τον τίτλο "Ascension";
Αυτός ο τίτλος συνδέεται άμεσα με τoυς στίχους και το artwork. Ο Enoch, ένας φίλος μας, γράφει όλους τους στίχους μας. Τα δύο πρώτα άλμπουμ επικεντρώθηκαν σε ένα βασικό σημείο: Η πτώση του ανθρώπου, ο οποίος απορρίπτεται και βασανίζεται από τον Θεό παρά την αφοσίωσή του και την αγάπη του για το θείο. Εικονίζεται τόσο η πτώση, όσο και γέννηση μιας συνείδησης που οδήγησε τους ανθρώπους να απορρίψουν τον Κύριο και όλες τις αρχές της λατρείας κατά τη διάρκεια αυτής της εξορίας ... για να γίνει τελικά ο ίδιος θεός και "να καθίσει σε αυτό το θρόνο", όπως το τελευταίο τραγούδι " Exile ". Οι στίχοι των δύο πρώτων δίσκων ήταν πολύ κοντά στην «κλασική θεολογία», αλλά λίγο διαφορετικά απ'ότι τώρα στο "Ascension": εδώ υπάρχει μια νέα αρχή, μια νέα ιστορία, ένας νέος μύθος. Το φάσμα των βιβλικών ιστοριών είναι τόσο τεράστιο που τα πάντα μπορούν να εμπνεύσουν, αυτό είναι τόσο σπουδαίο ... Ο Enoch το έκανε με τον δικό του τρόπο, γράφοντας μια παθιασμένη, βαθιά φιλοσοφική ιστορία, με τη βοήθεια αρχαίων μύθων. Έτσι δε θέλω να χαλάω τίποτα.
- Επίσης, στα δύο προηγούμενα άλμπουμ σας είχατε σαν εξώφυλλα γκραβούρες, ενώ τώρα βλέπω ένα σχέδιο σαν σκοτεινό κόμικ. Πώς προέκυψε αυτό;
Για να έχουμε κάτι με συνοχή είναι πολύ σημαντικό, να εξελιχτούμε, όπως και με τη μουσική αλλά και σε αυτό ... Κάθε ένα από τα artworks, γίνεται από το δίδυμο Forty-Five. Γνωρίζαμε το έργο τους πριν από την πρώτη συνεργασία, και αγαπούσαμε τις δημιουργίες τους. Είμαστε πολύ εμπνευσμένοι από καλλιτέχνες όπως ο Gustave Doré, ο John Martin και ο Albrecht Dürer ... Όπως και για την παραγωγή του ήχου, είχαμε μια πολύ ακριβή ιδέα για αυτό που θέλαμε, δηλαδή ψάξαμε κάτι που θα μπορούσε, από τη μία πλευρά, υπενθυμίζει τη γενική μας ιδέα και από την άλλη να είναι μοναδικό. Η συνέχεια είναι πολύ σημαντική για εμάς. Θέλαμε κάτι επικό, που θα μπορούσε να αναδείξει απόλυτα τον ήχο μας και να ταιριάξει με τις έννοιες που αντιμετωπίζουμε. Εξιστορούμε πράγματα με κεφάλαια και μια χρονολογική σειρά ... έτσι μετά από εβδομάδες διαλόγων, τους δώσαμε τα κομμάτια ώστε να καθοδηγηθούν για αυτό που θέλαμε. Εκεί που το "Exile" τελείωσε με το "The Incandescent March" των διαβολικών δυνάμεων στον ουρανό, to "Ascension" ξεκινά με το κομμάτι "A New Order", των οποίων οι στίχοι ενέπνευσαν το artwork του νέου δίσκου. Η φωτιά συμβολίζει τον εορτασμό της άφιξης του Lucifer & Lilith στη βασιλεία του Θεού και την ουράνια μάχη μεταξύ των αρχαγγέλων και των δαιμόνων. Μπορείτε επίσης να δείτε έναν νέο πύργο της Βαβέλ στο παρασκήνιο, ξαναχτίστηκε αφού καταστράφηκε από τον Θεό στο "Εxile" ... συμβολίζοντας την προσποίηση και την ματαιοδοξία των ανθρώπων προς τον Πατέρα που περιφρονούν. Μια καλή ιδέα για να ξέρετε ποιος θα κερδίσει τη μάχη στην αρχή της ιστορίας ... Πολλές ανατροπές έρχονται μετά.
-Σε αυτό το άλμπουμ βλέπω ότι η μουσική σας είναι πιο άμεση σε σχέση με τα προηγούμενα έργα σας. Θέλατε έτσι να κάνετε κάποιες αλλαγές στον ήχο σας;
Ισχύει αυτό, όντως. Υπάρχει μεγάλη εξέλιξη μεταξύ του πρώτου μας άλμπουμ και τoυ "Αscension". Εκεί που βλέπεις πολλά συγκροτήματα να γίνονται πιο απαλά, εμείς κάνουμε ακριβώς το αντίθετο παίζοντας και συνθέτοντας ψυχρότερη μουσική, βάζοντας επικά στοιχεία και βία στα τραγούδια μας. Στα 2 πρώτα μας άλμπουμ θα βρεις επίσης και doom/sludge στοιχεία, με το "Ascension" κάναμε κάτι διαφορετικό που μπορεί να περιγραφεί ως ένα πολύ βάναυσο άλμπουμ. Δε θέλαμε να ξανακυκλοφορήσουμε κάτι ίδιο για ακόμα μια φορά.
-Πώς βλέπετε την black metal σκηνή στις μέρες μας;
Είμαστε πολύ υπερήφανοι που είμαστε μέρος της γαλλικής σκηνής, η οποία είναι πολύ δραστήρια. Η προηγούμενη εταιρία μας, Les Acteurs De L'Ombre τείνει να υπογράφει πολλά μικρά συγκροτήματα και από αυτά πολλά είναι πολύ υποσχόμενα . Η Antiq Records κάνει μια υπέροχη δουλειά: κυκλοφόρησαν πρόσφατα το πρώτο άλμπουμ των Malenuit ("Incandescente"), ένα καθαρό αριστούργημα που αναμιγνύει το black metal, τη γαλλική παραδοσιακή μουσική και το batcave ... Τέλεια, πραγματικά. Περιττό να αναφερθούμε σε ονόματα όπως τους Deathspell Omega, τους The Great Old Ones και φυσικά την περίφημη σκηνή των "Légions Noires" στα 90s. Αν ψάξει κανείς γενικά τη γαλλική σκηνή, μπορεί να βρεί κι άλλα σπουδαία πράγματα, επί του παρόντος ... Το τελευταίο άλμπουμ των Véhémence, "Par Le Sang Versé" είναι ένα καλό παράδειγμα. Προσωπικά, είμαι επίσης μεγάλος fan των Anorexia Nervosa και Nehëmah, δύο γαλλικών συγκροτημάτων που δεν υπάρχουν πια δυστυχώς.
-Συμφωνείτε με τoν όρο "post black metal" για τη μουσική σας;
Έχουμε συσχετιστεί με το είδος Post Black Metal και για να είμαστε ειλικρινείς για άλλη μια φορά, μισούμε να κατηγοριοποιούμαστε. Εάν πρέπει αναγκαστικά να αναφέρουμε τη μουσική μας με όρο, θα λέγαμε ότι παίζουμε Black Metal, αυτό είναι όλο. Παίρνουμε το όραμά μας για αυτή τη μουσική, όπως κι όλες οι μπάντες που ασχολούνται με αυτό. Στόχος μας είναι να συνθέσουμε μια επική ιμπρεσιονιστική τοιχογραφία, θα έλεγα. Σχετικά με τους Les Hommes Tomber αποτελείται από φίλους με διαφορετικά γούστα, κάτι που πιστεύω ότι είναι και η πραγματική μας δύναμη. Μερικοί από εμάς είναι απόλυτα στο black metal, άλλοι είναι μεγάλοι οπαδοί του doom και του gothic rock ... Στην πραγματικότητα δεν θεωρούμε ότι ένας μουσικός θα πρέπει να απαριθμεί μόνο ένα είδος, γι 'αυτό και η μουσική μας είναι ένα μίγμα διαφόρων επιρροών. Έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη αυτής της πολυμορφίας για να δημιουργήσουμε τον ήχο μας. Δεν έχουμε "άμεσες" επιρροές, αλλά ακούγοντας μας μπορεί μερικές φορές να θυμίσουμε συγκροτήματα όπως Drudkh, Amenra, Sargeist, Mgla, Dead Congregation, Forteresse, κλπ. Συγκροτήματα που είναι διαφορετικά. Δημιουργούμε τη μουσική μας χωρίς να σκεφτόμαστε ένα "post black metal μοντέλο", απλά αναζητούμε τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης των εννοιών μας. Όταν συνθέτουμε, δεν θέλουμε να περιοριστούμε σε όρια που θα μπορούσαν να μας σταματήσουν, θέλουμε απλώς να κάνει κάτι έντονο και αυθόρμητο.
-Υπάρχουν σχέδια για περιοδεία μέχρι στιγμής;
Λόγω της κατάστασης του κορωνοϊού, πολλές από τις μελλοντικές συναυλίες μας αναβάλλονται. Είναι πολύ δύσκολο για εμάς, επειδή το άλμπουμ μόλις κυκλοφόρησε. Αλλά δεν μπορούμε να αλλάξουμε κάτι. Πάντως ελπίζουμε να παίζουμε στα μεγάλα φεστιβάλ του Roadburn και Hellfest αυτή την άνοιξη, όπως και στο Φεστιβάλ Dour τον Ιούλιο, αν αυτά γίνουν βέβαια. Τέλος πάντων, ελπίζουμε πραγματικά ότι η κατάσταση θα είναι καλύτερη σε λίγες εβδομάδες. Στο τέλος του έτους προγραμματίζονται πολλές συναυλίες στη Γαλλία, επίσης στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, το Βέλγιο, τις Κάτω Χώρες, και την Πορτογαλία...Ανυπομονούμε να περιοδεύσουμε, το περιμένουμε εδώ και 5 χρόνια. Όταν επιστρέψουμε στη σκηνή, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι θα γίνει με μεγάλη δύναμη.
-Σας ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη, οι τελευταίες λέξεις είναι δικές σου ...
Ελπίζουμε ότι θα σας αρέσει το 'ASCENSION'. Δώσαμε τα πάντα για αυτόν τον δίσκο, σίγουρα. Τα λέμε στο tour και ελπίζουμε να περάσουμε και από την Ελλάδα!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
ENGLISH VERSION
-First of all congratulations for your new album. Why did you need 5 years for a new release?
At the beginning of 2018, after our big final european tour with our friends Der Weig Einer Freiheit, we felt the deep need of a break. We gave a lot of gigs to promote "Exile" (released in 2015), which was absolutely fantastic but also exhausting. After several months, we started to rehearsal, to compose new materials... The process naturaly gave birth to "Ascension", which was recorded in july 2019. You know, our music has been build step by step, year after year, album after album. We trust the time to generate creativity, simply because art can not be ordered. These 5 years have led to a more reasoned composition. Fortunately or unfortunately, we are a not a band who is able to write on the road. We play an atmospheric music, so we need a real working context to compose. A real rehearsal room, not a backstage sofa. We don't get muses, we just need calm to write songs, to feel in harmony with ourselves, to feel introspection, like monks in their monastery. That's why it takes so many time, we cannot do both things at once. Concerning the writing method itself, it wasn't easy for this new album : To get the ability of creating new music without repeating outlines is every artist's challenge, and we had to exit the comfort zone to write Ascension. Finally, that was an absolutely thrilling experience and we are very proud of the the result.
-How did you decide for the title "Ascension"?
This title is directly linked to the texts and the artwork. Henoch, a friend of us, write all our lyrics. The two first album focused on a main point : The fall of the men, who are rejected and tortured by God despite of their devotion and their love for the divine. They pictured both this fall and the birth of a consciousness that leads men to reject the Lord and all the principles of adoration during the exile... to finally become their own gods and "sit on this throne", like the last song of "Exile" says. The lyrics of the two first album were extremely close to "classical theology", but it's a bit different for the ones of "Ascension" : this is an original creation, a new tale, a new myth. The prism of biblical stories is so huge that everything can be imagined, this is so great... Henoch did it on his own way, writing a passionate, a deeply philosophical tale, helped by ancient myths. But I don't want to spoil anything.
-Also, your two previous albums, had as covers some gravures, but now is like a dark comic strip. How did become the idea for this album cover?
To have something coherent is very important, but like for music, we felt a need to evolve... Each one of our artworks is done by the artist-duo Førtifem. We knew their work before the first collaboration, we loved their creations. We are very inspired by artists like Gustave Doré, John Martin and Albrecht Dürer... Like for the production of the sound, we had a very precise idea of what we wanted : We looked for something that could, on the one hand, easily remind the general concept, and on the other hand being unique. The continuity is very important for us. We wanted something epic that could perfectly highlight our sound and fit to the concepts we deal with. We tell stories, with chapters who are linked by an evocative tone and also by something chronological... so, we gave them the tracks, with precise indications, and they gave birth to the final result after several weeks of dialogue. Where "Exile" ended with "The Incandescent March" of diabolical forces to heaven, "Ascension" starts with the track "A New Order", whom lyrics inspired the artwork of "Ascension" : The fire symbolize the celebration of the arrival of Lucifer & Lilith in the kingdom of God and the celestial battle between archangels and demons. You can also see a new Babel tower on the background , rebuilt after having been destroyed by God in "Exile"... symbolizing pretention and vanity of men towards the Father they despise. A good clue to know who will win the battle at the beginning of the story... Many twists coming after.
-On this album I see that your music is more direct, than your previous works. Did you want to do some changes in your sound?
That's true. There is a lot of evolution between our first album and "Ascension" . Where many bands tend to soothe their aims and compose cooler music, we did the exact opposite, putting more and more epicness and violence in our songs. You could find some doom sludge parts in our 2 first albums... Whereas "Ascension" can be described as a very brutal record. We just couldn't release everytime the same album.
-How do you see the black metal scene these days?
We are very proud to be part of the french scene, wich is very active. Our former label Les Acteurs De L'Ombre tends to sign many small bands, and that's promising to notice the great quality of many of them. Antiq Records does a fabulous job too : They recently released the first album of Malenuit ("Incandescente"), a pure masterpiece who mix black metal, french folk music, and batcave... Perfection, really. Needless to say that we can quote Deathspell Omega, The Great Old Ones, and of course the famous 90's "Légions Noires", but if you dig hard in french scene you can find others great things, presently... The last Véhémence album ("Par Le Sang Versé") is a good example, Grylle too. Personally, I'm also a huge fan of Anorexia Nervosa and Nehëmah, both french bands who don't exist yet, unfortunately.
-Do you agree with the label "post black metal" for your music?
We've been affiliated to Post Black Metal genre, and to be honest once again, we hate being categorized to something like this. If we absolutely should name our music, we would say play Black Metal, that's all. We get our vision of this music, as other bands would have their own. Our aim is to compose an epic impressionist fresco, I would say. Regarde Les Hommes Tomber is composed of friends with different tastes, which is, I think, a true force. Some of us come from pure black metal, others are great fans of doom, even gothic rock... Actualy we don't consider that a musician shall listen only one genre, that's why our music is a mixture of various influences. We trust the power of this diversity to build our sound. We don't have "direct" influences, but listening us can maybe sometimes evoke bands like Drudkh, Amenra, Sargeist, Mgla, Dead Congregation, Forteresse, etc... Bands who are differents. We build our music whithout thinking of a "post black metal model", we just look for the best way to deal with our concepts.When we compose, we don't want to be limited by boundaries that could stop us, we just want to make something intense and spontaneous.
-Are there any plans for tour so far?
Due to the COVID 19 situation, many of our future gigs are postponed. It's very hard for us, because the album has just released. But we can't influence it. We are also supposed to play in big festivals (Roadburn and Hellfest this spring, also Dour Festival in july...). If these are maintained. Anyway, we truly hope that the situation will be better in few weeks. At the end of the year, many shows in France are planned, also in UK, Germany, Belgium, Netherlands, Portugal this autumn / winter... We can't wait touring, we've been waiting for it for 5 years. When we'll be back on stage, I can ensure you that we'll get some strength and a starving fire within.
-Thank you for this interview, the last words are yours...
We hope you'll like 'ASCENSION'. We put our guts on this record, definitely. See you on tour, hoping to play one day in Greece!
John Hartzaniotis
-Πρώτο από όλα συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ. Γιατί χρειαστήκατε 5 χρόνια για μια νέα κυκλοφορία;
Στις αρχές του 2018, μετά την τελευταία μας μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία με τους φίλους μας Der Weig Einer Freiheit, αισθανθήκαμε τη βαθιά ανάγκη για ένα διάλειμμα. Δώσαμε πολλές συναυλίες για να προωθήσουμε το "Exile", πράγμα το οποίο ήταν απολύτως φανταστικό αλλά και εξαντλητικό. Μετά από αρκετούς μήνες, ξεκινήσαμε πρόβες, συνθέτοντας νέο υλικό ... Η διαδικασία φυσικά γέννησε το "Ascension", που ηχογραφήθηκε τον Ιούλιο του 2019. Ξέρεις, η μουσική μας έχει χτιστεί βήμα προς βήμα, χρόνο με το χρόνο, άλμπουμ με το άλμπουμ. Βασιζόμαστε στον χρόνο για να δημιουργήσουμε, αφού η τέχνη δεν έρχεται κατά παραγγελία. Αυτά τα 5 χρόνια οδήγησαν σε μια πιο αιτιολογημένη σύνθεση. Ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν είμαστε μια μπάντα ικανή να γράψει στο δρόμο. Παίζουμε ατμοσφαιρική μουσική, οπότε χρειαζόμαστε ένα ανάλογο περιβάλλον για να εργαστούμε και να συνθέσουμε. Σε ένα πραγματικό προβάδικο και όχι σε έναν καναπέ στα παρασκήνια. Νιώθουμε πως πρέπει να ηρεμήσουμε για να γράψουμε τραγούδια, να αισθανθούμε αρμονία με τον εαυτό μας, να νιώσουμε μια ισορροπία, όπως οι μοναχοί στο μοναστήρι τους. Γι 'αυτό χρειάζεται τόσο πολύς χρόνος, δεν μπορούμε να κάνουμε και τα δύο πράγματα αμέσως. Όσον αφορά την ίδια τη μέθοδο γραφής, δεν ήταν εύκολη στο νέο άλμπουμ: Η δυνατότητα δημιουργίας νέας μουσικής χωρίς επαναλαμβανόμενα πράγματα, είναι η πρόκληση όλων των καλλιτεχνών και έπρεπε να βγούμε από τα συνηθισμένα μας ώστε να γράψουμε το "Ascension". Τέλος, αυτή ήταν μια απολύτως συναρπαστική εμπειρία και είμαστε πολύ περήφανοι για το αποτέλεσμα.
-Πώς αποφασίσατε τον τίτλο "Ascension";
Αυτός ο τίτλος συνδέεται άμεσα με τoυς στίχους και το artwork. Ο Enoch, ένας φίλος μας, γράφει όλους τους στίχους μας. Τα δύο πρώτα άλμπουμ επικεντρώθηκαν σε ένα βασικό σημείο: Η πτώση του ανθρώπου, ο οποίος απορρίπτεται και βασανίζεται από τον Θεό παρά την αφοσίωσή του και την αγάπη του για το θείο. Εικονίζεται τόσο η πτώση, όσο και γέννηση μιας συνείδησης που οδήγησε τους ανθρώπους να απορρίψουν τον Κύριο και όλες τις αρχές της λατρείας κατά τη διάρκεια αυτής της εξορίας ... για να γίνει τελικά ο ίδιος θεός και "να καθίσει σε αυτό το θρόνο", όπως το τελευταίο τραγούδι " Exile ". Οι στίχοι των δύο πρώτων δίσκων ήταν πολύ κοντά στην «κλασική θεολογία», αλλά λίγο διαφορετικά απ'ότι τώρα στο "Ascension": εδώ υπάρχει μια νέα αρχή, μια νέα ιστορία, ένας νέος μύθος. Το φάσμα των βιβλικών ιστοριών είναι τόσο τεράστιο που τα πάντα μπορούν να εμπνεύσουν, αυτό είναι τόσο σπουδαίο ... Ο Enoch το έκανε με τον δικό του τρόπο, γράφοντας μια παθιασμένη, βαθιά φιλοσοφική ιστορία, με τη βοήθεια αρχαίων μύθων. Έτσι δε θέλω να χαλάω τίποτα.
- Επίσης, στα δύο προηγούμενα άλμπουμ σας είχατε σαν εξώφυλλα γκραβούρες, ενώ τώρα βλέπω ένα σχέδιο σαν σκοτεινό κόμικ. Πώς προέκυψε αυτό;Για να έχουμε κάτι με συνοχή είναι πολύ σημαντικό, να εξελιχτούμε, όπως και με τη μουσική αλλά και σε αυτό ... Κάθε ένα από τα artworks, γίνεται από το δίδυμο Forty-Five. Γνωρίζαμε το έργο τους πριν από την πρώτη συνεργασία, και αγαπούσαμε τις δημιουργίες τους. Είμαστε πολύ εμπνευσμένοι από καλλιτέχνες όπως ο Gustave Doré, ο John Martin και ο Albrecht Dürer ... Όπως και για την παραγωγή του ήχου, είχαμε μια πολύ ακριβή ιδέα για αυτό που θέλαμε, δηλαδή ψάξαμε κάτι που θα μπορούσε, από τη μία πλευρά, υπενθυμίζει τη γενική μας ιδέα και από την άλλη να είναι μοναδικό. Η συνέχεια είναι πολύ σημαντική για εμάς. Θέλαμε κάτι επικό, που θα μπορούσε να αναδείξει απόλυτα τον ήχο μας και να ταιριάξει με τις έννοιες που αντιμετωπίζουμε. Εξιστορούμε πράγματα με κεφάλαια και μια χρονολογική σειρά ... έτσι μετά από εβδομάδες διαλόγων, τους δώσαμε τα κομμάτια ώστε να καθοδηγηθούν για αυτό που θέλαμε. Εκεί που το "Exile" τελείωσε με το "The Incandescent March" των διαβολικών δυνάμεων στον ουρανό, to "Ascension" ξεκινά με το κομμάτι "A New Order", των οποίων οι στίχοι ενέπνευσαν το artwork του νέου δίσκου. Η φωτιά συμβολίζει τον εορτασμό της άφιξης του Lucifer & Lilith στη βασιλεία του Θεού και την ουράνια μάχη μεταξύ των αρχαγγέλων και των δαιμόνων. Μπορείτε επίσης να δείτε έναν νέο πύργο της Βαβέλ στο παρασκήνιο, ξαναχτίστηκε αφού καταστράφηκε από τον Θεό στο "Εxile" ... συμβολίζοντας την προσποίηση και την ματαιοδοξία των ανθρώπων προς τον Πατέρα που περιφρονούν. Μια καλή ιδέα για να ξέρετε ποιος θα κερδίσει τη μάχη στην αρχή της ιστορίας ... Πολλές ανατροπές έρχονται μετά.
-Σε αυτό το άλμπουμ βλέπω ότι η μουσική σας είναι πιο άμεση σε σχέση με τα προηγούμενα έργα σας. Θέλατε έτσι να κάνετε κάποιες αλλαγές στον ήχο σας;
Ισχύει αυτό, όντως. Υπάρχει μεγάλη εξέλιξη μεταξύ του πρώτου μας άλμπουμ και τoυ "Αscension". Εκεί που βλέπεις πολλά συγκροτήματα να γίνονται πιο απαλά, εμείς κάνουμε ακριβώς το αντίθετο παίζοντας και συνθέτοντας ψυχρότερη μουσική, βάζοντας επικά στοιχεία και βία στα τραγούδια μας. Στα 2 πρώτα μας άλμπουμ θα βρεις επίσης και doom/sludge στοιχεία, με το "Ascension" κάναμε κάτι διαφορετικό που μπορεί να περιγραφεί ως ένα πολύ βάναυσο άλμπουμ. Δε θέλαμε να ξανακυκλοφορήσουμε κάτι ίδιο για ακόμα μια φορά.
-Πώς βλέπετε την black metal σκηνή στις μέρες μας;
Είμαστε πολύ υπερήφανοι που είμαστε μέρος της γαλλικής σκηνής, η οποία είναι πολύ δραστήρια. Η προηγούμενη εταιρία μας, Les Acteurs De L'Ombre τείνει να υπογράφει πολλά μικρά συγκροτήματα και από αυτά πολλά είναι πολύ υποσχόμενα . Η Antiq Records κάνει μια υπέροχη δουλειά: κυκλοφόρησαν πρόσφατα το πρώτο άλμπουμ των Malenuit ("Incandescente"), ένα καθαρό αριστούργημα που αναμιγνύει το black metal, τη γαλλική παραδοσιακή μουσική και το batcave ... Τέλεια, πραγματικά. Περιττό να αναφερθούμε σε ονόματα όπως τους Deathspell Omega, τους The Great Old Ones και φυσικά την περίφημη σκηνή των "Légions Noires" στα 90s. Αν ψάξει κανείς γενικά τη γαλλική σκηνή, μπορεί να βρεί κι άλλα σπουδαία πράγματα, επί του παρόντος ... Το τελευταίο άλμπουμ των Véhémence, "Par Le Sang Versé" είναι ένα καλό παράδειγμα. Προσωπικά, είμαι επίσης μεγάλος fan των Anorexia Nervosa και Nehëmah, δύο γαλλικών συγκροτημάτων που δεν υπάρχουν πια δυστυχώς.
-Συμφωνείτε με τoν όρο "post black metal" για τη μουσική σας;
Έχουμε συσχετιστεί με το είδος Post Black Metal και για να είμαστε ειλικρινείς για άλλη μια φορά, μισούμε να κατηγοριοποιούμαστε. Εάν πρέπει αναγκαστικά να αναφέρουμε τη μουσική μας με όρο, θα λέγαμε ότι παίζουμε Black Metal, αυτό είναι όλο. Παίρνουμε το όραμά μας για αυτή τη μουσική, όπως κι όλες οι μπάντες που ασχολούνται με αυτό. Στόχος μας είναι να συνθέσουμε μια επική ιμπρεσιονιστική τοιχογραφία, θα έλεγα. Σχετικά με τους Les Hommes Tomber αποτελείται από φίλους με διαφορετικά γούστα, κάτι που πιστεύω ότι είναι και η πραγματική μας δύναμη. Μερικοί από εμάς είναι απόλυτα στο black metal, άλλοι είναι μεγάλοι οπαδοί του doom και του gothic rock ... Στην πραγματικότητα δεν θεωρούμε ότι ένας μουσικός θα πρέπει να απαριθμεί μόνο ένα είδος, γι 'αυτό και η μουσική μας είναι ένα μίγμα διαφόρων επιρροών. Έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη αυτής της πολυμορφίας για να δημιουργήσουμε τον ήχο μας. Δεν έχουμε "άμεσες" επιρροές, αλλά ακούγοντας μας μπορεί μερικές φορές να θυμίσουμε συγκροτήματα όπως Drudkh, Amenra, Sargeist, Mgla, Dead Congregation, Forteresse, κλπ. Συγκροτήματα που είναι διαφορετικά. Δημιουργούμε τη μουσική μας χωρίς να σκεφτόμαστε ένα "post black metal μοντέλο", απλά αναζητούμε τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης των εννοιών μας. Όταν συνθέτουμε, δεν θέλουμε να περιοριστούμε σε όρια που θα μπορούσαν να μας σταματήσουν, θέλουμε απλώς να κάνει κάτι έντονο και αυθόρμητο.
-Υπάρχουν σχέδια για περιοδεία μέχρι στιγμής;
Λόγω της κατάστασης του κορωνοϊού, πολλές από τις μελλοντικές συναυλίες μας αναβάλλονται. Είναι πολύ δύσκολο για εμάς, επειδή το άλμπουμ μόλις κυκλοφόρησε. Αλλά δεν μπορούμε να αλλάξουμε κάτι. Πάντως ελπίζουμε να παίζουμε στα μεγάλα φεστιβάλ του Roadburn και Hellfest αυτή την άνοιξη, όπως και στο Φεστιβάλ Dour τον Ιούλιο, αν αυτά γίνουν βέβαια. Τέλος πάντων, ελπίζουμε πραγματικά ότι η κατάσταση θα είναι καλύτερη σε λίγες εβδομάδες. Στο τέλος του έτους προγραμματίζονται πολλές συναυλίες στη Γαλλία, επίσης στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, το Βέλγιο, τις Κάτω Χώρες, και την Πορτογαλία...Ανυπομονούμε να περιοδεύσουμε, το περιμένουμε εδώ και 5 χρόνια. Όταν επιστρέψουμε στη σκηνή, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι θα γίνει με μεγάλη δύναμη.
-Σας ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη, οι τελευταίες λέξεις είναι δικές σου ...
Ελπίζουμε ότι θα σας αρέσει το 'ASCENSION'. Δώσαμε τα πάντα για αυτόν τον δίσκο, σίγουρα. Τα λέμε στο tour και ελπίζουμε να περάσουμε και από την Ελλάδα!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
ENGLISH VERSION
-First of all congratulations for your new album. Why did you need 5 years for a new release?
At the beginning of 2018, after our big final european tour with our friends Der Weig Einer Freiheit, we felt the deep need of a break. We gave a lot of gigs to promote "Exile" (released in 2015), which was absolutely fantastic but also exhausting. After several months, we started to rehearsal, to compose new materials... The process naturaly gave birth to "Ascension", which was recorded in july 2019. You know, our music has been build step by step, year after year, album after album. We trust the time to generate creativity, simply because art can not be ordered. These 5 years have led to a more reasoned composition. Fortunately or unfortunately, we are a not a band who is able to write on the road. We play an atmospheric music, so we need a real working context to compose. A real rehearsal room, not a backstage sofa. We don't get muses, we just need calm to write songs, to feel in harmony with ourselves, to feel introspection, like monks in their monastery. That's why it takes so many time, we cannot do both things at once. Concerning the writing method itself, it wasn't easy for this new album : To get the ability of creating new music without repeating outlines is every artist's challenge, and we had to exit the comfort zone to write Ascension. Finally, that was an absolutely thrilling experience and we are very proud of the the result.
-How did you decide for the title "Ascension"?
This title is directly linked to the texts and the artwork. Henoch, a friend of us, write all our lyrics. The two first album focused on a main point : The fall of the men, who are rejected and tortured by God despite of their devotion and their love for the divine. They pictured both this fall and the birth of a consciousness that leads men to reject the Lord and all the principles of adoration during the exile... to finally become their own gods and "sit on this throne", like the last song of "Exile" says. The lyrics of the two first album were extremely close to "classical theology", but it's a bit different for the ones of "Ascension" : this is an original creation, a new tale, a new myth. The prism of biblical stories is so huge that everything can be imagined, this is so great... Henoch did it on his own way, writing a passionate, a deeply philosophical tale, helped by ancient myths. But I don't want to spoil anything.
-Also, your two previous albums, had as covers some gravures, but now is like a dark comic strip. How did become the idea for this album cover?
To have something coherent is very important, but like for music, we felt a need to evolve... Each one of our artworks is done by the artist-duo Førtifem. We knew their work before the first collaboration, we loved their creations. We are very inspired by artists like Gustave Doré, John Martin and Albrecht Dürer... Like for the production of the sound, we had a very precise idea of what we wanted : We looked for something that could, on the one hand, easily remind the general concept, and on the other hand being unique. The continuity is very important for us. We wanted something epic that could perfectly highlight our sound and fit to the concepts we deal with. We tell stories, with chapters who are linked by an evocative tone and also by something chronological... so, we gave them the tracks, with precise indications, and they gave birth to the final result after several weeks of dialogue. Where "Exile" ended with "The Incandescent March" of diabolical forces to heaven, "Ascension" starts with the track "A New Order", whom lyrics inspired the artwork of "Ascension" : The fire symbolize the celebration of the arrival of Lucifer & Lilith in the kingdom of God and the celestial battle between archangels and demons. You can also see a new Babel tower on the background , rebuilt after having been destroyed by God in "Exile"... symbolizing pretention and vanity of men towards the Father they despise. A good clue to know who will win the battle at the beginning of the story... Many twists coming after.
-On this album I see that your music is more direct, than your previous works. Did you want to do some changes in your sound?
That's true. There is a lot of evolution between our first album and "Ascension" . Where many bands tend to soothe their aims and compose cooler music, we did the exact opposite, putting more and more epicness and violence in our songs. You could find some doom sludge parts in our 2 first albums... Whereas "Ascension" can be described as a very brutal record. We just couldn't release everytime the same album.
-How do you see the black metal scene these days?
We are very proud to be part of the french scene, wich is very active. Our former label Les Acteurs De L'Ombre tends to sign many small bands, and that's promising to notice the great quality of many of them. Antiq Records does a fabulous job too : They recently released the first album of Malenuit ("Incandescente"), a pure masterpiece who mix black metal, french folk music, and batcave... Perfection, really. Needless to say that we can quote Deathspell Omega, The Great Old Ones, and of course the famous 90's "Légions Noires", but if you dig hard in french scene you can find others great things, presently... The last Véhémence album ("Par Le Sang Versé") is a good example, Grylle too. Personally, I'm also a huge fan of Anorexia Nervosa and Nehëmah, both french bands who don't exist yet, unfortunately.
-Do you agree with the label "post black metal" for your music?
We've been affiliated to Post Black Metal genre, and to be honest once again, we hate being categorized to something like this. If we absolutely should name our music, we would say play Black Metal, that's all. We get our vision of this music, as other bands would have their own. Our aim is to compose an epic impressionist fresco, I would say. Regarde Les Hommes Tomber is composed of friends with different tastes, which is, I think, a true force. Some of us come from pure black metal, others are great fans of doom, even gothic rock... Actualy we don't consider that a musician shall listen only one genre, that's why our music is a mixture of various influences. We trust the power of this diversity to build our sound. We don't have "direct" influences, but listening us can maybe sometimes evoke bands like Drudkh, Amenra, Sargeist, Mgla, Dead Congregation, Forteresse, etc... Bands who are differents. We build our music whithout thinking of a "post black metal model", we just look for the best way to deal with our concepts.When we compose, we don't want to be limited by boundaries that could stop us, we just want to make something intense and spontaneous.
-Are there any plans for tour so far?
Due to the COVID 19 situation, many of our future gigs are postponed. It's very hard for us, because the album has just released. But we can't influence it. We are also supposed to play in big festivals (Roadburn and Hellfest this spring, also Dour Festival in july...). If these are maintained. Anyway, we truly hope that the situation will be better in few weeks. At the end of the year, many shows in France are planned, also in UK, Germany, Belgium, Netherlands, Portugal this autumn / winter... We can't wait touring, we've been waiting for it for 5 years. When we'll be back on stage, I can ensure you that we'll get some strength and a starving fire within.
-Thank you for this interview, the last words are yours...
We hope you'll like 'ASCENSION'. We put our guts on this record, definitely. See you on tour, hoping to play one day in Greece!
John Hartzaniotis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου