Τους Αμερικάνους Insect Ark είναι τόσο δύσκολο να τους χαρακτηρίσεις, αλλά πιο δύσκολο είναι να περιγράψεις την ιδιαιτερότητα της μουσικής τους. Ερχόμενοι με τη φρέσκια τους, τρίτη δισκογραφική δουλειά, υπό τον τίτλο "The Vanishing", και με αφορμή το συναυλιακό τους ντεμπούτο στη χώρα μας, στις 6 Μαρτίου, το Metal View μίλησε με την κύρια εκπρόσωπο του γκρουπ, την Dana Schechter.
-Πρώτα από όλα, πώς αισθάνεστε για το τελικό αποτέλεσμα του "The Vanishing";
Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με το πώς βγήκε. Η προετοιμασία πήρε σχετικά πολλούς μήνες αλλά για την πραγματική ηχογράφηση χρειάστηκαν μόνο 3 εβδομάδες. Δεν ξέρω πώς δουλεύουν άλλοι, αλλά αυτό είναι πολύ γρήγορο για μένα. Στο παρελθόν έχω χρειαστεί ένα ή και περισσότερα χρόνια για να τελειώσει ένας δίσκος. Σκοπός μου ήταν να διατηρήσω τον ήχο και την προσέγγιση ωμή και ακατέργαστη, και σε αυτό το οποίο εστίασα, βοήθησε πολύ το άλμπουμ.
-Πώς αποφάσισες να έχεις "The Vanishing" ως τίτλο
Η ιδέα της κατάργησης πρακτικά- η αποτυχία της ύπαρξής - με έχει ελκύσει εδώ και πολλά χρόνια. Δεν ξεχνώ ποτέ, πως βρισκόμαστε μόνο προσωρινά στη γη και ανά πάσα στιγμή μπορούμε να εξαφανιστούμε. Υπάρχει μια αίσθηση κενού, αλλά και ένα είδος ειρήνης με την ιδέα της εξαφάνισης. Σε αυτή την περίπτωση ... αυτή η μουσική βγαίνει σαν σκέψεις ή αισθήσεις, περιπλανόμενες στον αέρα. Νομίζω ότι ο τίτλος του άλμπουμ ταιριάζει με τα τραγούδια του, μέσα στη δυστυχία και την ερημιά.
-Πώς είναι η συνεργασία με τον Andy Patterson;
Υπέροχη. Είναι ένας εκπληκτικός μουσικός και ένας υπέροχος άνθρωπος. Νιώθουμε σαν να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον από πάντα. Σήμερα το απόγευμα μάλιστα, περιμένω να έρθει στη Νέα Υόρκη για να ξεκινήσουμε τις πρόβες για την περιοδεία. Φυσικά, όπως μπορείς να φανταστείς δεν είναι εύκολο να ζει ο καθένας σε διαφορετικές πόλεις, αλλά μέχρι στιγμής το κάνουμε καλά. Και οι δύο είμαστε σε θέση να δουλέψουμε έστω και πιο περιστασιακά σε αντίθεση με άλλα συγκροτήματα που προβάρουν κάθε εβδομάδα.
-Η μουσική σου είναι τόσο σκοτεινή με πειραματικά στοιχεία. Από ποια πράγματα εμπνέεσαι;
Είμαι fan του metal, του noise, drone, κλασικής μουσικής, soundtracks, και όλα αυτά, όλη μου τη ζωή. Οι γονείς μου είναι καλλιτέχνες και μουσικοί και από παιδί είχα το θάρρος να είμαι ο εαυτός μου. Θυμάμαι ότι με ενδιέφερε πάντα η πίσω όψη των πραγμάτων, και παρατηρούσα όλη αυτή τη λειτουργία της ζωής. Οι περίεργες και σκοτεινότερες πλευρές αυτού του κόσμου σίγουρα μου τραβούσαν και περισσότερο την προσοχή.
-Είναι δύσκολο για ένα συγκρότημα σαν κι εσάς, να δουλεύει μόνο με δύο μέλη;
Φυσικά και είναι δύσκολο. Με περισσότερα μέλη θα ήταν ευκολότερη η δουλειά στη σκηνή, αλλά θα ήταν πιο περίπλοκα για πράγματα όπως περιοδεία, και όλον τον απαιτούμενο προγραμματισμό και συντονισμό. Είναι μια μορφή που κρατά τα πράγματα απλά. Από την άποψη της απόδοσης, είμαι σαν ένα χταπόδι, παίζω διάφορα όργανα (κυρίως μπάσο / lap steel) και κάνω διάφορα κόλπα με τα εφέ των πεταλιών. Ο Andy παίζει τύμπανα και ασχολείται με τα samples. Υπάρχει πολλή δουλειά που γίνεται "κάτω από την κουκούλα" που κανείς δεν βλέπει, αλλά είναι πολύ περίπλοκο. Έχουμε στοιχεία αυτοσχεδιασμού, αλλά συνολικά, η μέθοδος εργασίας και η ίδια η μουσική είναι αρκετά δομημένη. Σκεπτόμενη να το συντονίσω με περισσότερα από ένα άτομα μου φαίνεται πιο δύσκολο.
-Στο rhythm section για μένα υπάρχουν επιρροές σε μερικά τραγούδια από Celtic Frost μέχρι jazz. Συμφωνείς;
Αυτό είναι ενδιαφέρον. Ποτέ δεν άκουσα κανείς να μας λέει Celtic Frost μέχρι Jazz, ίσως με κάποιο τρόπο, χρησιμοποιώντας κάποιες μη κλασικές δομές τραγουδιού και έχοντας αίσθημα ελευθερίας στην τέχνη μας, μπορεί να δώσει ένα κομμάτι της μουσικής το χρόνο που "θέλει" να χτίσει. Δεν ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα για την παραδοσιακή δομή ενός τραγουδιού, κι 'αυτό είναι σίγουρα μια ιδέα τζαζ.
-Πώς αισθάνεσαι για τo Αθηναϊκό show τον επόμενο μήνα;
Εξαιρετικά ενθουσιασμένη! Είναι η πρώτη φορά που παίζουμε εκεί. Είναι πραγματικά τιμή μας να παίξουμε με τους Ved Buens Ende. και θα είναι φανταστικό να τους παρακολουθήσουμε. Όσον αφορά την Αθήνα ... Δεν έχω έρθει ποτέ στην Ελλάδα και ήθελα να επισκεφτώ όλη τη ζωή μου. Χαίρομαι που κλείσαμε λίγες μέρες για να επισκεφθούμε και τα αξιοθέατα και να κάνουμε λίγο τουρισμό. Ειλικρινά ανυπομονούμε για αυτό.
- Τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτήν την εμφάνιση σας;
Θα παίξουμε περίπου το 75% του νέου άλμπουμ, το οποίο είναι συναρπαστικό για εμάς γιατί τα τραγούδια είναι ακόμα πολύ φρέσκα. Δεν έχουμε παίξει καθόλου συναυλίες από τότε που ολοκληρώσαμε τις ηχογραφήσεις το Νοέμβριο, και η Αθήνα θα είναι η πρώτη στάση της περιοδείας μας, οπότε θα πρέπει να είναι μια υπέροχη βραδιά.
-Σε ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη, οι τελευταίες λέξεις είναι δικές σου ...
Χαρά μου και ευχαριστώ για τη συνέντευξη. Ανυπομονούμε να τα πούμε στο show!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
ENGLISH VERSION
-First of all, how do you feel about the final result of "The Vanishing"?
We are very happy with how it came out. The preparation took a while - many months- but the actual recording took only 3 weeks. I don’t know how other people do it, but this is really fast for me; in the past i have taken a year or more to finish a record. I aimed to keep the sound and the approach stripped down and raw, and this new sense of focus benefitted the album a lot.
-How did you decide to have "the vanishing" as a title
The idea of literally vanishing - failing to exist - has enamored me for many years. I never forget, we are only temporarily on earth and at any moment we can disappear. There is a sense of emptiness, but also of a kind of peace with the idea of disappearing. In this case...This music feels like thoughts or senses, suspended in air. I think the album title fits the songs’ desolate and barren feel perfectly.
-How is the collaboration with Andy Patterson?
It’s been wonderful. He’s a killer musician and a top-tier human. It feels like we’ve known each other forever. Actually I am anticipating his arrival in NYC this evening to begin rehearsals for the tour. Of course, as you can imagine it’s not easy being located in difference cities, but so far we are doing well with it. We’re both able to work in focused, shorter bursts instead of how normal bands work, rehearsing weekly.
-Your music is so dark with experimental elements. From what things do you inspire?
I’ve been a fan of metal, noise, drone, classical, soundtracks, and the like for my whole life. My parents are artists and musicians and I as a kid I was encouraged to be my own person. I remember that I was interested in the underbelly of things, inspecting the operational mechanisms of life. The bizarre and darker sides of this world definitely captured my attention.
-Is it difficult for a band like you, to work with only two members?
Physically, it’s difficult. More members would be easier on stage, but more complex for things like touring, scheduling, and coordinating. It’s a form of keeping things simple. Performance-wise, I’m like an octopus, playing several instruments (mostly bass / lap steel) and doing lots of live looping and working the effects pedals. Andy is playing drums and triggering electronics/samples. There’s a lot of work that is done “under the hood” that nobody sees, but it’s quite complex. We do have elements of improvisation, but overall, the working method and the music itself is quite structured. Trying to coordinate that with more than one person seems difficult to me.
-Also your rhythm section for me has influences in some songs from Celtic Frost and in some others from jazz. Do you agree?
That’s interesting. Never heard anyone say Celtic Frost...Jazz, maybe in some ways, using non-linear song structures and feeling free to give a piece of music the time it “wants” to build. I’m not particularly interested in traditional song structure, so that is certainly a jazz-like idea.
-How do you feel about the Athenian show next month?
Extremely excited! It’s our first time playing there. It will be a true honor to play with Ved Buens Ende; just to see them perform would have be fantastic. As far as Athens goes...I’ve never been to Greece, and I’ve wanted to visit my whole life. I’m glad we booked a few days off to do some sightseeing and touristy stuff. I’m really looking forward to it.
-What can we expect from your show?
We’ll be playing about 75% of the new album, which is exciting for us because the songs are still really fresh. We haven’t played any gigs since we finished the record in November, and Athens will be the first show of the tour, so it should be a great night.
-Thank you for this interview, the last words are yours...
You’re very welcome, and thanks for asking us. We look forward to meeting everyone at the show!
John Hartzaniotis
-Πρώτα από όλα, πώς αισθάνεστε για το τελικό αποτέλεσμα του "The Vanishing";
Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με το πώς βγήκε. Η προετοιμασία πήρε σχετικά πολλούς μήνες αλλά για την πραγματική ηχογράφηση χρειάστηκαν μόνο 3 εβδομάδες. Δεν ξέρω πώς δουλεύουν άλλοι, αλλά αυτό είναι πολύ γρήγορο για μένα. Στο παρελθόν έχω χρειαστεί ένα ή και περισσότερα χρόνια για να τελειώσει ένας δίσκος. Σκοπός μου ήταν να διατηρήσω τον ήχο και την προσέγγιση ωμή και ακατέργαστη, και σε αυτό το οποίο εστίασα, βοήθησε πολύ το άλμπουμ.
-Πώς αποφάσισες να έχεις "The Vanishing" ως τίτλο
Η ιδέα της κατάργησης πρακτικά- η αποτυχία της ύπαρξής - με έχει ελκύσει εδώ και πολλά χρόνια. Δεν ξεχνώ ποτέ, πως βρισκόμαστε μόνο προσωρινά στη γη και ανά πάσα στιγμή μπορούμε να εξαφανιστούμε. Υπάρχει μια αίσθηση κενού, αλλά και ένα είδος ειρήνης με την ιδέα της εξαφάνισης. Σε αυτή την περίπτωση ... αυτή η μουσική βγαίνει σαν σκέψεις ή αισθήσεις, περιπλανόμενες στον αέρα. Νομίζω ότι ο τίτλος του άλμπουμ ταιριάζει με τα τραγούδια του, μέσα στη δυστυχία και την ερημιά.
-Πώς είναι η συνεργασία με τον Andy Patterson;
Υπέροχη. Είναι ένας εκπληκτικός μουσικός και ένας υπέροχος άνθρωπος. Νιώθουμε σαν να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον από πάντα. Σήμερα το απόγευμα μάλιστα, περιμένω να έρθει στη Νέα Υόρκη για να ξεκινήσουμε τις πρόβες για την περιοδεία. Φυσικά, όπως μπορείς να φανταστείς δεν είναι εύκολο να ζει ο καθένας σε διαφορετικές πόλεις, αλλά μέχρι στιγμής το κάνουμε καλά. Και οι δύο είμαστε σε θέση να δουλέψουμε έστω και πιο περιστασιακά σε αντίθεση με άλλα συγκροτήματα που προβάρουν κάθε εβδομάδα.
-Η μουσική σου είναι τόσο σκοτεινή με πειραματικά στοιχεία. Από ποια πράγματα εμπνέεσαι;
Είμαι fan του metal, του noise, drone, κλασικής μουσικής, soundtracks, και όλα αυτά, όλη μου τη ζωή. Οι γονείς μου είναι καλλιτέχνες και μουσικοί και από παιδί είχα το θάρρος να είμαι ο εαυτός μου. Θυμάμαι ότι με ενδιέφερε πάντα η πίσω όψη των πραγμάτων, και παρατηρούσα όλη αυτή τη λειτουργία της ζωής. Οι περίεργες και σκοτεινότερες πλευρές αυτού του κόσμου σίγουρα μου τραβούσαν και περισσότερο την προσοχή.
-Είναι δύσκολο για ένα συγκρότημα σαν κι εσάς, να δουλεύει μόνο με δύο μέλη;
Φυσικά και είναι δύσκολο. Με περισσότερα μέλη θα ήταν ευκολότερη η δουλειά στη σκηνή, αλλά θα ήταν πιο περίπλοκα για πράγματα όπως περιοδεία, και όλον τον απαιτούμενο προγραμματισμό και συντονισμό. Είναι μια μορφή που κρατά τα πράγματα απλά. Από την άποψη της απόδοσης, είμαι σαν ένα χταπόδι, παίζω διάφορα όργανα (κυρίως μπάσο / lap steel) και κάνω διάφορα κόλπα με τα εφέ των πεταλιών. Ο Andy παίζει τύμπανα και ασχολείται με τα samples. Υπάρχει πολλή δουλειά που γίνεται "κάτω από την κουκούλα" που κανείς δεν βλέπει, αλλά είναι πολύ περίπλοκο. Έχουμε στοιχεία αυτοσχεδιασμού, αλλά συνολικά, η μέθοδος εργασίας και η ίδια η μουσική είναι αρκετά δομημένη. Σκεπτόμενη να το συντονίσω με περισσότερα από ένα άτομα μου φαίνεται πιο δύσκολο.
-Στο rhythm section για μένα υπάρχουν επιρροές σε μερικά τραγούδια από Celtic Frost μέχρι jazz. Συμφωνείς;
Αυτό είναι ενδιαφέρον. Ποτέ δεν άκουσα κανείς να μας λέει Celtic Frost μέχρι Jazz, ίσως με κάποιο τρόπο, χρησιμοποιώντας κάποιες μη κλασικές δομές τραγουδιού και έχοντας αίσθημα ελευθερίας στην τέχνη μας, μπορεί να δώσει ένα κομμάτι της μουσικής το χρόνο που "θέλει" να χτίσει. Δεν ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα για την παραδοσιακή δομή ενός τραγουδιού, κι 'αυτό είναι σίγουρα μια ιδέα τζαζ.
-Πώς αισθάνεσαι για τo Αθηναϊκό show τον επόμενο μήνα;
Εξαιρετικά ενθουσιασμένη! Είναι η πρώτη φορά που παίζουμε εκεί. Είναι πραγματικά τιμή μας να παίξουμε με τους Ved Buens Ende. και θα είναι φανταστικό να τους παρακολουθήσουμε. Όσον αφορά την Αθήνα ... Δεν έχω έρθει ποτέ στην Ελλάδα και ήθελα να επισκεφτώ όλη τη ζωή μου. Χαίρομαι που κλείσαμε λίγες μέρες για να επισκεφθούμε και τα αξιοθέατα και να κάνουμε λίγο τουρισμό. Ειλικρινά ανυπομονούμε για αυτό.
- Τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτήν την εμφάνιση σας;
Θα παίξουμε περίπου το 75% του νέου άλμπουμ, το οποίο είναι συναρπαστικό για εμάς γιατί τα τραγούδια είναι ακόμα πολύ φρέσκα. Δεν έχουμε παίξει καθόλου συναυλίες από τότε που ολοκληρώσαμε τις ηχογραφήσεις το Νοέμβριο, και η Αθήνα θα είναι η πρώτη στάση της περιοδείας μας, οπότε θα πρέπει να είναι μια υπέροχη βραδιά.
-Σε ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη, οι τελευταίες λέξεις είναι δικές σου ...
Χαρά μου και ευχαριστώ για τη συνέντευξη. Ανυπομονούμε να τα πούμε στο show!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
-First of all, how do you feel about the final result of "The Vanishing"?
We are very happy with how it came out. The preparation took a while - many months- but the actual recording took only 3 weeks. I don’t know how other people do it, but this is really fast for me; in the past i have taken a year or more to finish a record. I aimed to keep the sound and the approach stripped down and raw, and this new sense of focus benefitted the album a lot.
-How did you decide to have "the vanishing" as a title
The idea of literally vanishing - failing to exist - has enamored me for many years. I never forget, we are only temporarily on earth and at any moment we can disappear. There is a sense of emptiness, but also of a kind of peace with the idea of disappearing. In this case...This music feels like thoughts or senses, suspended in air. I think the album title fits the songs’ desolate and barren feel perfectly.
-How is the collaboration with Andy Patterson?
It’s been wonderful. He’s a killer musician and a top-tier human. It feels like we’ve known each other forever. Actually I am anticipating his arrival in NYC this evening to begin rehearsals for the tour. Of course, as you can imagine it’s not easy being located in difference cities, but so far we are doing well with it. We’re both able to work in focused, shorter bursts instead of how normal bands work, rehearsing weekly.
-Your music is so dark with experimental elements. From what things do you inspire?
I’ve been a fan of metal, noise, drone, classical, soundtracks, and the like for my whole life. My parents are artists and musicians and I as a kid I was encouraged to be my own person. I remember that I was interested in the underbelly of things, inspecting the operational mechanisms of life. The bizarre and darker sides of this world definitely captured my attention.
-Is it difficult for a band like you, to work with only two members?
Physically, it’s difficult. More members would be easier on stage, but more complex for things like touring, scheduling, and coordinating. It’s a form of keeping things simple. Performance-wise, I’m like an octopus, playing several instruments (mostly bass / lap steel) and doing lots of live looping and working the effects pedals. Andy is playing drums and triggering electronics/samples. There’s a lot of work that is done “under the hood” that nobody sees, but it’s quite complex. We do have elements of improvisation, but overall, the working method and the music itself is quite structured. Trying to coordinate that with more than one person seems difficult to me.
-Also your rhythm section for me has influences in some songs from Celtic Frost and in some others from jazz. Do you agree?
That’s interesting. Never heard anyone say Celtic Frost...Jazz, maybe in some ways, using non-linear song structures and feeling free to give a piece of music the time it “wants” to build. I’m not particularly interested in traditional song structure, so that is certainly a jazz-like idea.
-How do you feel about the Athenian show next month?
Extremely excited! It’s our first time playing there. It will be a true honor to play with Ved Buens Ende; just to see them perform would have be fantastic. As far as Athens goes...I’ve never been to Greece, and I’ve wanted to visit my whole life. I’m glad we booked a few days off to do some sightseeing and touristy stuff. I’m really looking forward to it.
-What can we expect from your show?
We’ll be playing about 75% of the new album, which is exciting for us because the songs are still really fresh. We haven’t played any gigs since we finished the record in November, and Athens will be the first show of the tour, so it should be a great night.
-Thank you for this interview, the last words are yours...
You’re very welcome, and thanks for asking us. We look forward to meeting everyone at the show!
John Hartzaniotis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου