Mία ολόκληρη πενταετία πέρασε από τότε που οι Mayhem μας απασχόλησαν με κάτι νέο στη δισκογραφία τους. Έπειτα από την πολυετή τους συνεργασία με τη Season of Mist, πλέον η στγέη τους βρίσκεται στη Century Media, κυκλοφορώντας έτσι, το έκτο άλμπουμ τους, "Daemon", που μαζί με τον τίτλο και το εξώφυλλο, προλογίζει τη σατανική του διάθεση.
Δείχνοντας τα δόντια του από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα, το "The Dying False King" δείχνει την ωμότητα του νέου άλμπουμ, με φρέσκα στοιχεία στην παραγωγή, αλλά ρετρό θέματα στη σύνθεση, αφού βλέπουμε το "πάντρεμα'' του εμβληματικού "De Mysteriis.." με τις δυσαρμονίες του "Chimaira". Όχι πολύ μακριά από αυτό, αλλά με ακόμα πιο μαύρες κατευθύνσεις και ξυραφιασμένα riffs, ακολουθεί το "Αgenda Ignis", ενώ το "Bad Blood" πιστό στη γενική ταυτότητα των Νορβηγών, προσθέτει και κάποιες πιο ψυχρές και κοφτές μελωδίες, σε αντίθεση με το "Malum" όπου αναδύεται καλύτερα το σύγχρονο ύφος τους, με τα καθαρά φωνητικά να δίνουν μια τελετουργική ατμόσφαιρα.
Σε μια γενική ποικιλία, το "Falsified And Hated", θα έρθει πιο άμεσο με έντονο tempo στα τύμπανα και ζωντάνια στις κιθάρες. Το "Aeon Daemonium", που κατά κάποιον τρόπο θα μπορούσε να είναι το ομότιτλο, μας ξανακάνει μια βουτιά στο παρελθόν με τις μυστηριακές φόρμες του ντεμπούτου τους αλλά και τα πιο πειρματικά και ερεβώδη avant garde στοιχεία του "A Grand Declaration Of War", σε μια προσπάθεια ανάδειξης αυτού του χαρακτήρα. Το "Worthless Aboinations Destroyed" που γνωρίσαμε πρώτο, θα έρθει τελείως χύμα και με τα γκάζια ανεβασμένα, σε μια παρόμοια κατάσταση με το εναρκτήριο δίδυμο, ενώ το "Daemon Spawn" θα έρθει με το απόκοσμο αλλά συνάμα αιθέρια σκοτεινό ύφος που θέλαμε από τους Mayhem το 2019.
Το "Of Worms And Ruins" με την κακία και τη μοχθηρότητα του συνεχίζει ακάθεκτο στα θεόσκληρα μονοπάτια που ήδη έχουμε εντρυφήσει, αν και ο επίλογος με το "Invoke The Oath" ακολουθεί μια riff-ολογία ανάλογη του "Esoteric Warfare". Εκτός αυτών των κομματιών στην ειδική έκδοση του δίσκου υπάρχουν άλλα δύο νέα κομμάτια, το "Everlasting Dying Flame" που Chimair-ίζει επικίνδυνα και το "Black Glass Communion" που μοιάζει σαν δίδυμο αδερφάκι του "Pagan Fears", ενώ υπάρχουν και διασκευές στο "Disgusting Semla" των Morbid, "Evil Dead" των Death και "The Truth" των "Death Strike".
Δε ξέρω αν το "Daemon" θα αποτελέσει μεγάλο στοίχημα για τους Mayhem, ή είναι μια ασφαλής επιλογή, αλλά σίγουρα κατάφεραν να γράψουν κομμάτια που σε κερδίζουν με το πρώτο άκουσμα. Ο νέος τους δίσκος, έχει όπως φαίνεται επιρροές από τη γενική καριέρα των θρυλικών black metallers, χωρίς όμως να αντιγράφει αυτές τις χρυσές εποχές, αλλά δημιουργείται κάτι νέο. Ο Teloch, ως βασικός συνθέτης, μαζί με τον Ghul αποτελούν μία δυνατή κιθαριστική ομάδα, όπου οι πρόσφατες περιοδείες, τους έκανε ακόμα πιο ώριμους και πιο κοντά σε αυτό που είναι οι ίδιοι οι Mayhem. Σίγουρα με το "Daemon" θα υπάρχουν και οι φωνές γκρίνιας, αλλά προσωπικά θεωρώ πως είναι κάτι εντελώς ολοκληρωμένο, θα ενώσει παλιούς και νέους οπαδούς, ελπίζοντας κι εγώ ο ίδιος ότι θα ακουστεί live περισσότερο σε σχέση με τον προκάτοχό του.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δείχνοντας τα δόντια του από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα, το "The Dying False King" δείχνει την ωμότητα του νέου άλμπουμ, με φρέσκα στοιχεία στην παραγωγή, αλλά ρετρό θέματα στη σύνθεση, αφού βλέπουμε το "πάντρεμα'' του εμβληματικού "De Mysteriis.." με τις δυσαρμονίες του "Chimaira". Όχι πολύ μακριά από αυτό, αλλά με ακόμα πιο μαύρες κατευθύνσεις και ξυραφιασμένα riffs, ακολουθεί το "Αgenda Ignis", ενώ το "Bad Blood" πιστό στη γενική ταυτότητα των Νορβηγών, προσθέτει και κάποιες πιο ψυχρές και κοφτές μελωδίες, σε αντίθεση με το "Malum" όπου αναδύεται καλύτερα το σύγχρονο ύφος τους, με τα καθαρά φωνητικά να δίνουν μια τελετουργική ατμόσφαιρα.
Σε μια γενική ποικιλία, το "Falsified And Hated", θα έρθει πιο άμεσο με έντονο tempo στα τύμπανα και ζωντάνια στις κιθάρες. Το "Aeon Daemonium", που κατά κάποιον τρόπο θα μπορούσε να είναι το ομότιτλο, μας ξανακάνει μια βουτιά στο παρελθόν με τις μυστηριακές φόρμες του ντεμπούτου τους αλλά και τα πιο πειρματικά και ερεβώδη avant garde στοιχεία του "A Grand Declaration Of War", σε μια προσπάθεια ανάδειξης αυτού του χαρακτήρα. Το "Worthless Aboinations Destroyed" που γνωρίσαμε πρώτο, θα έρθει τελείως χύμα και με τα γκάζια ανεβασμένα, σε μια παρόμοια κατάσταση με το εναρκτήριο δίδυμο, ενώ το "Daemon Spawn" θα έρθει με το απόκοσμο αλλά συνάμα αιθέρια σκοτεινό ύφος που θέλαμε από τους Mayhem το 2019.
Το "Of Worms And Ruins" με την κακία και τη μοχθηρότητα του συνεχίζει ακάθεκτο στα θεόσκληρα μονοπάτια που ήδη έχουμε εντρυφήσει, αν και ο επίλογος με το "Invoke The Oath" ακολουθεί μια riff-ολογία ανάλογη του "Esoteric Warfare". Εκτός αυτών των κομματιών στην ειδική έκδοση του δίσκου υπάρχουν άλλα δύο νέα κομμάτια, το "Everlasting Dying Flame" που Chimair-ίζει επικίνδυνα και το "Black Glass Communion" που μοιάζει σαν δίδυμο αδερφάκι του "Pagan Fears", ενώ υπάρχουν και διασκευές στο "Disgusting Semla" των Morbid, "Evil Dead" των Death και "The Truth" των "Death Strike".
Δε ξέρω αν το "Daemon" θα αποτελέσει μεγάλο στοίχημα για τους Mayhem, ή είναι μια ασφαλής επιλογή, αλλά σίγουρα κατάφεραν να γράψουν κομμάτια που σε κερδίζουν με το πρώτο άκουσμα. Ο νέος τους δίσκος, έχει όπως φαίνεται επιρροές από τη γενική καριέρα των θρυλικών black metallers, χωρίς όμως να αντιγράφει αυτές τις χρυσές εποχές, αλλά δημιουργείται κάτι νέο. Ο Teloch, ως βασικός συνθέτης, μαζί με τον Ghul αποτελούν μία δυνατή κιθαριστική ομάδα, όπου οι πρόσφατες περιοδείες, τους έκανε ακόμα πιο ώριμους και πιο κοντά σε αυτό που είναι οι ίδιοι οι Mayhem. Σίγουρα με το "Daemon" θα υπάρχουν και οι φωνές γκρίνιας, αλλά προσωπικά θεωρώ πως είναι κάτι εντελώς ολοκληρωμένο, θα ενώσει παλιούς και νέους οπαδούς, ελπίζοντας κι εγώ ο ίδιος ότι θα ακουστεί live περισσότερο σε σχέση με τον προκάτοχό του.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου