Για όσους δε γνωρίζουν, οι Faunus είναι ένα μονομελές συγκρότημα που μας έρχεται από την Κρήτη και φέτος, τέσσερα χρόνια μετά το ντεμπούτο του, μας παρουσιάζει τον διάδοχό του, που μας φέρνει αντιμέτωπους με τη μάνα φύση, το έρεβος και κάθε πονεμένο υπάρχει στη ψυχή μας, με διάσπαρτες πινελιές βγαλμένες από την λαϊκή παράδοση. Όλα αυτά κλείνονται στο "When Eeerie Whispers Bridge Human Fate" και τα τέσσερα μακροσκελή "κεφάλαια" που το αποτελούν.
Η μυσταγωγική και θριλερική εισαγωγή με τα synth του "Sacrifice" δίνει ένα ambient ύφος την οποία διαδέχονται μερικές αργές μελωδίες και ένα πένθιμο στυλ που αναμειγνύει το doom με το ατμοσφαιρικό black metal, ενώ οι απαγγελίες στα Ελληνικά κάνουν το σκηνικό ακόμα πιο βαρύ και μυστήριο. Μια ανάλογη συνέχεια έχει και το ''Promise" αν κι εδώ τα συνεχόμενα και ξυραφιασμένα black metal riffs έχουν την τιμητική τους,θυμίζοντας μια σύγχρονη εκδοχή των πρώιμων Ulver.
Το "Regrets" από την άλλη, μπορεί σε γενικές γραμμές να μη ξεφεύγει από τα μοτίβα των κομματιών που προηγήθηκαν, αλλά εδώ οι ακουστικές κιθάρες και τα πλήκτρα, προβάλλουν μια σκοτεινή αλλά επική πλευρά των Faunus σε μια αρμονία με βαρύγδουπους ρυθμούς που δίνει τη θέση του στο καταληκτικό "Revelation". Εδώ τα leads που υποβόσκουν δίνουν μια ψύχρα με τις μελωδίες τους και ο δίσκος κλείνει με ότι πιο μαύρο και πονεμένο μπορούσε να δώσει αυτό το project.
Το δεύτερο άλμπουμ του Ελληνικού one man project, όχι μόνο προβάλλει το φυσικό στοιχείο με έναν απόκοσμο τρόπο αλλά οι ακρότητες στον ηχητικό τομέα παντρεύουν πολλά πράγματα και φτιάχνουν ένα μεστό αποτέλεσμα. Το black metal ταλαντεύεται μεταξύ της Νορβηγικής ψύχρας και της Μεσογειακής ατμόσφαιρας ενώ εκτός των απαλών ambient και ακουστικών στοιχείων τα πολλά doom περάσματα έχουν μια παλιομοδίτικη Βρετανική αύρα. Όλα αυτά μπορεί να μη δειχνουν κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία, αλλά παρόλα αυτά το "When Eerie Whispers Brige Human Fate" είναι ένα κατάλληλο, μαυρισμένο soundtrack για το επικείμενο φθινόπωρο.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Η μυσταγωγική και θριλερική εισαγωγή με τα synth του "Sacrifice" δίνει ένα ambient ύφος την οποία διαδέχονται μερικές αργές μελωδίες και ένα πένθιμο στυλ που αναμειγνύει το doom με το ατμοσφαιρικό black metal, ενώ οι απαγγελίες στα Ελληνικά κάνουν το σκηνικό ακόμα πιο βαρύ και μυστήριο. Μια ανάλογη συνέχεια έχει και το ''Promise" αν κι εδώ τα συνεχόμενα και ξυραφιασμένα black metal riffs έχουν την τιμητική τους,θυμίζοντας μια σύγχρονη εκδοχή των πρώιμων Ulver.
Το "Regrets" από την άλλη, μπορεί σε γενικές γραμμές να μη ξεφεύγει από τα μοτίβα των κομματιών που προηγήθηκαν, αλλά εδώ οι ακουστικές κιθάρες και τα πλήκτρα, προβάλλουν μια σκοτεινή αλλά επική πλευρά των Faunus σε μια αρμονία με βαρύγδουπους ρυθμούς που δίνει τη θέση του στο καταληκτικό "Revelation". Εδώ τα leads που υποβόσκουν δίνουν μια ψύχρα με τις μελωδίες τους και ο δίσκος κλείνει με ότι πιο μαύρο και πονεμένο μπορούσε να δώσει αυτό το project.
Το δεύτερο άλμπουμ του Ελληνικού one man project, όχι μόνο προβάλλει το φυσικό στοιχείο με έναν απόκοσμο τρόπο αλλά οι ακρότητες στον ηχητικό τομέα παντρεύουν πολλά πράγματα και φτιάχνουν ένα μεστό αποτέλεσμα. Το black metal ταλαντεύεται μεταξύ της Νορβηγικής ψύχρας και της Μεσογειακής ατμόσφαιρας ενώ εκτός των απαλών ambient και ακουστικών στοιχείων τα πολλά doom περάσματα έχουν μια παλιομοδίτικη Βρετανική αύρα. Όλα αυτά μπορεί να μη δειχνουν κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία, αλλά παρόλα αυτά το "When Eerie Whispers Brige Human Fate" είναι ένα κατάλληλο, μαυρισμένο soundtrack για το επικείμενο φθινόπωρο.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου