Οι Watain, βρισκόμενοι στο απόγειο της καριέρας τους κυκλοφόρησαν πέρσι το έκτο τους πόνημα "Trident Wolf Eclipse", και με αφορμή αυτό, η Ελλάδα είχε την τιμή να τους φιλοξενήσει για μία και μοναδική εμφάνιση το περασμένο Σάββατο. Αν και ο καιρός μας τα είχε χαλάσει, μετά από μια συνεχόμενη εβδομάδα ζέστης και ήλιου, ο κόσμος δεν πτοήθηκε, αφού είχε μαζευτεί ήδη από πολύ νωρίς για το τελετουργικό που θα λάμβανε χώρα στην Αθήνα.
Με το ρολόι να δείχνει ακριβώς 20:00, και υπό το φως των κεριών, οι Αθηναίοι Thy Darkened Shade, ξεκινούν δυναμικά, με έναν παράδοξο και ίσως παράτολμο τρόπο, μέσω του "Τhe Ides Of March" των Iron Maiden, όπου παίζοντας το προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω με σιγουριά αυτό που ακούω, μέσα στον ενθουσιασμό μου. Παίρνοντας γρήγορα τη σκυτάλη μέσω του "Elixir Of Azazel", οι black metallers, μας έβαλαν στο απόκοσμο σύμπαν γρήγορα, σε ένα συνονθύλευμα σκότους, ατμόσφαιρας και χαοτικής δυσαρμονίας, δίνοντας ιδιαίτερη βάση στο τελευταίο τους πόνημα "Liber Lvcifer I:Kjem Sedjet". Mέσα στα σχεδόν 45 λεπτά της εμφάνισης τους, εκτός από ένα μικρό πρόβλημα στην κιθάρα, όλα βοήθησαν για ένα γερό ζέσταμα μπροστά στον κόσμο που είχε μαζευτεί από πολύ νωρίς για να τιμήσει την μαυρίλα του "εξαποδώ".
Εν συνεχεία, και χωρίς πολλές καθυστερήσεις, τη σκηνή καταλαμβάνουν οι ιστορικοί, εγχώριοι death metallers, Dead Congregation. Κατά τα 50 λεπτά τους, κατάφεραν να σπείρουν με την λιτή, αλλά καθ'όλα βαριά τους εμφάνιση, τον πόνο και την ωμότητα που έλειπε από τη βραδιά, γεμάτοι ενέργεια και πάθος για αυτό που κάνουν. Με άλλο ένα πρόβλημα , αυτή τη φορά στο μπάσο, να λύνεται γρήγορα, οι αυξομειωμένες ταχύτητες τους, και οι θεοσκότεινοι ρυθμοί τους, προετοίμαζαν λίγο ακόμα το έδαφος για τη μεγάλη επιστροφή!
Πέρασαν πέντε χρόνια από την επεισοδιακή και φαντασμαγορική, τελευταία εμφάνιση των Watain στην Αθήνα,η οποία είχε ανεβάσει τον πήχη για αυτό που θα περίμενα και φέτος. Οι βλέψεις μου εν τέλει, όπως φάνηκε το Σάββατο, ήταν ορθές και αυτό που ζήσαμε όσοι ήμασταν στο Gagarin 205, επισκίασε για πάντα τις ψυχές μας. Με ένα Erik να παίζει με τις φλόγες και την υπόλοιπη μπάντα να σιγοντάρει στους σατανικούς ύμνους των Watain, ακούσαμε κομμάτια από το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, που είχε την τιμητική του, αλλά και κομμάτια από το πιο βαθύ παρελθόν, όπως το "Angelrape". Όπως και το 2014, η πρώτη γραμμή λούστηκε ξανά με αίμα, ενώ από πίσω ακούγονταν και άλλες ερεβώδεις μελωδίες, σαν το "Malfeitor", "The Child Must Die", "Sworn To The Dark" και "Puzzles Ov Flesh". Με τον χώρο να μυρίζει φωτιά και σαπίλα, σαν μια μικρογραφία της Κόλασης, οι Σουηδοί, έκλεισαν μετά από ένα τίμιο 90λεπτο, με το "Serpents Of Chalice", όπου στο τέλος ο μικρόσωμος αλλά διαολεμένος frontman έκανε μια βαθύτατη, ειλικρινή υπόκλιση προς όλους εμάς, ανεώνοντας το ραντεβού, ελπίζω για το σύντομο μέλλον. Σε έναν γενικό απολογισμό, αν και μου έλειψαν οι απώλειες του "Wild Hunt", Total Funeral" και "Devil's Blood", το σύνολο δε νομίζω να δυσαρρέστησε κανέναν, καθώς η πανίερη πεντάδα ήταν γεμάτη ενέργεια, όρεξη και φυσικά μέσα στην αποκρυφιστική τους διάθεση οι συμβολισμοί μέσα από τον λόγο του κυρίου Danielsson, και τις δαιμονικές φιγούρες των υπολοίπων βοήθησαν λίγο ακόμα σε όλη τη βραδιά.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Με το ρολόι να δείχνει ακριβώς 20:00, και υπό το φως των κεριών, οι Αθηναίοι Thy Darkened Shade, ξεκινούν δυναμικά, με έναν παράδοξο και ίσως παράτολμο τρόπο, μέσω του "Τhe Ides Of March" των Iron Maiden, όπου παίζοντας το προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω με σιγουριά αυτό που ακούω, μέσα στον ενθουσιασμό μου. Παίρνοντας γρήγορα τη σκυτάλη μέσω του "Elixir Of Azazel", οι black metallers, μας έβαλαν στο απόκοσμο σύμπαν γρήγορα, σε ένα συνονθύλευμα σκότους, ατμόσφαιρας και χαοτικής δυσαρμονίας, δίνοντας ιδιαίτερη βάση στο τελευταίο τους πόνημα "Liber Lvcifer I:Kjem Sedjet". Mέσα στα σχεδόν 45 λεπτά της εμφάνισης τους, εκτός από ένα μικρό πρόβλημα στην κιθάρα, όλα βοήθησαν για ένα γερό ζέσταμα μπροστά στον κόσμο που είχε μαζευτεί από πολύ νωρίς για να τιμήσει την μαυρίλα του "εξαποδώ".
Εν συνεχεία, και χωρίς πολλές καθυστερήσεις, τη σκηνή καταλαμβάνουν οι ιστορικοί, εγχώριοι death metallers, Dead Congregation. Κατά τα 50 λεπτά τους, κατάφεραν να σπείρουν με την λιτή, αλλά καθ'όλα βαριά τους εμφάνιση, τον πόνο και την ωμότητα που έλειπε από τη βραδιά, γεμάτοι ενέργεια και πάθος για αυτό που κάνουν. Με άλλο ένα πρόβλημα , αυτή τη φορά στο μπάσο, να λύνεται γρήγορα, οι αυξομειωμένες ταχύτητες τους, και οι θεοσκότεινοι ρυθμοί τους, προετοίμαζαν λίγο ακόμα το έδαφος για τη μεγάλη επιστροφή!
Πέρασαν πέντε χρόνια από την επεισοδιακή και φαντασμαγορική, τελευταία εμφάνιση των Watain στην Αθήνα,η οποία είχε ανεβάσει τον πήχη για αυτό που θα περίμενα και φέτος. Οι βλέψεις μου εν τέλει, όπως φάνηκε το Σάββατο, ήταν ορθές και αυτό που ζήσαμε όσοι ήμασταν στο Gagarin 205, επισκίασε για πάντα τις ψυχές μας. Με ένα Erik να παίζει με τις φλόγες και την υπόλοιπη μπάντα να σιγοντάρει στους σατανικούς ύμνους των Watain, ακούσαμε κομμάτια από το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, που είχε την τιμητική του, αλλά και κομμάτια από το πιο βαθύ παρελθόν, όπως το "Angelrape". Όπως και το 2014, η πρώτη γραμμή λούστηκε ξανά με αίμα, ενώ από πίσω ακούγονταν και άλλες ερεβώδεις μελωδίες, σαν το "Malfeitor", "The Child Must Die", "Sworn To The Dark" και "Puzzles Ov Flesh". Με τον χώρο να μυρίζει φωτιά και σαπίλα, σαν μια μικρογραφία της Κόλασης, οι Σουηδοί, έκλεισαν μετά από ένα τίμιο 90λεπτο, με το "Serpents Of Chalice", όπου στο τέλος ο μικρόσωμος αλλά διαολεμένος frontman έκανε μια βαθύτατη, ειλικρινή υπόκλιση προς όλους εμάς, ανεώνοντας το ραντεβού, ελπίζω για το σύντομο μέλλον. Σε έναν γενικό απολογισμό, αν και μου έλειψαν οι απώλειες του "Wild Hunt", Total Funeral" και "Devil's Blood", το σύνολο δε νομίζω να δυσαρρέστησε κανέναν, καθώς η πανίερη πεντάδα ήταν γεμάτη ενέργεια, όρεξη και φυσικά μέσα στην αποκρυφιστική τους διάθεση οι συμβολισμοί μέσα από τον λόγο του κυρίου Danielsson, και τις δαιμονικές φιγούρες των υπολοίπων βοήθησαν λίγο ακόμα σε όλη τη βραδιά.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου