Το Rise Of Decay, άνοιξε για πρώτη φορά τα πανιά του φέτος, στο Temple Athens, έχοντας στις δυνάμεις του, μπάντες με τουλάχιστον ένα πρόσφατο άλμπουμ στο ενεργητικό τους, όπως τους Nightrage, Caelestia, Anthology και Evil Within. Η Παρασκευή, όντας βροχερή όπως και όλη η προυηγούμενη εβδομάδα, έμελλε λίγους από εμάς, να οδηγήσει σε ένα μικρό αλλά παρόλα αυτά, άκρως δυναμικό mini fest.
Με τη βροχή να έχει κοπάσει, και αφού έχουμε μπει στον χώρο του Temple, λίγα λεπτά πριν τις 21:00, το δύσκολο έργο για το άνοιγμα της βραδιάς, έλαχε στους Evil Within. Με ένα ολόφρσσκο ντεμπούτο στις πλάτες τους, οι Έλληνες extreme metallers, συνδύασαν πολλά melodic και deathcore στοιχεία, με τα καθαρά γυναικεία φωνητικά και την ατμόσφαιρα, σε ένα μισάωρο γεμάτο από τους ήχους του "Darker Than You". Ο κόσμος δυστυχώς, μπορεί τη δεδομένη στιγμή να ήταν ελάχιστος, αλλά αυτό δεν πτόησε κανένα από τα παιδιά που συνέχισαν ακάθεκτα, φτάνοντας στο τέλος με το "Beyond Infinity", το οποίο είπαν με τον Σάββα Μπετίνη των Acid Death.
Με τον ήχο να είναι κρυστάλλινος, σειρά είχαν οι Anthology, που μας ήρθαν από τη Σλοβακία με περίσσια όρεξη και ενθουσιασμό. Με αργά αλλά σταθερά βήματα, ο κόσμος μαζευόταν και το συγκρότημα, που φέτος κλείνει τα δέκα του χρόνια, ξεσήκωσε τους πάντες. Η ενέργεια που είχαν αποδιδόταν σε κάθε κομμάτι, συνδυάζοντας το μελωδικό power metal, με κάποιες ακραίες αλλά και folk πινελιές. Σε μερικά σημεία νομίζω πως τα φωνητικά ήταν προηχογραφημένα, αλλά χωρίς να βάζω το χέρι μου στη φωτιά, κρατάω τα θετικά της γνωριμίας μου με το Βαλκανικό group, το οποίο για 40 λεπτά περίπου, μας έφερε σε επαφή με τα δύο άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής.
Εν συνεχεία, τη σκυτάλη λαμβάνει ενα συγκρότημα, με το οποίο εχω σχέση μουσικά από τότε που έφεραν το όνομα Me and Myself. Μπορεί να είχα απογοητευτεί από κάτι που δεν έφταιγαν πέρσι, πλάι στους Tribulation και τους Insomnium, αλλά με τη προχθεσινή τους παρουσία, οι Caelestia έδειξαν το πραγματικό τους, λαμπερό στο σκοτάδι πρόσωπο. Για μία ώρα ακριβώς, είχαμε τη χαρά να πλανευτούμε στο χάος και το γκρίζο, μέσω του πρόσφατου Thanatopsis που είχε ειδική μνεία, αλλά και του προκατόχου του, από οπού επίσης ακούσαμε κομμάτια. Φυσικά η έκπληξη της εμφάνισης τους ήταν ή live πρεμιέρα του νέου τους single, "Αngel On Fire", που το Metal View, είχε τη χαρά να ακούσει λίγες μέρες πιο πριν. Στα μεγάλα θετικά βρισκόταν τέλος και η επικοινωνία και η επαφή της μπάντας με το κοινό, που όλο και ερχόταν.
Αν και το ρολόι έδειχνε ήδη 23:45, ανεβαίνουν στο σανίδι οι μεγάλοι headliners της βραδιάς, Nightrage, οι οποίοι μάλιστα με το συγκεκριμένο line up, για πρώτη φορά θα έκαναν headline show στη χώρα μας. Πιάνοντας αμέσως τον ταύρο από τα κέρατα λοιπόν, οι Eλληνοσουηδοί metallers, ξεκινούν με το "By Darkness Drawn", το οποίο αποτελεί μεγάλο highlight του ολοκαίνουριου δίσκου τους, ενώ επίσης από αυτόν ακούσαμε και το ομώνυμο "Wolf To Man", "Embrace The Nightrage" και "Τhe Damned". Εκτός αυτών βέβαια, σε απόλυτη παράνοια, παίχτηκαν και τραγούδια από το "Venomous", που είχε επίσης την τιμητική του, αλλά και υλικό από το μακρινό τους παρελθόν, σαν το "Being Nothing" και το καταληκτικό "The Tremor". Το κιθαριστικό δίδυμο του Magnus και του Μάριου, ήταν εξίσου δυνατό, όσο το θυμόμουν και τo 2017, ενώ ο νέος τους drummer, έδειξε τα δόντια του, αμέσως. Φυσικά, ο μπροστάρης τους ο Ronnie, ζώντας κάθε στιγμή κατέβηκε στο κοινό κάνοντας moshpit ενώ τραγούδαγε, θυμίζοντας τρελές παλιομοδίτικες underground στιγμές και φυσικά οθώντας και τον κόσμο να κοπανηθεί, βάζοντας έτσι ως σύνολο τα γυαλιά σε πολλές μπάντες που προσπαθούν να θυμηθούν πως παίζεται το Σουηδικό μελωδικό death metal, εν έτει 2019.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Με τη βροχή να έχει κοπάσει, και αφού έχουμε μπει στον χώρο του Temple, λίγα λεπτά πριν τις 21:00, το δύσκολο έργο για το άνοιγμα της βραδιάς, έλαχε στους Evil Within. Με ένα ολόφρσσκο ντεμπούτο στις πλάτες τους, οι Έλληνες extreme metallers, συνδύασαν πολλά melodic και deathcore στοιχεία, με τα καθαρά γυναικεία φωνητικά και την ατμόσφαιρα, σε ένα μισάωρο γεμάτο από τους ήχους του "Darker Than You". Ο κόσμος δυστυχώς, μπορεί τη δεδομένη στιγμή να ήταν ελάχιστος, αλλά αυτό δεν πτόησε κανένα από τα παιδιά που συνέχισαν ακάθεκτα, φτάνοντας στο τέλος με το "Beyond Infinity", το οποίο είπαν με τον Σάββα Μπετίνη των Acid Death.
Με τον ήχο να είναι κρυστάλλινος, σειρά είχαν οι Anthology, που μας ήρθαν από τη Σλοβακία με περίσσια όρεξη και ενθουσιασμό. Με αργά αλλά σταθερά βήματα, ο κόσμος μαζευόταν και το συγκρότημα, που φέτος κλείνει τα δέκα του χρόνια, ξεσήκωσε τους πάντες. Η ενέργεια που είχαν αποδιδόταν σε κάθε κομμάτι, συνδυάζοντας το μελωδικό power metal, με κάποιες ακραίες αλλά και folk πινελιές. Σε μερικά σημεία νομίζω πως τα φωνητικά ήταν προηχογραφημένα, αλλά χωρίς να βάζω το χέρι μου στη φωτιά, κρατάω τα θετικά της γνωριμίας μου με το Βαλκανικό group, το οποίο για 40 λεπτά περίπου, μας έφερε σε επαφή με τα δύο άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής.
Εν συνεχεία, τη σκυτάλη λαμβάνει ενα συγκρότημα, με το οποίο εχω σχέση μουσικά από τότε που έφεραν το όνομα Me and Myself. Μπορεί να είχα απογοητευτεί από κάτι που δεν έφταιγαν πέρσι, πλάι στους Tribulation και τους Insomnium, αλλά με τη προχθεσινή τους παρουσία, οι Caelestia έδειξαν το πραγματικό τους, λαμπερό στο σκοτάδι πρόσωπο. Για μία ώρα ακριβώς, είχαμε τη χαρά να πλανευτούμε στο χάος και το γκρίζο, μέσω του πρόσφατου Thanatopsis που είχε ειδική μνεία, αλλά και του προκατόχου του, από οπού επίσης ακούσαμε κομμάτια. Φυσικά η έκπληξη της εμφάνισης τους ήταν ή live πρεμιέρα του νέου τους single, "Αngel On Fire", που το Metal View, είχε τη χαρά να ακούσει λίγες μέρες πιο πριν. Στα μεγάλα θετικά βρισκόταν τέλος και η επικοινωνία και η επαφή της μπάντας με το κοινό, που όλο και ερχόταν.
Αν και το ρολόι έδειχνε ήδη 23:45, ανεβαίνουν στο σανίδι οι μεγάλοι headliners της βραδιάς, Nightrage, οι οποίοι μάλιστα με το συγκεκριμένο line up, για πρώτη φορά θα έκαναν headline show στη χώρα μας. Πιάνοντας αμέσως τον ταύρο από τα κέρατα λοιπόν, οι Eλληνοσουηδοί metallers, ξεκινούν με το "By Darkness Drawn", το οποίο αποτελεί μεγάλο highlight του ολοκαίνουριου δίσκου τους, ενώ επίσης από αυτόν ακούσαμε και το ομώνυμο "Wolf To Man", "Embrace The Nightrage" και "Τhe Damned". Εκτός αυτών βέβαια, σε απόλυτη παράνοια, παίχτηκαν και τραγούδια από το "Venomous", που είχε επίσης την τιμητική του, αλλά και υλικό από το μακρινό τους παρελθόν, σαν το "Being Nothing" και το καταληκτικό "The Tremor". Το κιθαριστικό δίδυμο του Magnus και του Μάριου, ήταν εξίσου δυνατό, όσο το θυμόμουν και τo 2017, ενώ ο νέος τους drummer, έδειξε τα δόντια του, αμέσως. Φυσικά, ο μπροστάρης τους ο Ronnie, ζώντας κάθε στιγμή κατέβηκε στο κοινό κάνοντας moshpit ενώ τραγούδαγε, θυμίζοντας τρελές παλιομοδίτικες underground στιγμές και φυσικά οθώντας και τον κόσμο να κοπανηθεί, βάζοντας έτσι ως σύνολο τα γυαλιά σε πολλές μπάντες που προσπαθούν να θυμηθούν πως παίζεται το Σουηδικό μελωδικό death metal, εν έτει 2019.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου