Η συναυλία που οι περισσότεροι φίλοι του death, και όχι μόνο, metal περίμενα από τον περασμένο Μάρτιο, επιτέλους ήρθε. Αυτή η παγωμένη και σκοτεινή μέρα, που το θερμόμετρο έδειχνε μόνιμα 7 βαθμούς C, ήταν η τυχερή που θα έφερνε στα μέρη μας τους At The Gates, τους Memoriam, αλλά και τους Unleashed, που ανακοινώθηκαν στο 90'.
Με εμφανή καθυστέρηση, κοντά στις 20:00, το απόκοσμο και μεγαλειώδες intro παίζει τις πρώτες του νότες, και ο Karl Willets, μετά από σχεδόν μια δεκαετία, εμφανίζεται μπροστά στο ελληνικό κοινό, αλλά αυτή τη φορά, με την παρθενική εμφάνιση της νέας του μπάντας στη χώρα μας, τους Memoriam. Το βρετανικό death metal σχήμα, σκέπασε με φωτιά τους ήδη πολλούς παρευρισκόμενους, ενώ η απόδοση του συνόλου και η φωνή του ίδιου του Willets, ήταν κλάσεις ανώτερες από ότι ακουμε στο studio. Αν και η απόδοση της μπάντας ήταν στο ζενίθ της, ο ήχος ειδικά στο πρώτο ημίωρο μου είχε τρυπήσει τα αυτιά με το μπάσο, αλλά παρ'όλα αυτά η τεχνική αρτιότητα και το χιούμορ της μπάντας, οι εκδηλωσεις αγάπης του πάλαι ποτέ frontman των Bolt Thrower, και η διασκευή στο "Searheads" από το λατρεμένο "ΙVth Crusade", ζέστανε το κοινό δίνοντας πάσα στο Σουηδικό δίδυμο των Unleashed και των At The Gates.
Mε την σκυτάλη να δίνεται στου Unleashed, που έπειτα απο σχεδόν τριάντα χρόνια, πατούν το πόδι τους στα μέρη μας για πρώτη φορά, οι Σουηδοί death metallers, ένιωσαν το πάθος και τη δύναμη των Ελλήνων fans από την πρώτη στιγμή. Ο πληθωρικός Johnny Hedlund χωρίς να χαρίζεται, εξαπέλυε τους πολεμικούς του στίχους, ενώ το κιθαριστικό δίδυμο των Folklare και Olsson, είχε όλο το παγωμένο old school ύφος που χρειαζόταν. Φυσικά οι Vikings, έδωσαν ιδιαίτερη μνεία στο νέο τους πόνημα "The Hunt For White Christ", ενώ δεν παρέλειψαν να μας τρελάνουν και με κομμάτια τνω προηγουμενων χρόνων, ενώ λίγο πριν το τέλος, στο "Death Metal Victory", μας έλουσαν με μπυρες. Έχοντας διαλύσει τα πάντα στο πέρασμα τους, και με τον πεντακάθαρο, κρυστάλλινο ήχο τους, έδειξαν πως ήταν οι αληθινοί πρωταγωνιστές εκείνης της νύχτας.
Εν συνεχεία, χωρίς πολλές καθυστερήσεις, με το ρολόι να δείχνει 22:30, οι At The Gates, υπό τους ήχους του "Der Widerstand", πατούν στη σκηνή, υπό τις ιαχές των Αθηναίων, και με τις πρώτες νότες του "To Drink From The Night Itself", συνεχίζουν τα crowd surfings, τα οποία ήδη είχαν ξεκινήσει και από τις πρηγούμενες μπάντες. Η συνέχεια αποτέλεσε ένα ταξίδι στο βαθύ παρελθόν τους με κομμάτια όπως το "Slaughter Of The Soul'', "Cold", "Under The Serpent Sun" και "The Σςαρμ", αν και μεγαλύτερο ρόλο στο παιχνίδι τους είχαν κομμάτια από τους δύο ελευταίους δίσκους. Με τον ήχο πιο μπουκωμένο, η αποδοτική τους αρτιότητα, το τίμιο setlist μας έκαναν να μη νοιαστούμε για τίποτα, ενώ το νέο μέλος των Σουηδών, Jonas Stalhammar, βρισκόταν σε απόλυτη φόρμα. Το τέλος έδωσαν τα "Blinded By Fear", "Kingdom Gone" και "Night Eternal", κλείνοντας τη συναυλία με έναν δυναμικό και σινάμα σκοτεινό, μελωδικό οργασμο.
Γιάννης Χαρτζανιωτης
Με εμφανή καθυστέρηση, κοντά στις 20:00, το απόκοσμο και μεγαλειώδες intro παίζει τις πρώτες του νότες, και ο Karl Willets, μετά από σχεδόν μια δεκαετία, εμφανίζεται μπροστά στο ελληνικό κοινό, αλλά αυτή τη φορά, με την παρθενική εμφάνιση της νέας του μπάντας στη χώρα μας, τους Memoriam. Το βρετανικό death metal σχήμα, σκέπασε με φωτιά τους ήδη πολλούς παρευρισκόμενους, ενώ η απόδοση του συνόλου και η φωνή του ίδιου του Willets, ήταν κλάσεις ανώτερες από ότι ακουμε στο studio. Αν και η απόδοση της μπάντας ήταν στο ζενίθ της, ο ήχος ειδικά στο πρώτο ημίωρο μου είχε τρυπήσει τα αυτιά με το μπάσο, αλλά παρ'όλα αυτά η τεχνική αρτιότητα και το χιούμορ της μπάντας, οι εκδηλωσεις αγάπης του πάλαι ποτέ frontman των Bolt Thrower, και η διασκευή στο "Searheads" από το λατρεμένο "ΙVth Crusade", ζέστανε το κοινό δίνοντας πάσα στο Σουηδικό δίδυμο των Unleashed και των At The Gates.
Mε την σκυτάλη να δίνεται στου Unleashed, που έπειτα απο σχεδόν τριάντα χρόνια, πατούν το πόδι τους στα μέρη μας για πρώτη φορά, οι Σουηδοί death metallers, ένιωσαν το πάθος και τη δύναμη των Ελλήνων fans από την πρώτη στιγμή. Ο πληθωρικός Johnny Hedlund χωρίς να χαρίζεται, εξαπέλυε τους πολεμικούς του στίχους, ενώ το κιθαριστικό δίδυμο των Folklare και Olsson, είχε όλο το παγωμένο old school ύφος που χρειαζόταν. Φυσικά οι Vikings, έδωσαν ιδιαίτερη μνεία στο νέο τους πόνημα "The Hunt For White Christ", ενώ δεν παρέλειψαν να μας τρελάνουν και με κομμάτια τνω προηγουμενων χρόνων, ενώ λίγο πριν το τέλος, στο "Death Metal Victory", μας έλουσαν με μπυρες. Έχοντας διαλύσει τα πάντα στο πέρασμα τους, και με τον πεντακάθαρο, κρυστάλλινο ήχο τους, έδειξαν πως ήταν οι αληθινοί πρωταγωνιστές εκείνης της νύχτας.
Εν συνεχεία, χωρίς πολλές καθυστερήσεις, με το ρολόι να δείχνει 22:30, οι At The Gates, υπό τους ήχους του "Der Widerstand", πατούν στη σκηνή, υπό τις ιαχές των Αθηναίων, και με τις πρώτες νότες του "To Drink From The Night Itself", συνεχίζουν τα crowd surfings, τα οποία ήδη είχαν ξεκινήσει και από τις πρηγούμενες μπάντες. Η συνέχεια αποτέλεσε ένα ταξίδι στο βαθύ παρελθόν τους με κομμάτια όπως το "Slaughter Of The Soul'', "Cold", "Under The Serpent Sun" και "The Σςαρμ", αν και μεγαλύτερο ρόλο στο παιχνίδι τους είχαν κομμάτια από τους δύο ελευταίους δίσκους. Με τον ήχο πιο μπουκωμένο, η αποδοτική τους αρτιότητα, το τίμιο setlist μας έκαναν να μη νοιαστούμε για τίποτα, ενώ το νέο μέλος των Σουηδών, Jonas Stalhammar, βρισκόταν σε απόλυτη φόρμα. Το τέλος έδωσαν τα "Blinded By Fear", "Kingdom Gone" και "Night Eternal", κλείνοντας τη συναυλία με έναν δυναμικό και σινάμα σκοτεινό, μελωδικό οργασμο.
Γιάννης Χαρτζανιωτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου