Με μια πληθώρα από live albums, στον κλασικό χώρο του Royal Albert Hall, και στο Rock Hard Festival, αλλά και πλαίότερα με τη ζωντανή εμφάνιση του "Lamentations", οι Σουηδοί πρωτοπόροι του progressive, επιστρέφουν με την ηχογραφημένη και βιντεοσκοποημένη εμφάνιση τους στην Αμερική, την Άνοιξη του 2017, πλάι στους Gojira και Devin Townsend. Φέτος, δύο χρόνια κιόλας μετά το τελευταίο τους πόνημα, επέστρεψαν με το live CD/DVD, που φέρει το όνομα "Garden Of The Titans" σε ένα αμφιθέατρο περικυκλωμένο από κόκκινους βράχους.
Με τα πρώτα χειροκροτήματα να γεμίζουν τα αυτιά μας, και στο καπάκι να τα διαδέχονται οι εισαγωγικές κιθάρες του "Ghost Of Perdition", αμέσως μπαίνουμε στο κλίμα μιας άκρως παθιασμένης εμφάνισης με τρομερή ενέργεια. Ο ήχος του live είναι πεντακάθαρος, ενώ όπως παρατηρούμε καθ'όλη την πορεία του δίσκου, το Αμερικανικό κοινό αγαπάει πολύ τους εν λόγω Σουηδούς.
Οι πρώτες νότες του "Demon Of The Fall" που ακολουθεί, με ανατρίχιασαν, καθώς ήταν από τα πρώτα κομμάτια που με έκαναν να αγαπήσω τους Opeth, ενώ και σε άλλα κλασικά, όπως το "Heir Apparent" παρατηρώ πως ο μπροστάρης τους, παρόλο που έπαψε να αξιοποιεί την ακραία πλευρά του, κατέχει ακόμα τα growls, με το λαρύγγι του να παραμένει αγέραστο.
Φυσικά, δε θα μπορούσαν, έστω και επιλεκτικά, να λείπουν κομμάτια από το πιο πρόσφατο παρελθόν τους, με το πιασάρικο "Wilde Flowers", το "Era" και το "Sorceress" να εκπροσωπούν το τελευταίο τους άλμπουμ, το κλασικό πλέον "Devil's Orchard" να έρχεται από το "Heritage" και το "Cusp Of Eternity" να μας κάνει να θυμηθούμε το υποτιμημένο από πολλούς "Pale Communuion" του 2014.
Το "In My Time Of Need", εκτός ότι δίνει περισσότερη ατμόσφαιρα μέσα σε ένα απολύτως δυναμικό show, κάνει τους Opeth να βάλουν πιο μπροστά τα πλήκτρα και τα μπάσα, ενώ τέλος το "Deliverance" με τα 13 λεπτά διάρκειας του, δίνει ένα σκοτεινό, επικό και πολύπλευρο τέλος, σαν να καλύπτει περιληπτικά την ίδια την ιδιοσυγκρασία της μπάντας.
Η τελειομανία του Akerfeldt, μπορεί να φανεί χωρίς δυσκολία μέσα από την εμφανισή τους στο Denver, καθώς όλα τα κομμάτια παρόλο που έρχονται από διαφορετικές περιόδους, ταίριάζουν τέλεια μεταξύ τους και εναρμονίζονται σαν τους πλανήτες σε ευθεία. Αν εξαιρέσουμε πως ένα live album, θα το προτιμούσα με περισσότερα κομμάτια, εδώ με όσα έχουμε, σίγουρα το "Garden Of The Titans" αποτελεί έναν best of the best δίσκο, χωρίς δεύτερη σκέψη, με την ακουστική του χώρου επίσης να δίνει όγκο και ένταση.
(9,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου