Τρία χρόνια μετά από το υποτιμημένο "Infernus", οι άρχοντες της death metal σκηνής της Φλόριντα, Hate Eternal, έρχονται ανανεωμένοι, με νέο ντράμερ στις δυνάμεις τους, και φυσικά έναν φρέσκο δίσκο. Το έβδομο άλμπουμ τους έχει τον τίτλο "Upon Desolate Sands", και επαναφέρει πολλά κλασικά στοιχεία της μπάντας.
Το "The Violent Fury", που με τους ήχους του δεν κάνει τίποτα λιγότερο απ'οσα λέει ο τίτλος, συνεχίζει από εκεί που είχε μείνει κυρίως το "Fury and Flames" πριν δέκα χρόνια, με τρομερή βία, βάρος και σκοτεινό vibe.
Με το "What Lies Beyond" στη συνέχεια μπορούμε να ακούσουμε ένα συνδυασμό κλασικ΄ού, αιμοβόρικου death metal με αμερικανικη΄σφραγίδα, αλλά και πολλά groove μέρη με το ντραμίστικο θηρίο της νέας γενιάς, Hannes Grossman, ο οποίος έχει περάσει από τους Obscura και τους Alkaloid, και στο εν λόγω κομμάτι πρωταγωνιστεί, ενώ τα κιθαριστικά solos θυμίζουν έντονα εποχές από το "King of All Kings".
Mε τα "Vengeance Striketh" και "Nothingness of Being", ο Erik Rutan αποφασίζει να θυμηθεί τις μέρες του στους Morbid Angel, με το βαρύ και χαοτικό τους vibe, αν και έπειτα στο "All Hope Destroyed", συναντούμε ένα ωραίο και τρελαμένο δίδυμο στο rhythm section, αποτελώντας έτσι ένα δυναμικό και γρήγορο death metal κομμάτι.
Το "Portal Of Myriad" έρχεται αρρωστημένο με εξωφρενικές ταχύτητες και κάποια riffs που έλειπαν από τη μουσική των Hate Eternal, ενώ έπειτα ακολoυθεί το ομώνυμο "Upon Desolate Sands" κάπως πιο ατμοσφαιρικό με ανατολίτικα στοιχεία στην εισαγωγή, με τη συνέχεια να πατάει στα κλασικά μονοπάτια της μπάντας, μέχρι να έρθει το τέλος με το instrumental, "For Whom We Have Lost", το οποίο κλείνει τον δίσκο με ένα αργόσυρτο, σκοτεινό και επικό μελωδικό ύφος.
To νέο έργο των ιστορικών death metallers, δείχνει πως παρόλο που δεν έχουν χάσει την έμπνευση τους και μάλιστα θα μπορούσαν να περνούν μια δευτερη νιότη με όσα ακουγονται στο σύνολο του δίσκου, κάποια στοιχεία δεν έχουν τόση δύναμη και νεύρο όσο υπήρχε πριν περίπου μια δεκαετία στο στρατόπεδο της μπάντας. Αυτό είναι ίσως και το μόνο αρνητικό που δίνω στον ήχο του "Upon Desolate Sands", το οποίο κατά τα άλλα δηλώνει ότι ο κύριος Ruten με την παρέα του βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του ακραίου ήχου.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου