Οι Vreid, που πριν 14 χρόνια δημιουργήθηκαν μέσα από τις στάχτες των θρυλικών, πλέον, Windir, επέστρεψαν φέτος με την όγδοη τους κυκλοφορία. Το "Lifhunger" όπως δείχνει και το εξώφυλλο του, είναι σκοτεινό, παγωμένο, φέρνοντας πολλά στο νου των μυημένων fans!
Ο οξύμωρος τίτλος της εισαγωγής, "Flowers & Blood", αποδεικνύει εξ αρχής, πως το άλμπουμ θα διακατέχεται από ποικίλα στοιχεία, ενώ οι ακουστικοί του ήχοι, και οι μελωδίες βγάζουν μια ατμόσφαιρα από άλλη εποχή, με το πνεύμα των Windir να πλανάται στον αέρα.
Η παλιά αισθητική όμως δε μένει εκεί, καθώς το "One Hundred Years" που έρχεται στη συνέχεια είναι ένα καθαρόαιμο, Νορβηγικό black metal κομμάτι που μοιάζει να γράφτηκε από τον μακαρίτη, Valfar, ενώ ακόμα και οι μελωδικές γραμμές στις κιθάρες, "προδίδουν" πως η βασική επιρροή έρχεται από το παρελθόν, και ότι οι Windir δεν τελείωσαν το 2004, με την άνθιση των Vreid.
Το ομώνυμο του άλμπουμ, "Lifehunger'' έρχεται να μας επαναφερει στο βασικό ύφος των Vreid, με μια heavy βρωμιά, και μαυρισμένα, ξυστά riffs εδώ κι εκεί, αλλά με φρέσκο αέρα, και αρκετά groovy περάσματα.
Από την άλλη βέβαια, η συνέχεια αποκαλύπτει και άλλα πράγματα, όπως black n roll ρυθμούς, μελωδίες πιο ζεστές, όπως στο "The Dead White", αλλά και πάντρεμα του ύφους των Midnight και των Satyricon του μεταβατικού "Rebel Extravaganza", με παλιομοδίτικες speed/thrash πινελιές σε κομμάτια σαν το "Black Rites in the Black Nights".
Το "Hello Darkness", φέρνει στο προσκήνιο πάλι το ατμοσφαιρικό στοιχείο, με μια 70s rock αύρα, στην οποία συμβάλλει και ο Aðalbjörn Tryggvason των Solstafir, καθώς επίσης και blackened/doom πινελιές, στις οποίες δεν είμαστε και τόσο συνηθισμένοι.
Το "Hello Darkness", φέρνει στο προσκήνιο πάλι το ατμοσφαιρικό στοιχείο, με μια 70s rock αύρα, στην οποία συμβάλλει και ο Aðalbjörn Tryggvason των Solstafir, καθώς επίσης και blackened/doom πινελιές, στις οποίες δεν είμαστε και τόσο συνηθισμένοι.
Το αλληγορικό, "Sokrates Must Die", καταφέρνει να μας γυρίσει σε καθαρόαιμα black metal μονοπάτια, με τις ψυχρές του κιθάρες και το ανελέητο drumming, ενώ τέλος ο δίσκος μας αφήνει με το "Heimatt" , ένα instrumental με παγωμένα, σαν Νορβηγικά φιόρδ, στοιχεία από Windir και πρώιμους Enslaved, και διάφορα πιο τεχνικά περάσματα.
Οι πολεμιστές του Βορρά, δεν παύουν να δίνουν νέα στοιχεία στον ήχο τους. Έχοντας συνηθίσει από αυτούς πιο black n roll δρόμους, με το νέο τους άλμπουμ, μας ταξιδεύουν στην εποχή που έχω αναφέρει παραπάνω, δίνοντας μας μια ευχάριστη έκπληξη. Οι Vreid μέσα από τα μελαγχολικά τους μοτίβα, μας φέρνουν κρύο και πάγο, ενώ το "Lifehunger" στο σύνολο του βγάζει κάτι επικό και ακραίο.
(8,5/10)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου