Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2018

DEICIDE-OVERTURES OF BLASPHEMY (Album Review)

 Μια πενταετία πέρασε από τότε που μας απασχόλησαν με μια νέα δουλειά οι θρυλικοί death metallers, Deicide. Οι Αμερικανοί βετεράνοι, μετά το "In The Minds Of Evil", έχοντας κάνει μια γερή ανασκόπηση στο παρελθόν τους, και με ένα νέο μέλος πλέον στις δυνάμεις τους, τον Mark English από τους Monostrosity, μας παρουσιάζουν ένα άλμπουμ, που θα θυμήσει στους παλιους τι εστί Death Metal from Tampa, Florida!
 Αποτέλεσμα εικόνας για deicide overtures of blasphemy review

Το εναρκτήριο "One With Satan", με τη βλάσφημη διάθεση του ανοίγει τον δίσκο, δίνοντας όγκο και σκοτάδι με τους πρώτους αργόσυρτους ρυθμούς του, ενώ η συνέχεια αποτελείται από μανιακά riffs, και τη brutal φωνή του Benton, να επικοινωνεί με τον Εξαποδώ, ενώ δεν κρύβει το πισωγύρισμα στις εποχές του "Once Upon The Cross".

Το "Crawled From The Shadows", είναι πιο πιασάρικο σαν death metal κομμάτι, αφού τα συνεχόμενα, χαμηλοκουρδισμένα riffs του, δημιουργούν μια κολλητική, βαριά μελωδία ενώ και ο ίδιος ο μπροστάρης των Αμερικάνων, μας κάνει να καταλαβαίνουμε μέσα από τη βαριά χροιά του τι λέει, όσο μελωδικά μπορεί να ακουστούν οι Deicide βέβαια. Σε περίπου ίδια μονοπάτια, αλλά με διάθεση αλά "Homage For Satan", έρχεται αργότερα το "Compliments Of Christ" να γεμίζει με κοσμητικά τον Θεάνθρωπο, ενώ απαρατήρητο δε περνάει και το κιθαριστικό solo προς το τέλος.
Λίγο πιο πριν βέβαια θα συναντήσουμε το "Seal The Tomb Below", που ανεβάζει με τρομερή άνεση τα γκάζια ήδη από το πρωτο λεπτό, κάνοντας το ένα από τα πιο επιθετικά κομμάτια του δίσκου, πλάι στα "Crucified Soul Of Salvation" και "Defying The Sacred".
Το πιο groovy "All That Is Evil", με τους ρυθμούς του και τα κιθαριστικά του σημεία, δίνουν μια χαοτική αύρα στο κομμάτι, προσεγμένο στις κλασικές death metal φόρμες, όπως και το "Excomunicated" που προσωπικά από το πρωτο κιόλας άκουσμα, μου θύμισε τους συμπατριώτες τους, Obituary.  Aπό την άλλη πλευρά βέβαια, μέσα στα σκληροτράχιλα και "μάτσο" στοιχεία του άλμπουμ, η τεχνική παίρνει επίσης θέση, και κυρίως στα leads και τα solos που στολίζουν το "Anointed In Blood".

Λίγο πριν το τέλος, έρχεται το "Flesh, Power, Dominion" το οποίο μας επιστρέφει στον ωμό χαρακτήρα που έχουν χτίσει τόσα χρόνια οι βασιλιάδες του Αμερικάνικου death metal, ενώ ο επίλογος θα γραφτεί με το "Destined To Blasphemy", το οποίο ακολουθεί παρόμοιους δρόμους, γεμάτους νεύρο και δαιμονισμένη βία.

Η πολυετής δισκογραφική σιωπή τους, αποδείχθηκε σημαντική, καθώς ξέφυγαν από τις μετριότητες του "Till Death Do Us Apart" και τα περίεργα, αλλοπρόσαλλα στοιχεία του "To Hell With God"  και επέστρεψαν στα κολασμένα μονοπάτια. Οι βετεράνοι του ακραίου ήχου της Φλόριντα, βελτίωσαν και άλλο τον ήχο τους σχετικά με το "In The Minds Of Evil", δημιουργώντας έτσι τον καλύτερο δίσκο της δεκαετίας για τους Deicide, και έναν από τους πιο προσεγμένους στο death metal τα τελευταία χρόνια.

(9/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου