CARNATION-CHAPEL OF ABHORRENCE

 Πέντε χρόνια μετά την ίδρυση τους, και έχοντας χτίσει ήδη το όνομα τους γύρω από το Ευρωπαϊκό underground, οι Βέλγοι Carnation, κυκλοφορούν μέσω της Season Of Mist το δαιμονισμένο και σκοτεινό τους ντεμπούτο που φέρει το όνομα "Chapel Of Abhorremce". Η παράνοια και το μίσος της μπάντας  βγαίνει εύκολα χωρίς να κρύβεται, ήδη από την πρώτη νότα.

 

Η αρχή που γίνεται με το "The Whisperer" θυμίζει έντονα την σπιρτάδα και την σαπίλα που εκπέμπουν με αριστοτεχνικό τρόπο μπάντες όπως οι Obituary και οι Deicide, ενώ όπως και στο ομώνυμο του δίσκου, "Chapel Of Abhorrence", οι νεοσύστατοι, Carnation δείχνουν πως μέσα στην ωμότητα και το σκοτάδι, έχουν πολλές ατμοσφαιρικές στιγμές και μια συνεχομενη μελωδική αύρα μέσα στα κομμάτια τους.

Η εισαγωγή του "The Unconquerable Sun" δίνει ένα αίσθημα μυστηρίου στη μουσική, αν και η συνέχεια με κομμάτια όπως το "Disciples of Bloodlust", "Hatred Unleashed" και το χαοτικό-όπως δηλώνει και ο τίτλος-"Magnum Chaos" αποκαλύπτουν την σκληρή και βαριά πλευρά των Bέλγων, με τα riffs και τα μπάσα να πρωταγωνιστούν, ενώ οι εισαγωγικές κιθάρες του "Plaguebreeder",  λειτουργούν σαν ένα πριόνι που θα κόψει τα πάντα στο πέρασμα του.

Λίγο πιο πριν βέβαια, την ίδια την Κόλαση επί της Γης το φέρνει το "Hellfire", που αποτελεί ένα από τα highlights του εν λόγω ντεμπούτου, με τα ξεσπάσματα του να είναι διαδοχικά, ενώ η φωνή θυμίζει πολύ αυτή των  Asphyx. Η συνέχεια του πέρα από διάφορα εκκωφαντικά μελωδικά σημεία, έχει και κάποιες doomy πινελιές οι οποίες είναι πιο διάχυτες στη συνέχεια με το "Fathomless Depths".

To "Sermon Of The Dead", πατάει πιο πολύ γκάζι, και με τα ξυστά του περάσματα, το κάνει ένα από τα σκοτεινότερα κομμάτια στο άλμπουμ, αν και το ξέσπασμα δεν αργεί να έρθει, ακολουθώντας στην πορεία ένα σόλο που θυμίζει Slayer. 

Tέλος, το άλμπουμ κλείνει με το "Power Trip", το οποίο δεν είναι τόσο δυναμικό, αλλά κλείνει το άλμπουμ τόσο έντονα και φασαριόζικα όπως άρχισε!

Σίγουρα το "Chapel Of Abhorrence" δε φέρνει κάτι νεο στον death metal ήχο, αλλά βάζει το λιθαράκι του στο brutal ιδίωμα, θυμίζοντας εποχές που τείνουν να ξεχαστούν, γεμάτες σκοτάδι και πολλή δύναμη. Κλείνοντας, παρατηρώ πως παρόλο που οι Carnation κυκλοφορούν το μόλις πρώτο άλμπουμ τους, ακούγονται τόσο επαγγελματίες, με ιδέες και προσήλωση για το ακραίο metal.

(8,5/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης