Ομολογώ πως με τη μουσική των Crystal Viper έρχομαι πρώτη φορά σε επαφή, και παρατηρώ απο αυτό το λίγο της γνωριμίας μου μαζί τους, το μακελειό που φέρνει το παραδοσιακό τους metal. Μια μπάντα που δεν έχει κλείσει πάνω από 20 χρόνια, καταφέρνει να αγγίξει με τους δισκους της, παλιομεταλάδες που έχουν φάει τον δυνατό ήχο με το κουτάλι, και τώρα γίνεται η επιστροφή με το νεο τους ΕΡ.
Το εναρκτήριο ομότιτλο "At The Edge Of Time", δίνει τη δυναμική και την ενέργεια που αρμόζει σε ένα αμιγώς κλασικό heavy metal συγκρότημα, με τον ήχο να φλερτάρει ανοιχτα με την δεκαετία του 80, ενώ το γρέζι των φωνητικών πιάνει τα τσαμπουκαλεμένα μπάσα του Halford.
Από την άλλη, το "When The Sun Goes Down", μπορεί να το μάθαμε από τον προηγούμενο δίσκο των Πολωνών, "Queen Of The Witches", και να μην έχει τρομερές διαφορές από αυτό που ακούμε εδώ, αλλά αυτά τα μικρά "πειράγματα", κάνουν το κομμάτι πιο μυστήριο και σκοτεινό, με στοιχεία μιας άκρως βαριάς μπαλάντας. Πιο μπαλαντοειδές και μελαγχολικό όμως, είναι το "When Are You" που θα συναντήσουμε στην πορεία, ενώ λίγο πριν, το "Zwiastun Burzy" μας ξυπνάει ξανά, έχοντας στοιχεία γρήγορου και παλιομοδίτικου power metal, και τον επικό αέρα των πρώτων Manowar.
Tέλος, το ΕΡ κλείνει το "Tell Me Why", των Quartz. Μια διασκευή με πολλές μελωδίες και σολίδια, που το χιτάδικο ροκ, το πάει σε πιο σκληρά μονοπάτια!
Το "At The Edge Of Time", ήρθε ίσως σε ένα μεταίχμιο για τους Crystal Viper, όπου δείχνει την ένωση του παραδοσιακού metal με το σχετικά σύγχρονο ύφος που θα ακολουθηθεί στο μέλλον, συν τις 2 μικρές εκπλήξεις με την επανηχογράφηση και το cover, που έχω αναφέρει παραπάνω.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Το εναρκτήριο ομότιτλο "At The Edge Of Time", δίνει τη δυναμική και την ενέργεια που αρμόζει σε ένα αμιγώς κλασικό heavy metal συγκρότημα, με τον ήχο να φλερτάρει ανοιχτα με την δεκαετία του 80, ενώ το γρέζι των φωνητικών πιάνει τα τσαμπουκαλεμένα μπάσα του Halford.
Από την άλλη, το "When The Sun Goes Down", μπορεί να το μάθαμε από τον προηγούμενο δίσκο των Πολωνών, "Queen Of The Witches", και να μην έχει τρομερές διαφορές από αυτό που ακούμε εδώ, αλλά αυτά τα μικρά "πειράγματα", κάνουν το κομμάτι πιο μυστήριο και σκοτεινό, με στοιχεία μιας άκρως βαριάς μπαλάντας. Πιο μπαλαντοειδές και μελαγχολικό όμως, είναι το "When Are You" που θα συναντήσουμε στην πορεία, ενώ λίγο πριν, το "Zwiastun Burzy" μας ξυπνάει ξανά, έχοντας στοιχεία γρήγορου και παλιομοδίτικου power metal, και τον επικό αέρα των πρώτων Manowar.
Tέλος, το ΕΡ κλείνει το "Tell Me Why", των Quartz. Μια διασκευή με πολλές μελωδίες και σολίδια, που το χιτάδικο ροκ, το πάει σε πιο σκληρά μονοπάτια!
Το "At The Edge Of Time", ήρθε ίσως σε ένα μεταίχμιο για τους Crystal Viper, όπου δείχνει την ένωση του παραδοσιακού metal με το σχετικά σύγχρονο ύφος που θα ακολουθηθεί στο μέλλον, συν τις 2 μικρές εκπλήξεις με την επανηχογράφηση και το cover, που έχω αναφέρει παραπάνω.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου