Μια κουβέντα με τους Lucifer, δε θα μπορούσε να μην περιέχει μια δόση νοσταλγίας για το παλιομοδίτικο rock, και φυσικά για ότι προϋπήρχε στο στρατόπεδο της Johanna Sadonis και του άλλου της μισού, Nicke Αndersson. Το Metal View, επικοινώνησε μαζί τους, και έκανε ένα ταξίδι στην δεκαετία του 70' και τον αποκρυφισμό, με αρκετά γέλια και εκπλήξεις.
- Καταρχάς γιατί χρειάστηκαν τρία χρόνια ώστε να κυκλοφορήσετε νέο άλμπουμ;
Johanna: Πω, ναι πέρασαν τρία χρόνια ε; Χεχε. Πέρσι το καλοκαίρι ξεκινήσαμε να γράφουμε το νέο άλμπουμ, υπήρχε γενικά πολλή δουλειά, αλλαγή εταιρείας, αλλαγή στο line up, και όταν ήρθε ο Nicke, ξεκινήσαμε να ηχoγραφούμε. Κάπως έτσι πέρασε αυτός ο καιρός...
-Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Nicke;
Johanna: Είμαστε ζευγάρι, οπότε αυτό βοήθησε, καθώς όταν έφυγε ο ένας κιθαρίστας μας και έμεινε μόνο ο Robin, ο Nicke έδωσε την ιδέα να γράψουμε μαζί μουσική.
Nicke: Όλα ήταν τόσο απλά, ναι!
- Νομίζω πως ο νέος σας δίσκος, είναι πιο ροκ, ξεφεύγοντας από το doom ύφος του προηγούμενου. Γιατί τέτοια αλλαγή;
Johanna: Ο τρόπος που ακούγεται αυτό το άλμπουμ, ήταν κοντά στην αρχική ιδέα που ήθελα για τη μπάντα. Ο τότε κιθαρίστας μας βέβαια, που έγραψε και το πρώτο άλμπουμ, o Gaz Jennings, είχε ένα πολύ προσωπικό παίξιμο, επηρρεασμένο και από τους Cathedral, οπότε ακουγόταν πολύ doom και παλιομοδίτικο. Έτσι αφού συνθετικά ασχολήθηκε εκείνος αποκλειστικά, το πρώτο μα ςάλμπουμ βγήκε καθαρά doom metal. Όταν έφυγε, έβαλα μπορστά τις πρώτες σκέψεις που είχα για τους Lucifer, και είχα σε προτεταιότητα την αγάπη μου για τις rock μπάντες των 70s. Ο Nicke λατρεύει να ασχολείται με αυτές τις μουσικές, οπότε ήταν το κατάλληλο ταίρι, ειδικά για αυτόν τον δίσκο.
-Δηλαδή με αυτό το άλμπουμ ήθελες να ξεφύγεις τελείως και από το σκοτεινό στυλ των The Oath;
Nicke: Για εμένα όσο ακούω The Οath και Lucifer, μου φαίνονται τελείως διαφορετικά συγκροτήματα.
Johanna: Καταλαβαίνω τι λες, έχουν κάποια κοινά στον ήχο. Ήθελα να ξεφύγω από κάθε τι παλιό που έχω κάνει, αν το θέτεις έτσι. Αλλά οι The Oath, δεν ήταν τόσο doom συγκρότημα. Εκεί ακολούθησα έναν πιο ωμό δρόμο, με πιο punky riffing, περισσοτερη δύναμη...ξέρεις σαν τον ήχο των Motorhead.
Νicke: Παρόλα αυτά, αν συγκρίνεις το άλμπουμ των The Oath με το Lucifer II, υπάρχουν περισσότερα κοινά μεταξύ τους απ'ότι με το Lucifer I.
Johanna: Ναι, ισχύει...
-Σίγουρα όμως ακούγεται αρκετά παλιομοδίτικο, και αυτό νομίζω το βγάζετε προς τα έξω και με τα video clips σας, και στο "California Son", και τώρα στο "Dreamer" που μόλις το είδα μου θύμισε εισαγωγή κάποια cult ταινίας τρόμου...
Johanna: Αλήθεια στο έβγαλε αυτό; Τέλεια, ήταν ακριβώς αυτό που θέλαμε να πετύχουμε. Γενικά μας αρέσει ο κινηματογράφος αυτής της εποχής.
-Απ'ότι βλέπω ο Nicke έχει συμβάλλει πολύ ενεργά σε αυτό το άλμπουμ σωστά;
Johanna: Ναι, γράψαμε μαζί τον δίσκο, αυτός ηχογράφησε τα τύμπανα, τα μπάσα και ένα μέρος από τις κιθάρες. Μετά ο ίδιος έκανε και την παραγωγή για ότι ακούς.
-Βλέπω Nicke, πως έχει ξεφύγει από το extreme στοιχείο, επηρρεάστηκες καθόλου από τη μουσική των Hellacopters;
Nicke: Μου αρέσει η hard rock μουσική, αλλά ποτέ δεν επηρρεάζομαι από μπάντες που παίζω, μόνο από αυτές που ακούω χαχα. Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη επιρροή βέβαια, ακούω πολύ μουσική, οπότε ότι ακούω, έμμεσα, αποτελεί επιρροή για εμένα. Ανταλάσσω ιδέες και μουσικές με τη Johanna, οπότε πολλές φορές και μέσα από τις κουβέντες μας, βγαίνει όλη αυτή η έμπνευση.
-Η μίξη έγινε από τον Ola Ersfjord, που έχει συνεργαστεί με τους Dead Lord, τους Primordial και τους Tribulation. Θεωρείτε, πως με τον τρόπο του έδωσε λίγο περισσότερο σκοτάδι στον ήχο σας;
Νicke: Όχι δε νομίζω. Βασικά κατά κύριο λόγο εγώ ασχολήθηκα με τη μίξη, και έχουμε έναν παρόμοιο τρόπο σκέψης, αλλά δε νομίζω να επηρρέασε τη μουσική μας αυτό.
Johanna: O Ola ασχολήθηκε πιο πολύ με το τεχνικό κομμάτι, και κυρίως με τις λεπτομέρειες της μίξης. Βοήθησε και έκανε για ακόμη μια φορά εξαιρετική δουλειά, αλλά πιο κοντά στην προσωπικότητα της μπάντας.
-Πιστεύετε ότι η μουσική των 70s είναι στη μόδα τα τελευταία χρόνια;
Nicke: Δε ξέρω, το ελπίζω...Η μουσική που βγηκε στα 70s, είναι ιστορικής αξίας και θα βοηθουσε και τη μπάντα μας αυτό, κατά κάποιον τρόπο, ξέρεις....γενικά η ιδεολογία της δεκαετίας αυτής μας έχει επηρρεάσει έντονα, οπότε μακάρι..
Johanna: Νομίζω πως οι μεγαλύτεροι θησαυροί της rock μουσικής βγήκαν τότε. Βγήκαν τρομερά πράγματα βέβαια και στα 80s και στα 90s και αργότερα, αλλά για εμένα τα καλύτερα κομμάτια και κάτι υπέροχα jams βγήκαν στα 70s.
-Το ρωτάω γιατί βλέπω πως υπάρχει πολύ ενδιαφέρον για τους Ghost, και παλιότερα για μπάντες όπως οι Devil's Blood...
Νicke: Δε θεωρώ πως οι Ghost ακούγονται τόσο 70s...
Johanna: Αυτό που έβγαλαν με το πρώτο τους άλμπουμ, παρέπεμπε κάπως στα 70s, και μ'άρεσε πολύ σαν δίσκος, αλλά όπως είπε και ο Nicke, δεν έχουν το καθαρό ύφος του 70 στη μουσική τους, είναι πιο κοντά απ'ότι άλλες σύγχρονες μπάντες, αλλά και πάλι ο ήχος είναι πιο μοντέρνος. Όσον αφορά τους Devil's Blood, που είπες, ήταν μια τρομερή μπάντα, με αρκετά κοινά με εμάς και καλή απήχηση. Λάτρευα τη μουσική τους, και κρίμα για όλο αυτό που έγινε με τον Selim και δε συνέχισαν...
-Εσάς τι μουσικές σας εκφράζουν σαν προσωπικότητες;
Nicke: Μπορώ να ταυτιστώ με οτιδήποτε, από Beatles μέχρι Slayer..
Johanna: Εγώ από Abba μέχρι ZZ Top...τη γαμάτη μουσική των 70s χαχαχα...
-Πoιο πρόκειται να είναι το επόμενο βήμα των Lucifer;
Johanna: Το πρόγραμμα έχει πολλα live, φεστιβάλ, μια Ευρωπαϊκή περιοδεία το φθινόπωρο, που θα πάει λογικά μέχρι Νοέμβριο ή Δεκέμβριο και μετά ένα μικρό tour στην Ιαπωνία, και από εκεί να ξεκινήσουμε το επόμενο δίσκο...
Nicke: Ίσως στην Ευρωπαϊκή περιοδεία να πέρασουμε και από την Ελλάδα (σσ με ύφος μυστήριο και ενθουσιασμένο) , έχω ξαναέρθει και ξέρω τι κοινό είστε...
Johanna: Ναι μακάρι, οι Lucifer έχουν ανταπόκριση στην Ελλάδα, και θέλω πολύ να έρθω!
-Έχετε ασχοληθεί με την Ελληνική σκηνή;
Johanna: Κατευθείαν μου έρχονται στο μυαλό οι Rotting Christ...και φυσικά οι Aphrodite's Child, που ήταν η πρώτη ελληνική μπάντα που άκουσα.
-Το επόμενο άλμπουμ υπάρχει περίπτωση να λέγεται "Lucifer III"; Θέλετε να κάνετε κάτι σαν τριλογία;
Johanna: Μπορεί να λέγεται έτσι, μπορεί να έχει και κάποιο αστείο λογοπαίγνιο, μας αρέσει να γελάμε χαχα, οπότε θα ταίριαζε ωραία. Γενικά δεν επιδιώκουμε κάποια τριλογία. Είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Όπως μου αρέσει να παίζω rock, να εκφράζομαι από τη μουσική μου και να ξεναγούμαι σε νεκροταφεία...Δεν είναι μόνο για τις ανάγκες των video
-Ευχαριστώ για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σας...
Nicke: Ευχαριστούμε Γιάννη, ελπίζω να τα πούμε σύντομα στη χώρα σας!
Johanna: Τα λέμε σύντομα και...Hail Satan!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
- Καταρχάς γιατί χρειάστηκαν τρία χρόνια ώστε να κυκλοφορήσετε νέο άλμπουμ;
Johanna: Πω, ναι πέρασαν τρία χρόνια ε; Χεχε. Πέρσι το καλοκαίρι ξεκινήσαμε να γράφουμε το νέο άλμπουμ, υπήρχε γενικά πολλή δουλειά, αλλαγή εταιρείας, αλλαγή στο line up, και όταν ήρθε ο Nicke, ξεκινήσαμε να ηχoγραφούμε. Κάπως έτσι πέρασε αυτός ο καιρός...
-Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Nicke;
Johanna: Είμαστε ζευγάρι, οπότε αυτό βοήθησε, καθώς όταν έφυγε ο ένας κιθαρίστας μας και έμεινε μόνο ο Robin, ο Nicke έδωσε την ιδέα να γράψουμε μαζί μουσική.
Nicke: Όλα ήταν τόσο απλά, ναι!
- Νομίζω πως ο νέος σας δίσκος, είναι πιο ροκ, ξεφεύγοντας από το doom ύφος του προηγούμενου. Γιατί τέτοια αλλαγή;
Johanna: Ο τρόπος που ακούγεται αυτό το άλμπουμ, ήταν κοντά στην αρχική ιδέα που ήθελα για τη μπάντα. Ο τότε κιθαρίστας μας βέβαια, που έγραψε και το πρώτο άλμπουμ, o Gaz Jennings, είχε ένα πολύ προσωπικό παίξιμο, επηρρεασμένο και από τους Cathedral, οπότε ακουγόταν πολύ doom και παλιομοδίτικο. Έτσι αφού συνθετικά ασχολήθηκε εκείνος αποκλειστικά, το πρώτο μα ςάλμπουμ βγήκε καθαρά doom metal. Όταν έφυγε, έβαλα μπορστά τις πρώτες σκέψεις που είχα για τους Lucifer, και είχα σε προτεταιότητα την αγάπη μου για τις rock μπάντες των 70s. Ο Nicke λατρεύει να ασχολείται με αυτές τις μουσικές, οπότε ήταν το κατάλληλο ταίρι, ειδικά για αυτόν τον δίσκο.
-Δηλαδή με αυτό το άλμπουμ ήθελες να ξεφύγεις τελείως και από το σκοτεινό στυλ των The Oath;
Nicke: Για εμένα όσο ακούω The Οath και Lucifer, μου φαίνονται τελείως διαφορετικά συγκροτήματα.
Johanna: Καταλαβαίνω τι λες, έχουν κάποια κοινά στον ήχο. Ήθελα να ξεφύγω από κάθε τι παλιό που έχω κάνει, αν το θέτεις έτσι. Αλλά οι The Oath, δεν ήταν τόσο doom συγκρότημα. Εκεί ακολούθησα έναν πιο ωμό δρόμο, με πιο punky riffing, περισσοτερη δύναμη...ξέρεις σαν τον ήχο των Motorhead.
Νicke: Παρόλα αυτά, αν συγκρίνεις το άλμπουμ των The Oath με το Lucifer II, υπάρχουν περισσότερα κοινά μεταξύ τους απ'ότι με το Lucifer I.
Johanna: Ναι, ισχύει...
-Σίγουρα όμως ακούγεται αρκετά παλιομοδίτικο, και αυτό νομίζω το βγάζετε προς τα έξω και με τα video clips σας, και στο "California Son", και τώρα στο "Dreamer" που μόλις το είδα μου θύμισε εισαγωγή κάποια cult ταινίας τρόμου...
Johanna: Αλήθεια στο έβγαλε αυτό; Τέλεια, ήταν ακριβώς αυτό που θέλαμε να πετύχουμε. Γενικά μας αρέσει ο κινηματογράφος αυτής της εποχής.
-Απ'ότι βλέπω ο Nicke έχει συμβάλλει πολύ ενεργά σε αυτό το άλμπουμ σωστά;
Johanna: Ναι, γράψαμε μαζί τον δίσκο, αυτός ηχογράφησε τα τύμπανα, τα μπάσα και ένα μέρος από τις κιθάρες. Μετά ο ίδιος έκανε και την παραγωγή για ότι ακούς.
-Βλέπω Nicke, πως έχει ξεφύγει από το extreme στοιχείο, επηρρεάστηκες καθόλου από τη μουσική των Hellacopters;
Nicke: Μου αρέσει η hard rock μουσική, αλλά ποτέ δεν επηρρεάζομαι από μπάντες που παίζω, μόνο από αυτές που ακούω χαχα. Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη επιρροή βέβαια, ακούω πολύ μουσική, οπότε ότι ακούω, έμμεσα, αποτελεί επιρροή για εμένα. Ανταλάσσω ιδέες και μουσικές με τη Johanna, οπότε πολλές φορές και μέσα από τις κουβέντες μας, βγαίνει όλη αυτή η έμπνευση.
-Η μίξη έγινε από τον Ola Ersfjord, που έχει συνεργαστεί με τους Dead Lord, τους Primordial και τους Tribulation. Θεωρείτε, πως με τον τρόπο του έδωσε λίγο περισσότερο σκοτάδι στον ήχο σας;
Νicke: Όχι δε νομίζω. Βασικά κατά κύριο λόγο εγώ ασχολήθηκα με τη μίξη, και έχουμε έναν παρόμοιο τρόπο σκέψης, αλλά δε νομίζω να επηρρέασε τη μουσική μας αυτό.
Johanna: O Ola ασχολήθηκε πιο πολύ με το τεχνικό κομμάτι, και κυρίως με τις λεπτομέρειες της μίξης. Βοήθησε και έκανε για ακόμη μια φορά εξαιρετική δουλειά, αλλά πιο κοντά στην προσωπικότητα της μπάντας.
-Πιστεύετε ότι η μουσική των 70s είναι στη μόδα τα τελευταία χρόνια;
Nicke: Δε ξέρω, το ελπίζω...Η μουσική που βγηκε στα 70s, είναι ιστορικής αξίας και θα βοηθουσε και τη μπάντα μας αυτό, κατά κάποιον τρόπο, ξέρεις....γενικά η ιδεολογία της δεκαετίας αυτής μας έχει επηρρεάσει έντονα, οπότε μακάρι..
Johanna: Νομίζω πως οι μεγαλύτεροι θησαυροί της rock μουσικής βγήκαν τότε. Βγήκαν τρομερά πράγματα βέβαια και στα 80s και στα 90s και αργότερα, αλλά για εμένα τα καλύτερα κομμάτια και κάτι υπέροχα jams βγήκαν στα 70s.
-Το ρωτάω γιατί βλέπω πως υπάρχει πολύ ενδιαφέρον για τους Ghost, και παλιότερα για μπάντες όπως οι Devil's Blood...
Νicke: Δε θεωρώ πως οι Ghost ακούγονται τόσο 70s...
Johanna: Αυτό που έβγαλαν με το πρώτο τους άλμπουμ, παρέπεμπε κάπως στα 70s, και μ'άρεσε πολύ σαν δίσκος, αλλά όπως είπε και ο Nicke, δεν έχουν το καθαρό ύφος του 70 στη μουσική τους, είναι πιο κοντά απ'ότι άλλες σύγχρονες μπάντες, αλλά και πάλι ο ήχος είναι πιο μοντέρνος. Όσον αφορά τους Devil's Blood, που είπες, ήταν μια τρομερή μπάντα, με αρκετά κοινά με εμάς και καλή απήχηση. Λάτρευα τη μουσική τους, και κρίμα για όλο αυτό που έγινε με τον Selim και δε συνέχισαν...
-Εσάς τι μουσικές σας εκφράζουν σαν προσωπικότητες;
Nicke: Μπορώ να ταυτιστώ με οτιδήποτε, από Beatles μέχρι Slayer..
Johanna: Εγώ από Abba μέχρι ZZ Top...τη γαμάτη μουσική των 70s χαχαχα...
-Πoιο πρόκειται να είναι το επόμενο βήμα των Lucifer;
Johanna: Το πρόγραμμα έχει πολλα live, φεστιβάλ, μια Ευρωπαϊκή περιοδεία το φθινόπωρο, που θα πάει λογικά μέχρι Νοέμβριο ή Δεκέμβριο και μετά ένα μικρό tour στην Ιαπωνία, και από εκεί να ξεκινήσουμε το επόμενο δίσκο...
Nicke: Ίσως στην Ευρωπαϊκή περιοδεία να πέρασουμε και από την Ελλάδα (σσ με ύφος μυστήριο και ενθουσιασμένο) , έχω ξαναέρθει και ξέρω τι κοινό είστε...
Johanna: Ναι μακάρι, οι Lucifer έχουν ανταπόκριση στην Ελλάδα, και θέλω πολύ να έρθω!
-Έχετε ασχοληθεί με την Ελληνική σκηνή;
Johanna: Κατευθείαν μου έρχονται στο μυαλό οι Rotting Christ...και φυσικά οι Aphrodite's Child, που ήταν η πρώτη ελληνική μπάντα που άκουσα.
-Το επόμενο άλμπουμ υπάρχει περίπτωση να λέγεται "Lucifer III"; Θέλετε να κάνετε κάτι σαν τριλογία;
Johanna: Μπορεί να λέγεται έτσι, μπορεί να έχει και κάποιο αστείο λογοπαίγνιο, μας αρέσει να γελάμε χαχα, οπότε θα ταίριαζε ωραία. Γενικά δεν επιδιώκουμε κάποια τριλογία. Είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Όπως μου αρέσει να παίζω rock, να εκφράζομαι από τη μουσική μου και να ξεναγούμαι σε νεκροταφεία...Δεν είναι μόνο για τις ανάγκες των video
-Ευχαριστώ για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σας...
Nicke: Ευχαριστούμε Γιάννη, ελπίζω να τα πούμε σύντομα στη χώρα σας!
Johanna: Τα λέμε σύντομα και...Hail Satan!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου