Αυτή τη σκοτεινή νύχτα της περασμένης Παρασκευής την περίμενα ήδη από το φθινόπωρο που ακυρώθηκε η κανονισμένη εμφάνιση των Aura Noir. Οι Νορβηγοί black/thrash metallers, εχοντας μαζί και τη νέα τους, ομώνυμη δουλειά, επέστρεψαν στη χώρα μας ως έναρξη της Ευρωπαϊκής τους περιοδείας, μια και όπως έχει πει και ο Aggressor, η Ελλάδα αποτελεί τη βάση της Μεσογείου για τη μπάντα.
Χωρίς να ξεπεράσουν το "ακαδημαϊκό τέταρτο" από την προκαθορισμένη τους ώρα, ανεβαίνουν στη σκηνή του Temple, οι δικοί μας Abyssus. Παρόλο που έχω έρθει σε επαφή με τη μουσική τους, είναι η πρώτη φορά που τους βλέπω live, και το αγνό, ορθόδοξο death metal με τις λίγες παλιομοδίτικες thrash επιρροές του δεν άφησαν απαθή τον κόσμο που όλο και μαζευόταν από νωρίς. Όσο η ώρα προχωρούσε και με τον αέρα μιας μπάντας που ξέρει που πατάει, τα αίματα άναψαν με τα πρώτα mosh στη μέση του set τους, ενώ οι κιθάρες έκοβαν σαν ξυράφια. Παρόλο που το μπάσο ήταν λίγο πιο τσιμπημένο, μαζί με τα τύμπανα, δημιούργησαν έναν ρυθμικό ογκόλιθο που βοήθησε στο μακελειό που συνέβαινε από κάτω, ενώ μέσα στα κομμάτια που έπαιξαν, ακούσαμε και το "Unleash The Storm" από το ομώνυμο, φρέσκο τους ΕΡ, καθώς και ένα κομμάτι από το επερχόμενο άλμπουμ, που θα κυκλοφορήσει την επόμενη χρονιά, δίνοντας τη σκυτάλη στους headliners της βραδιάς.
Μία ώρα μετά την έναρξη της συναυλίας, πατούν μετά από τέσσερα χρόνια, ξανά το έδαφος της Αθήνας, οι Aura Noir, υπό τους ήχους του "Sons Of Hades". Η επιστροφή τους ως τριμελές γκρουπ, θυμίζει τις παλιές καλές εποχές, ενώ το νέο τους άλμπουμ που συνδύασε πολλά διαφορετικά extreme στοιχεία, είχε την τιμητική του ακούγοντας τα "Dark Lung On The Storm", "Shades Ablaze", "Demonian Flow" και "Cold Bone Grasp". O Apollyon, που βρισκόταν για πρώτη φορά πίσω από τα drums παίζοντας στην Ελλάδα, συνέχισε να έχει τον αέρα του frontman αφού σε πολλά κομμάτια είχε αυτός το μικρόφωνο, ενώ ο Aggressor σε μπάσο και φωνή φάνηκε πως είναι ένα ακούραστο παλικάρι, όπου μαζί με τον Blasphemer έδειξε πως είναι ένα ταιριαστό δίδυμο πάνω στο σανίδι, αφού σε κομμάτια όπως το "Destructor" και το "The Stalker" έκαναν τον "ναό" να γκρεμιστεί.
Το "Gaping Grave Awaits" θύμισε τις πιο black metal στιγμές των Νορβηγών, ενώ το "Black Thrash Attack" έκλεισε βρώμικα και κατραμιασμένα το πρώτο σκέλος της εμφάνισης τους, όπως η πιο άσχημη μπάντα του κόσμου ξέρει να κάνει. Λίγα λεπτά αργότερα, με τις ιαχές και τις γκαρίδες του κοινού να ξανακαλούν στη σκηνή τους "Νορβηγούς Venom", τα 2/3 της μπάντας αποθεώνονται μέχρι να εμφανιστεί ξανά ο Aggressor, αυτη τη φορά χωρίς την πατερίτσα του, ώστε να προκαλέσει μακελειό με τα εκτός setlist "Βlack Metal Jaw" και με επίλογο το αγαπημένο "Heaven's On Fire" των μπαμπάδων τους.
Μπορεί η εμφάνιση τους να κράτησε κάτι παραπάνω από μία ώρα, αλλά (αν εξαιρέσουμε εμένα που ήθελα να χτυπηθώ και με το "Conqueror") κανείς δεν έμεινε παραπονεμένος από την ένταση και την ενέργεια που μας χάρισαν, δίνοντας μας ένα εισητήριο για τα "Deep Tracts Of Hell", αποτελώντας, σύμφωνα με πολλούς, ίσως την καλύτερη τους εμφάνιση στα μέρη μας.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Χωρίς να ξεπεράσουν το "ακαδημαϊκό τέταρτο" από την προκαθορισμένη τους ώρα, ανεβαίνουν στη σκηνή του Temple, οι δικοί μας Abyssus. Παρόλο που έχω έρθει σε επαφή με τη μουσική τους, είναι η πρώτη φορά που τους βλέπω live, και το αγνό, ορθόδοξο death metal με τις λίγες παλιομοδίτικες thrash επιρροές του δεν άφησαν απαθή τον κόσμο που όλο και μαζευόταν από νωρίς. Όσο η ώρα προχωρούσε και με τον αέρα μιας μπάντας που ξέρει που πατάει, τα αίματα άναψαν με τα πρώτα mosh στη μέση του set τους, ενώ οι κιθάρες έκοβαν σαν ξυράφια. Παρόλο που το μπάσο ήταν λίγο πιο τσιμπημένο, μαζί με τα τύμπανα, δημιούργησαν έναν ρυθμικό ογκόλιθο που βοήθησε στο μακελειό που συνέβαινε από κάτω, ενώ μέσα στα κομμάτια που έπαιξαν, ακούσαμε και το "Unleash The Storm" από το ομώνυμο, φρέσκο τους ΕΡ, καθώς και ένα κομμάτι από το επερχόμενο άλμπουμ, που θα κυκλοφορήσει την επόμενη χρονιά, δίνοντας τη σκυτάλη στους headliners της βραδιάς.
Μία ώρα μετά την έναρξη της συναυλίας, πατούν μετά από τέσσερα χρόνια, ξανά το έδαφος της Αθήνας, οι Aura Noir, υπό τους ήχους του "Sons Of Hades". Η επιστροφή τους ως τριμελές γκρουπ, θυμίζει τις παλιές καλές εποχές, ενώ το νέο τους άλμπουμ που συνδύασε πολλά διαφορετικά extreme στοιχεία, είχε την τιμητική του ακούγοντας τα "Dark Lung On The Storm", "Shades Ablaze", "Demonian Flow" και "Cold Bone Grasp". O Apollyon, που βρισκόταν για πρώτη φορά πίσω από τα drums παίζοντας στην Ελλάδα, συνέχισε να έχει τον αέρα του frontman αφού σε πολλά κομμάτια είχε αυτός το μικρόφωνο, ενώ ο Aggressor σε μπάσο και φωνή φάνηκε πως είναι ένα ακούραστο παλικάρι, όπου μαζί με τον Blasphemer έδειξε πως είναι ένα ταιριαστό δίδυμο πάνω στο σανίδι, αφού σε κομμάτια όπως το "Destructor" και το "The Stalker" έκαναν τον "ναό" να γκρεμιστεί.
Το "Gaping Grave Awaits" θύμισε τις πιο black metal στιγμές των Νορβηγών, ενώ το "Black Thrash Attack" έκλεισε βρώμικα και κατραμιασμένα το πρώτο σκέλος της εμφάνισης τους, όπως η πιο άσχημη μπάντα του κόσμου ξέρει να κάνει. Λίγα λεπτά αργότερα, με τις ιαχές και τις γκαρίδες του κοινού να ξανακαλούν στη σκηνή τους "Νορβηγούς Venom", τα 2/3 της μπάντας αποθεώνονται μέχρι να εμφανιστεί ξανά ο Aggressor, αυτη τη φορά χωρίς την πατερίτσα του, ώστε να προκαλέσει μακελειό με τα εκτός setlist "Βlack Metal Jaw" και με επίλογο το αγαπημένο "Heaven's On Fire" των μπαμπάδων τους.
Μπορεί η εμφάνιση τους να κράτησε κάτι παραπάνω από μία ώρα, αλλά (αν εξαιρέσουμε εμένα που ήθελα να χτυπηθώ και με το "Conqueror") κανείς δεν έμεινε παραπονεμένος από την ένταση και την ενέργεια που μας χάρισαν, δίνοντας μας ένα εισητήριο για τα "Deep Tracts Of Hell", αποτελώντας, σύμφωνα με πολλούς, ίσως την καλύτερη τους εμφάνιση στα μέρη μας.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου