Το περασμένο Σαββατόβραδο ήταν εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στην ατμόσφαιρα και τη φαντασία. Αυτό φυσικά δε θα μπορούσε να έρθει από μόνο του, αλλά με την εμφανιση του πολυπράγμωνα Νορβηγού μουσικού, του Mortiis, ο οποίος είχε ανακοινώσει την μία και μοναδική εμφάνιση του στα μέρη μας, μέσω του Bowel Of Noise. Το Temple Athens λοιπόν δε χωρούσε αυτή τη φορά κοπανήμα και moshpits, αλλά αφοσίωση και προσοχή στους απόκοσμους ήχους που θα έπονταν.
Μέσα στη ψύχρα του Temple, κατά τις 21:00, εμφανίζεται από το σκοτάδι το Γαλλικό one man project, Treha Sektori. H μουσική του, αποκαλύπτοντας διάφορα στοιχεία μέσα από ένα παιχνίδι ρυθμών και ήχων, ένωσε πολλά είδη μουσικής. Τα εκκωφαντικά dark ambient στοιχεία, ήταν οι πρωταγωνιστές στην μυστικιστική του εμφάνιση, ενώ τα φωνητικά έδωσαν ένα άρωμα doom/black metal, που στο σύνολο , επί μισή ώρα έδρασε σαν soundtrack στην αφηρημένη και σινάμα απόκρυφη ταινία μικρού μήκους που έπαιζε από πίσω.
Λίγα λεπτά αργότερα, μέσα από καπνούς και την αμυδρή λάμψη από τα λιβάνια που έκαιγαν, βγαίνει η Ρωσσίδα Lamia Vox, η οποία κατάφερε με την παρουσία και τον εξωκοσμικό ήχο της να μαγέψει το κοινό που όλο συνέχιζε να έρχεται στον χώρο. Η μουσική της κατάφερε να παντρέψει το ambient ύφος με κάποια dark dungeon στοιχεία, σαν αυτά που θα ακούγαμε στην συνέχεια, αλλά κυρίως με μια μεγάλη δόση τελετουργικής και παγανιστικής ατμόσφαιρας. Η δρυϊδα ιέρεια, όσο λικνιζόταν απαλά με τα κομμάτια της, κατάφερε να μας δείξει την κρυφή ομορφιά του Άδη και της Κόλασης.
Ενώ τα φώτα έχουν σβήσει και τα λάβαρα έχουν υψωθεί, λίγα λεπτά μετά τις 23:00, κάνει την εμφάνιση του το ξωτικό που το έσκασε από τους Νoρβηγικούς μύθους. Ο Mortiis, έχοντας αφήσει τον τελευταίο καιρό κατά μέρος την industrial rock πλευρά του, και επιστρέφοντας στις πρώτες του μέρες, λίγο μετά τους Emperor, κατάφερε επί μία περίπου ώρα να μας συνεπάρει με την μαυρίλα και το ψύχος της Σκανδιναβίας, που έχει αποτυπωθεί μέσα από το "Ånden Som Gjorde Opprør", το οποίο έπαιξε και στην ολότητα του. Το δεύτερο πόνημα του Mortiis, κατάφερε να βγάλει ζωντανά, όλες τις πτυχές της φαντασίας, του Tolkien σύμπαντος και των Μεσαιωνικών θρύλων, αλλά εκτός αυτού, το απαλό και απόκρυφο έργο του είχε μεγαλύτερη διάρκεια απ'ότι ηχογραφημένο καταφέρνωντας με αυτόν τον τρόπο να δώσει μεγαλύτερη έμφαση και στοιχεία που δεν περίμεναν να ακούσουν τα αυτιά μας. Τέλος η παρθενική εμφάνιση του Mortiis, που απέδωσε φόρο τιμής στα ένδοξα και μακάβρια 90s, κατάφερε να ενωσει με αριστοτεχνική διάθεση το χθες με το σήμερα.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Μέσα στη ψύχρα του Temple, κατά τις 21:00, εμφανίζεται από το σκοτάδι το Γαλλικό one man project, Treha Sektori. H μουσική του, αποκαλύπτοντας διάφορα στοιχεία μέσα από ένα παιχνίδι ρυθμών και ήχων, ένωσε πολλά είδη μουσικής. Τα εκκωφαντικά dark ambient στοιχεία, ήταν οι πρωταγωνιστές στην μυστικιστική του εμφάνιση, ενώ τα φωνητικά έδωσαν ένα άρωμα doom/black metal, που στο σύνολο , επί μισή ώρα έδρασε σαν soundtrack στην αφηρημένη και σινάμα απόκρυφη ταινία μικρού μήκους που έπαιζε από πίσω.
Λίγα λεπτά αργότερα, μέσα από καπνούς και την αμυδρή λάμψη από τα λιβάνια που έκαιγαν, βγαίνει η Ρωσσίδα Lamia Vox, η οποία κατάφερε με την παρουσία και τον εξωκοσμικό ήχο της να μαγέψει το κοινό που όλο συνέχιζε να έρχεται στον χώρο. Η μουσική της κατάφερε να παντρέψει το ambient ύφος με κάποια dark dungeon στοιχεία, σαν αυτά που θα ακούγαμε στην συνέχεια, αλλά κυρίως με μια μεγάλη δόση τελετουργικής και παγανιστικής ατμόσφαιρας. Η δρυϊδα ιέρεια, όσο λικνιζόταν απαλά με τα κομμάτια της, κατάφερε να μας δείξει την κρυφή ομορφιά του Άδη και της Κόλασης.
Ενώ τα φώτα έχουν σβήσει και τα λάβαρα έχουν υψωθεί, λίγα λεπτά μετά τις 23:00, κάνει την εμφάνιση του το ξωτικό που το έσκασε από τους Νoρβηγικούς μύθους. Ο Mortiis, έχοντας αφήσει τον τελευταίο καιρό κατά μέρος την industrial rock πλευρά του, και επιστρέφοντας στις πρώτες του μέρες, λίγο μετά τους Emperor, κατάφερε επί μία περίπου ώρα να μας συνεπάρει με την μαυρίλα και το ψύχος της Σκανδιναβίας, που έχει αποτυπωθεί μέσα από το "Ånden Som Gjorde Opprør", το οποίο έπαιξε και στην ολότητα του. Το δεύτερο πόνημα του Mortiis, κατάφερε να βγάλει ζωντανά, όλες τις πτυχές της φαντασίας, του Tolkien σύμπαντος και των Μεσαιωνικών θρύλων, αλλά εκτός αυτού, το απαλό και απόκρυφο έργο του είχε μεγαλύτερη διάρκεια απ'ότι ηχογραφημένο καταφέρνωντας με αυτόν τον τρόπο να δώσει μεγαλύτερη έμφαση και στοιχεία που δεν περίμεναν να ακούσουν τα αυτιά μας. Τέλος η παρθενική εμφάνιση του Mortiis, που απέδωσε φόρο τιμής στα ένδοξα και μακάβρια 90s, κατάφερε να ενωσει με αριστοτεχνική διάθεση το χθες με το σήμερα.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου