Εδώ και 25 χρόνια παντρεύουν με τρομερή μαεστρία το παλιομοδίτικο thrash metal με τους σκοτεινιύς black ρυθμούς. Ο λόγος για τους Aura Noir, oι οποίοι μετά από καιρό επιστρέφουν στη χώρα μας πλάι στους δικούς μας Abyssus, και παράλληλα με το επερχόμενο έκτο τους έργο "Aura Noire", γιορτάζουν και τα δέκα χρόνια από το πλέον κλασικό τους "Hades Rise".
Tο ομώνυμο του δίσκου, με το δρεπάνι του Χάροντα να μαζεύει ψυχές, μας ανοίγει τις Πύλες του Κάτω Κόσμου με τον ήχο να βγαίνει από το βαθύτερο του σημείο.
Mε το πέρας του άλμπουμ να γίνεται ακόμα πιο σκοτεινό και ακραίο, το δίδυμο Aggressor/Apollyon αλλάζοντας θέσεις πίσω από το μικρόφωνο βγάζουν όλες τις πτυχές του ακραίου ήχου που ενδεχομένως να επηρρέασαν το Νορβηγικό συγκρότημα, αφού το speed/thrash metal των 80s μετουσιώνεται μέσα στον ανίερο black ήχο που ανέδειξε η σκηνή της χώρας τους, 15 περίπου χρόνια πριν την κυκλοφορία του εν λόγω άλμπουμ.
Κομμάτια όπως το "Pestilent Streams" μπορεί να έρχονται αντιμέτωπα με τα "Shadows Of Death", αλλά η αντίθεση τους φέρνει μια νοερή αρμονία μέσα στο σύνολο του "Hades Rise".
Φυσικά, από τη στιγμή που μιλάμε για ατόφιο, υπόγειο και ακραίο έργο, ο Danny Coralles των Autopsy, δίνει λίγη από την σαπισμένη του αισθητική στο "Gaping Grave Awaits", ενώ το τρίτο μέλος των Σκανδιναβών, ο Blasphemer, λίγους μήνες μετά το κύκνειο άσμα του με τους Mayhem, μπορεί να μην έχει τόσο ενεργό θέση, αλλά σκάβει και κάνει την κιθάρα του να τσιρίζει με τα solos της στα "Iron Night/Torment Storm", "Death Mask" και "Unleash The Demon".
Αυτό που βγαίνει μέσα από το τέταρτο πόνημα των Aura Noir, θα μπορούσε να είναι η πιο βρωμερή και άσχημη σκέψη για τη μεταθανάτια ζωή, αλλά σινάμα τόσο ρεαλιστική, και σίγουρα μπορεί αυτός ο δίσκος να κυκλοφόρησε δέκα χρόνια πριν, και από τότε να έχουν κυκλοφορήσει άλλους δύο δίσκους, αλλά το πάθος είναι ίδιο, και θα φανεί στο κολασμένο βράδυ της 4ης Μαΐου στο Temple Athens.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Tο ομώνυμο του δίσκου, με το δρεπάνι του Χάροντα να μαζεύει ψυχές, μας ανοίγει τις Πύλες του Κάτω Κόσμου με τον ήχο να βγαίνει από το βαθύτερο του σημείο.
Mε το πέρας του άλμπουμ να γίνεται ακόμα πιο σκοτεινό και ακραίο, το δίδυμο Aggressor/Apollyon αλλάζοντας θέσεις πίσω από το μικρόφωνο βγάζουν όλες τις πτυχές του ακραίου ήχου που ενδεχομένως να επηρρέασαν το Νορβηγικό συγκρότημα, αφού το speed/thrash metal των 80s μετουσιώνεται μέσα στον ανίερο black ήχο που ανέδειξε η σκηνή της χώρας τους, 15 περίπου χρόνια πριν την κυκλοφορία του εν λόγω άλμπουμ.
Κομμάτια όπως το "Pestilent Streams" μπορεί να έρχονται αντιμέτωπα με τα "Shadows Of Death", αλλά η αντίθεση τους φέρνει μια νοερή αρμονία μέσα στο σύνολο του "Hades Rise".
Φυσικά, από τη στιγμή που μιλάμε για ατόφιο, υπόγειο και ακραίο έργο, ο Danny Coralles των Autopsy, δίνει λίγη από την σαπισμένη του αισθητική στο "Gaping Grave Awaits", ενώ το τρίτο μέλος των Σκανδιναβών, ο Blasphemer, λίγους μήνες μετά το κύκνειο άσμα του με τους Mayhem, μπορεί να μην έχει τόσο ενεργό θέση, αλλά σκάβει και κάνει την κιθάρα του να τσιρίζει με τα solos της στα "Iron Night/Torment Storm", "Death Mask" και "Unleash The Demon".
Αυτό που βγαίνει μέσα από το τέταρτο πόνημα των Aura Noir, θα μπορούσε να είναι η πιο βρωμερή και άσχημη σκέψη για τη μεταθανάτια ζωή, αλλά σινάμα τόσο ρεαλιστική, και σίγουρα μπορεί αυτός ο δίσκος να κυκλοφόρησε δέκα χρόνια πριν, και από τότε να έχουν κυκλοφορήσει άλλους δύο δίσκους, αλλά το πάθος είναι ίδιο, και θα φανεί στο κολασμένο βράδυ της 4ης Μαΐου στο Temple Athens.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου