Oι Arkona είναι από τις μπάντες που μπορεί να μην πειραματίζονται, αλλά καταφέρνουν να εξελίσσουν τη μουσική τους. Από το εξώφυλο του "Khram" καταλαβαίνουμε ότι ο ήχος θα είναι πιο μυστικιστικός και είχα πραγματικά περιέργεια να δω ποιο μονοπάτι θα ακολουθήσουν αυτή τη φορά, και αν θα προτιμούσαν το black/pagan στυλ σαν των Moonsorrow.
Xωρίς να πέφτω έξω, μετά το εφιαλτικό intro, και με τις πρώτες νότες του "Shtorm" αντικρίζουμε την σκοτεινότερη και επιθετική πλευρά των Arkona. Αποφεύγοντας τις πολλές μελωδίες, ο ήχος είναι πιο ωμός με πολλές blackened στιγμές, ενώ στο τέλος κάποια παραδοσιακά όργανα με την αέρινη φωνή της Masha δίνουν κάτι από τα ήθη της χώρας τους.
Το "Tseluya zhizn'" μέσα στα δεκαεπτά ολόκληρα λεπτά της διάρκειας του εξαπλώνει την πολεμοχαρή και τραχιά πλευρά της μουσικής τους, όπως αυτή ακουγόταν στις απαρχές του συγκροτήματος, με τα ξυστά και ψυχρά riffs να πρωταγωνιστούν, ενώ αν και λιγο κρυφές φαίνονται κάποιες μελωδίες στα leads τους. Βέβαια την παράσταση όπως είναι φυσικό κλέβουν τα πνευστά καθώς και τα παιδικά απόκρυφα φωνητικά που θυμίζουν λίγο παγανιστική προσευχή.
Από την άλλη το "Rebionok bez imeni" και το προσωπικό μου αγαπημένο "Volchitsa", αν και ιδιαίτερα πονεμένα και σκοτεινά βάζουν ξανά το folk στοιχείο σε πρώτο ρόλο, ενώ εκτός από τις παραδοσιακές φόρμες και τα όργανα της εποχής, στην ατμόφαιρα αυτή μπαινουν και οι ίδιες οι κιθάρες και τα τυμπανα προσδίδοντας μια μαύρη επικότητα. Το ομώνυμο του δίσκου, κρατάει το βασικό ύφος του δίσκου με το τραχύ black metal υπόβαθρο, σε mid tempo ρυθμούς, θυμίζοντας λίγο τον σκανδιναβικό ήχο των 90s σε συνδυασμό με το δυναμικό pagan στυλ, κοντά στο τέλος, όπου ο ναός (σσ:khram είναι ο ναός στα ρώσικα) διαλύεται και οι αρχαίοι θεοί ξεσπούν.
To συννεφιασμένο "V pogonie za beloj ten'yu" είναι ένα διαφορετικό διάλειμμα, με πιο αργές ταχύτητες και ευχάριστες, ταξιδιάρικες μελωδίες από το πιάνο και τις ακουστικές κιθάρες που σπάνε την βαριά μονοτονία της ηλεκτρικής καταιγίδας, δίνοντας πάσα στο "V ladonyah bogov". Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κομμάτι πιο κοντά στο δυναμισμό των τελευταίων κυκλοφοριών το οποίο ακολουθεί επίσης μια σχετική instrumental γραμμή, λίγο πριν το outro που έχει το ίδιο καταραμμένο και τρομακτικό ύφος της αρχής.
Προσωπικά το "Khram" θεωρώ πως δίνει πολλά νέα πράγματα στη μουσική των Arkona ξεφεύγωντας από το πιο πρωταγωνιστικό folk ύφος, δίνοντας τα ηνία σε μαυρισμένους και ομιχλώδεις ρυθμούς. Η αύρα του δίσκου παρόλο που είναι επική και πολεμική δεν έχει έντονο λυρισμό καθως ακόμα και τα γυναικεία φωνητικά κατευθύνονται στους δρόμους που προανέφερα. Ανυπομονώ να δω τους Ρώσους metallers να προωθούν τη νέα τους δουλειά καθώς οι Έλληνες fans θα έχουν την ευκαιρία να δουν το εν λόγω συγκρότημα live τον Φλεβάρη
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Xωρίς να πέφτω έξω, μετά το εφιαλτικό intro, και με τις πρώτες νότες του "Shtorm" αντικρίζουμε την σκοτεινότερη και επιθετική πλευρά των Arkona. Αποφεύγοντας τις πολλές μελωδίες, ο ήχος είναι πιο ωμός με πολλές blackened στιγμές, ενώ στο τέλος κάποια παραδοσιακά όργανα με την αέρινη φωνή της Masha δίνουν κάτι από τα ήθη της χώρας τους.
Το "Tseluya zhizn'" μέσα στα δεκαεπτά ολόκληρα λεπτά της διάρκειας του εξαπλώνει την πολεμοχαρή και τραχιά πλευρά της μουσικής τους, όπως αυτή ακουγόταν στις απαρχές του συγκροτήματος, με τα ξυστά και ψυχρά riffs να πρωταγωνιστούν, ενώ αν και λιγο κρυφές φαίνονται κάποιες μελωδίες στα leads τους. Βέβαια την παράσταση όπως είναι φυσικό κλέβουν τα πνευστά καθώς και τα παιδικά απόκρυφα φωνητικά που θυμίζουν λίγο παγανιστική προσευχή.
Από την άλλη το "Rebionok bez imeni" και το προσωπικό μου αγαπημένο "Volchitsa", αν και ιδιαίτερα πονεμένα και σκοτεινά βάζουν ξανά το folk στοιχείο σε πρώτο ρόλο, ενώ εκτός από τις παραδοσιακές φόρμες και τα όργανα της εποχής, στην ατμόφαιρα αυτή μπαινουν και οι ίδιες οι κιθάρες και τα τυμπανα προσδίδοντας μια μαύρη επικότητα. Το ομώνυμο του δίσκου, κρατάει το βασικό ύφος του δίσκου με το τραχύ black metal υπόβαθρο, σε mid tempo ρυθμούς, θυμίζοντας λίγο τον σκανδιναβικό ήχο των 90s σε συνδυασμό με το δυναμικό pagan στυλ, κοντά στο τέλος, όπου ο ναός (σσ:khram είναι ο ναός στα ρώσικα) διαλύεται και οι αρχαίοι θεοί ξεσπούν.
To συννεφιασμένο "V pogonie za beloj ten'yu" είναι ένα διαφορετικό διάλειμμα, με πιο αργές ταχύτητες και ευχάριστες, ταξιδιάρικες μελωδίες από το πιάνο και τις ακουστικές κιθάρες που σπάνε την βαριά μονοτονία της ηλεκτρικής καταιγίδας, δίνοντας πάσα στο "V ladonyah bogov". Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κομμάτι πιο κοντά στο δυναμισμό των τελευταίων κυκλοφοριών το οποίο ακολουθεί επίσης μια σχετική instrumental γραμμή, λίγο πριν το outro που έχει το ίδιο καταραμμένο και τρομακτικό ύφος της αρχής.
Προσωπικά το "Khram" θεωρώ πως δίνει πολλά νέα πράγματα στη μουσική των Arkona ξεφεύγωντας από το πιο πρωταγωνιστικό folk ύφος, δίνοντας τα ηνία σε μαυρισμένους και ομιχλώδεις ρυθμούς. Η αύρα του δίσκου παρόλο που είναι επική και πολεμική δεν έχει έντονο λυρισμό καθως ακόμα και τα γυναικεία φωνητικά κατευθύνονται στους δρόμους που προανέφερα. Ανυπομονώ να δω τους Ρώσους metallers να προωθούν τη νέα τους δουλειά καθώς οι Έλληνες fans θα έχουν την ευκαιρία να δουν το εν λόγω συγκρότημα live τον Φλεβάρη
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου