Oι Sulferon, έρχονται από τα βόρεια της χώρας μας και φέτος, κλείνοντας 15 χρόνια ύπαρξης επιστρέφουν με το τέταρτο τους άλμπουμ. Το "Thanatos" αποτελεί μια γροθιά στο στμάχι, καθώς ο σατανικός και ωμός ήχος τους παίρνει ξανά θέση.
Οι απόκοσμες, ambient μελωδίες της εισαγωγής μιλούν άμεσα στη ψυχή μας, αφού το δίλεπτο "Sons Of The Night Speaks", βγάζει μια βασανιστική, σκοτεινή αύρα, η οποία αγριεύει στο συνεχόμενο και ψυχρό, "The God Of The Gaps". Οι μελωδίες δε χωρούν σε κάτι τόσο γρήγορο και επιθετικό, αλλά σίγουρα όσο προχωράμε στα άδυτα των Sulferon, με το "Blood Flows As Man Turn To Number", και "From Birth To The Pyre", τα ξυστά riffs και τα κρύα φωνητικά σε συνδυασμό με το αβυσσικό βάθος του μπάσου δημιουργεί εικόνες στην ατμόσφαιρα του δίσκου.
Το ομώνυμο "Thanatos" ρίχνει παλμούς, και τα κοφτά riffs συνεχίζουν πιο μελωδικά τη ψύχρα του δίσκου, ενώ σε μερικά σημεία οι Σκανδιναβικές επιρροές δε κρύβονται.
Από την άλλη, οι ταχύτητες της αρχής ξαναβρίσκουν έδαφος στο "A Tale Of Creation" με συνεχείς και βάρβραρους ρυθμούς, ενώ στο "Invert All Seven Names", όπου τα φωνητικά γίνονται ακόμα πιο ακραία, οι μόνες μελωδίες έρχονται από μερικά μοναχικά μπάσα.
Το τέλος έρχεται με το πιο ορθόδοξο black metal κομμάτι του άλμπουμ, και τις σειρήνες του πολέμου να προμηνύουν το "Ι Am Become Death". Ο επίλογος λοιπόν γράφεται με το προσωπικό μου αγαπημένο, το οποίο πλάι στις κλασικές μαυρομεταλλικές φόρμες, με τα διάσπαρτα choirs, τις καμπάνες και μερικά πλήκτρα (;), αποτελεί το πιο πολυποίκιλο τραγούδι του "Thanatos".
Oι Sulferon, πατούν γερά τα πόδια τους στο εγχώριο black metal, και με αυτόν τον δίσκο βάζουν ακόμα ένα λιθαράκι στην ιστορία τους Η μονοτονία στα tempos ταιριάζει γάντι με το concept του δίσκου, ενώ οι ακραίες συνθέσεις με τα βασανισμένα φωνητικά μοιάζει σαν να εξυμνούν υποχθόνια, το μόνο αληθινό πράγμα στην ύπαρξη μας. Τον Θάνατο!
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Οι απόκοσμες, ambient μελωδίες της εισαγωγής μιλούν άμεσα στη ψυχή μας, αφού το δίλεπτο "Sons Of The Night Speaks", βγάζει μια βασανιστική, σκοτεινή αύρα, η οποία αγριεύει στο συνεχόμενο και ψυχρό, "The God Of The Gaps". Οι μελωδίες δε χωρούν σε κάτι τόσο γρήγορο και επιθετικό, αλλά σίγουρα όσο προχωράμε στα άδυτα των Sulferon, με το "Blood Flows As Man Turn To Number", και "From Birth To The Pyre", τα ξυστά riffs και τα κρύα φωνητικά σε συνδυασμό με το αβυσσικό βάθος του μπάσου δημιουργεί εικόνες στην ατμόσφαιρα του δίσκου.
Το ομώνυμο "Thanatos" ρίχνει παλμούς, και τα κοφτά riffs συνεχίζουν πιο μελωδικά τη ψύχρα του δίσκου, ενώ σε μερικά σημεία οι Σκανδιναβικές επιρροές δε κρύβονται.
Από την άλλη, οι ταχύτητες της αρχής ξαναβρίσκουν έδαφος στο "A Tale Of Creation" με συνεχείς και βάρβραρους ρυθμούς, ενώ στο "Invert All Seven Names", όπου τα φωνητικά γίνονται ακόμα πιο ακραία, οι μόνες μελωδίες έρχονται από μερικά μοναχικά μπάσα.
Το τέλος έρχεται με το πιο ορθόδοξο black metal κομμάτι του άλμπουμ, και τις σειρήνες του πολέμου να προμηνύουν το "Ι Am Become Death". Ο επίλογος λοιπόν γράφεται με το προσωπικό μου αγαπημένο, το οποίο πλάι στις κλασικές μαυρομεταλλικές φόρμες, με τα διάσπαρτα choirs, τις καμπάνες και μερικά πλήκτρα (;), αποτελεί το πιο πολυποίκιλο τραγούδι του "Thanatos".
Oι Sulferon, πατούν γερά τα πόδια τους στο εγχώριο black metal, και με αυτόν τον δίσκο βάζουν ακόμα ένα λιθαράκι στην ιστορία τους Η μονοτονία στα tempos ταιριάζει γάντι με το concept του δίσκου, ενώ οι ακραίες συνθέσεις με τα βασανισμένα φωνητικά μοιάζει σαν να εξυμνούν υποχθόνια, το μόνο αληθινό πράγμα στην ύπαρξη μας. Τον Θάνατο!
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου