Τα συγκροτήματα που έμελλε να ανέβουν χθες στη σκηνή του Gagarin 205, θα μπορούσε να αποτελέσει κάποιου είδους όνειρο για τους fans του παλιού, αλλά και του σύγχρονου melodic/power metal. Μπορεί βέβαια ο καιρός να μην ήταν σύμμαχος μας όσο περιμέναμε να ανοίξουν οι πόρτες, αλλά αυτό προφανώς δεν πτόησε κανέναν για το χαμό που αναμενόταν να γίνει αυτό το Σαββατόβραδο.
Τη βραδιά ανοίγουν οι Nightrage, έχοντας στις πλάτες τους το ολοκαίνουριο "The Venomous". H προσέλευση του κόσμου από νωρίς, έδειξε ότι στηρίζει ολοφάνερα το ελληνοσουηδικό συγκρότημα, το οποίο για μισή ώρα έβαλε φωτιά με τη δυναμική του ήχου τους, ανήμερα των γενεθλίων του κιθαρίστα και ιδρυτή τους, Μάριου. Με κομμάτια όπως το "Being Nothing" και το "Scathing", τα "The Venomous" και "Affliction" από το τελευταίο τους έργο, αλλά και το "Spiral" που έγραψε τον επίλογο, οι Nightrage πήραν το κοινό με το μέρος τους, καθώς οι πρώτες σειρές ήδη ξεκίνησαν το headbanging, ενώ όλο το πάθος και ο πόνος του Ronnie διαχύθηκε μέσω των φωνητικών του. Προσωπικά, μιας και είμαι μεγάλος fan τους, με εντυπωσιάσαν με την ενέργεια τους, και αν έπαιζαν τα "Delirium Of The Fallen" και "Wearing A Martyr's Crown", θα ήμουν τρισευτυχισμένος.
Χωρίς πολλές καθυστερήσεις, και με το κοινό ήδη ξαναμένο, οι Mystic Prophecy, πατούν επί Αθηναϊκού εδάφους έπειτα από 12 ολόκληρα χρόνια. O Δημήτρης Λιαπάκης με περίσσιο ενθουσιασμό μας συνεπήρε με το γρέζι της φωνής του, ενώ ο νεοσύλλεκτος κιθαρίστας Evan K, παρόλο που κάποιες φορές έχανα τον ήχο του, όσο τον άκουσα κατάλαβα ότι το κατέχει. Παίζοντας κομμάτια κυρίως από την ύστερη καριέρα τους, και μάλιστα από το τελευταιο τους άλμπουμ, οι Mystic Prophecy με τον άμεσο και στακάτο power metal ήχο τους έδωσαν γκάζια με τα " The Crucifix", "Το Ηell And Back" και "Metal Brigade", όπως επισης και με την υποβοηθούμενη συμμετοχή του κοινού στο "Killhammer". Φυσικά δεν πέρασε απαρατήρητη η επιβλητική παρουσία της Joey Roxx στο μπάσο, ενώ το χιούμορ του Έλληνα frontman ήταν κάτι σαν κινητήριος δύναμη για την επικοινωνία της μπάντας με το κοινό, όπου μας αποχαιρέτησε με την πιο γκαζιάρικη εκδοχή του "Paranoid" των Black Sabbath. Είδα πολλά άτομα που ήρθαν κυρίως για τους Mystic Prophecy, και αυτό με κάνει να ελπίζω πως δε θα χρειαστεί ξανά να καθυστερήσουν κάποια μελλοντική επίσκεψη από τα μέρη μας.
Ο παράγοντας χιούμορ, που ανέφερα και πιο πάνω, αποτέλεσε τρόπο επικοινωνίας και για τους θρυλικούς Γερμανούς, Rage. Παρόλο που τα 2 πρώτα κομμάτια χάθηκαν από τα υπερβολικά χαμηλωμένα μικρόφωνα και τις υψηλές κιθάρες, στη συνέχεια τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Ο Bασίλης Μανιατόπουλος, μόλις ανέβηκε στη σκηνή, πίσω από το drumkit έδειξε με περηφάνεια το περικάρπιο του με την Ελληνική σημαία, ενώ η τρέλα του Marcos Rodriguez και του Peavy Wagner μας διασκέδασαν συνάμα με τη μουσική τους... άλλωστε το φωνάζαμε κιόλας, "Είναι τρελός ο φαλακρός!". Η επαφή της power τριάδας με το κοινό ήταν πολλή καλή, ενώ για λίγο παραπάνω από μία ώρα μας απασχόλησαν και με το τελευταίο τους άλμπουμ "Seasons Of The Black", αλλά και με το πιο πρόσφατο, και μη παρελθόν τους, φτάνοντας μέχρι και πίσω στα 80s με το προσωπικό μου αγαπημένο "Don't Fear The Winter", και την κατακλείδα με το "Higher Than The Sky", ενωμένο με το "Holy Diver" του Dio.
Το ρολόι δείχνει λίγα λεπτά πριν τις 23:00, όπου υπό τους ακουστικούς ήχους του "Ode To Leonidas", οι Firewind ανεβαίνoυν στη σκηνή με τα χειροκροτήματα όλων από κάτω. Για μιάμιση περίπου ώρα οι Έλληνες metallers κατάφεραν να διαλύσουν το Gagarin με το μελωδικό, power metal τους. O νέος τους frontman, Ηenning Basse, απέδωσε με άρτιο επαγγελματισμό και χωρίς να κουράζεται τα κομμάτια από το "Immortals", που αποτέλεσαν και την πλειονότητα του χθεσινού set, αλλά και τραγούδια του παρελθόντος όπως τα "Between Heaven and Hell" και "I Am The Anger". Ο επικός χαρακτήρας που προέβαλλαν ταίριαζε γάντι με το concept του τελευταίου τους άλμπουμ, κυρίως στα δυνατότερα "Live And Die By The Sword" και "Hands Of Time", ενώ ο Gus G με τον Bob Katsioni έδειξαν για ακόμη μια φορά πόσο αχτύπητο δίδυμο είναι στα solos του "Head Up High", αλλά και με τα κόλπα τους στο "Fire And The Fury". Λίγο πριν το τέλος, ο Bob αφιέρωσε το "Falling To Pieces" στην εκλείπουσα παρουσία του Πολωνού, ενώ κάνοντας τα όλα πουτάνα, έτσι όπως θα ήθελε και ο ίδιος, αλλά και το συγκρότημα, ο Gus έκανε μια βόλτα από το κοινό μαγνητίζοντας τα βλέμματα όλων μας και χαρίζοντας μας ένα "night to remember" που λένε και στο χωριό μου.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Τη βραδιά ανοίγουν οι Nightrage, έχοντας στις πλάτες τους το ολοκαίνουριο "The Venomous". H προσέλευση του κόσμου από νωρίς, έδειξε ότι στηρίζει ολοφάνερα το ελληνοσουηδικό συγκρότημα, το οποίο για μισή ώρα έβαλε φωτιά με τη δυναμική του ήχου τους, ανήμερα των γενεθλίων του κιθαρίστα και ιδρυτή τους, Μάριου. Με κομμάτια όπως το "Being Nothing" και το "Scathing", τα "The Venomous" και "Affliction" από το τελευταίο τους έργο, αλλά και το "Spiral" που έγραψε τον επίλογο, οι Nightrage πήραν το κοινό με το μέρος τους, καθώς οι πρώτες σειρές ήδη ξεκίνησαν το headbanging, ενώ όλο το πάθος και ο πόνος του Ronnie διαχύθηκε μέσω των φωνητικών του. Προσωπικά, μιας και είμαι μεγάλος fan τους, με εντυπωσιάσαν με την ενέργεια τους, και αν έπαιζαν τα "Delirium Of The Fallen" και "Wearing A Martyr's Crown", θα ήμουν τρισευτυχισμένος.
Χωρίς πολλές καθυστερήσεις, και με το κοινό ήδη ξαναμένο, οι Mystic Prophecy, πατούν επί Αθηναϊκού εδάφους έπειτα από 12 ολόκληρα χρόνια. O Δημήτρης Λιαπάκης με περίσσιο ενθουσιασμό μας συνεπήρε με το γρέζι της φωνής του, ενώ ο νεοσύλλεκτος κιθαρίστας Evan K, παρόλο που κάποιες φορές έχανα τον ήχο του, όσο τον άκουσα κατάλαβα ότι το κατέχει. Παίζοντας κομμάτια κυρίως από την ύστερη καριέρα τους, και μάλιστα από το τελευταιο τους άλμπουμ, οι Mystic Prophecy με τον άμεσο και στακάτο power metal ήχο τους έδωσαν γκάζια με τα " The Crucifix", "Το Ηell And Back" και "Metal Brigade", όπως επισης και με την υποβοηθούμενη συμμετοχή του κοινού στο "Killhammer". Φυσικά δεν πέρασε απαρατήρητη η επιβλητική παρουσία της Joey Roxx στο μπάσο, ενώ το χιούμορ του Έλληνα frontman ήταν κάτι σαν κινητήριος δύναμη για την επικοινωνία της μπάντας με το κοινό, όπου μας αποχαιρέτησε με την πιο γκαζιάρικη εκδοχή του "Paranoid" των Black Sabbath. Είδα πολλά άτομα που ήρθαν κυρίως για τους Mystic Prophecy, και αυτό με κάνει να ελπίζω πως δε θα χρειαστεί ξανά να καθυστερήσουν κάποια μελλοντική επίσκεψη από τα μέρη μας.
Ο παράγοντας χιούμορ, που ανέφερα και πιο πάνω, αποτέλεσε τρόπο επικοινωνίας και για τους θρυλικούς Γερμανούς, Rage. Παρόλο που τα 2 πρώτα κομμάτια χάθηκαν από τα υπερβολικά χαμηλωμένα μικρόφωνα και τις υψηλές κιθάρες, στη συνέχεια τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Ο Bασίλης Μανιατόπουλος, μόλις ανέβηκε στη σκηνή, πίσω από το drumkit έδειξε με περηφάνεια το περικάρπιο του με την Ελληνική σημαία, ενώ η τρέλα του Marcos Rodriguez και του Peavy Wagner μας διασκέδασαν συνάμα με τη μουσική τους... άλλωστε το φωνάζαμε κιόλας, "Είναι τρελός ο φαλακρός!". Η επαφή της power τριάδας με το κοινό ήταν πολλή καλή, ενώ για λίγο παραπάνω από μία ώρα μας απασχόλησαν και με το τελευταίο τους άλμπουμ "Seasons Of The Black", αλλά και με το πιο πρόσφατο, και μη παρελθόν τους, φτάνοντας μέχρι και πίσω στα 80s με το προσωπικό μου αγαπημένο "Don't Fear The Winter", και την κατακλείδα με το "Higher Than The Sky", ενωμένο με το "Holy Diver" του Dio.
Το ρολόι δείχνει λίγα λεπτά πριν τις 23:00, όπου υπό τους ακουστικούς ήχους του "Ode To Leonidas", οι Firewind ανεβαίνoυν στη σκηνή με τα χειροκροτήματα όλων από κάτω. Για μιάμιση περίπου ώρα οι Έλληνες metallers κατάφεραν να διαλύσουν το Gagarin με το μελωδικό, power metal τους. O νέος τους frontman, Ηenning Basse, απέδωσε με άρτιο επαγγελματισμό και χωρίς να κουράζεται τα κομμάτια από το "Immortals", που αποτέλεσαν και την πλειονότητα του χθεσινού set, αλλά και τραγούδια του παρελθόντος όπως τα "Between Heaven and Hell" και "I Am The Anger". Ο επικός χαρακτήρας που προέβαλλαν ταίριαζε γάντι με το concept του τελευταίου τους άλμπουμ, κυρίως στα δυνατότερα "Live And Die By The Sword" και "Hands Of Time", ενώ ο Gus G με τον Bob Katsioni έδειξαν για ακόμη μια φορά πόσο αχτύπητο δίδυμο είναι στα solos του "Head Up High", αλλά και με τα κόλπα τους στο "Fire And The Fury". Λίγο πριν το τέλος, ο Bob αφιέρωσε το "Falling To Pieces" στην εκλείπουσα παρουσία του Πολωνού, ενώ κάνοντας τα όλα πουτάνα, έτσι όπως θα ήθελε και ο ίδιος, αλλά και το συγκρότημα, ο Gus έκανε μια βόλτα από το κοινό μαγνητίζοντας τα βλέμματα όλων μας και χαρίζοντας μας ένα "night to remember" που λένε και στο χωριό μου.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου