Οι symphonic/power metallers, Serenity, μόλις ενάμιση χρόνο από την προηγουμενη τους κυκλοφορία, επιστρέφουν ακόμα πιο στιβαροί και ανανεωμένοι, με το ολόφρεσκο "Lionheart" που αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 27 Οκτωβρίου.
Η κινηματοφραφική εναρξη με το "Deus Lo Vult", δημιουργεί μια εικόνα στο πεδίο της μάχης, λίγες στιγμές πριν το χάος, εκεί που μόνο η σιωπή είναι σύμμαχος, ενώ το "United" στη πορεία έρχεται δυναμικά, με ανεβαστικές μελωδίες που δίνουν θάρρος και υμνούν τη γενναιότητα. Στο ίδιο μήκος κύματος έρχεται και το ομώνυμο του δίσκου "Lionheart" με περισσότερες folk επιρροές και μεσαιωνική ατμόσφαιρα, όπως περίπου και το "Rising High". Μια έντονη power metal σύνθεση με πολλά χορωδιακά φωνητικά και μια παραδοσιακή μελωδία εποχής.
Από την άλλη αφήνοντας σχετικά πίσω τα πολλά συμφωνικά μέρη, επικεντρώνοντας στη heavy πλευρά τους, οι Serenity με το "Heroes" γράφουν ένα από τα highlights τους, με δυνατές κιθάρες που συμβαδίζουν με το ογκώδες rhythm section, δίνοντας μια μοντέρνα γεύση στον παραμυθένιο τους ήχο.
Το "King's Landing", με τις απαλές του πινελιές στο πιάνο, αποτελεί το προπύργιο για το τροβαδούρικο "Eternal Victory" που ίσως να είναι και από τα πιο cheesy κομμάτια τους, με ένα χτυπητό ρεφρέν που αποδίδει μεγαλειότητα.
Η συνέχεια έρχεται επίσης δυναμική και πολεμοχαρής με το "Stand And Fight", ενώ το "The Fortress" αποτελεί ένα από τα πιο μυστηριακά τους κομμάτια, σε αντίθεση με το επικό "Empire".
Φυσικά όμως, δε μπορούμε να φανταστούμε μεσαιωνικές ιπποτικές ιστορίες χωρίς κάποια μυθική διάσταση, πίσω από ένα φανταστικό παραμυθένιο πέπλο. Έτσι με πολλές heavy στιγμές και ότι άλλο προανέφερα έρχεται λίγο πριν το κλείσιμο το "My Fantasy".
Τέλος, επειδή Serenity χωρίς, έστω, και μια μικρή δώση γυναικείων φωνητικών δε γίνεται, μας αποχαιρετούν με μια δυνατή μπαλάντα με φοβερά solos, το "Last Crusade", αφιερωμένο στην αποτυχία της Τρίτης Σταυροφορίας. Παρόμοιο ντουέτο, πολύ πιο απαλό όμως, συναντήσαμε και παραπάνω με το "θεϊκό", "Heaven".
Οι Αυστριακοί metallers, με το "Lionheart", θεωρώ πως προσπάθησαν να προσεγγίσουν με περισσότερη επιθετηκότητα και πιο brutal και heavy στοιχεία τη μουσική τους, παραμερίζοντας αρκετά τις γυναικείες συμμετοχές σε σχέση με τη προηγούμενη τους δουλειά. Μέσω όλου του συνόλου πηγάζει κάτι θριαμβευτικό, που σίγουρα δένει με τη φρεσκάδα των ανανεωμένων πλέον Serenity.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Η κινηματοφραφική εναρξη με το "Deus Lo Vult", δημιουργεί μια εικόνα στο πεδίο της μάχης, λίγες στιγμές πριν το χάος, εκεί που μόνο η σιωπή είναι σύμμαχος, ενώ το "United" στη πορεία έρχεται δυναμικά, με ανεβαστικές μελωδίες που δίνουν θάρρος και υμνούν τη γενναιότητα. Στο ίδιο μήκος κύματος έρχεται και το ομώνυμο του δίσκου "Lionheart" με περισσότερες folk επιρροές και μεσαιωνική ατμόσφαιρα, όπως περίπου και το "Rising High". Μια έντονη power metal σύνθεση με πολλά χορωδιακά φωνητικά και μια παραδοσιακή μελωδία εποχής.
Από την άλλη αφήνοντας σχετικά πίσω τα πολλά συμφωνικά μέρη, επικεντρώνοντας στη heavy πλευρά τους, οι Serenity με το "Heroes" γράφουν ένα από τα highlights τους, με δυνατές κιθάρες που συμβαδίζουν με το ογκώδες rhythm section, δίνοντας μια μοντέρνα γεύση στον παραμυθένιο τους ήχο.
Το "King's Landing", με τις απαλές του πινελιές στο πιάνο, αποτελεί το προπύργιο για το τροβαδούρικο "Eternal Victory" που ίσως να είναι και από τα πιο cheesy κομμάτια τους, με ένα χτυπητό ρεφρέν που αποδίδει μεγαλειότητα.
Η συνέχεια έρχεται επίσης δυναμική και πολεμοχαρής με το "Stand And Fight", ενώ το "The Fortress" αποτελεί ένα από τα πιο μυστηριακά τους κομμάτια, σε αντίθεση με το επικό "Empire".
Φυσικά όμως, δε μπορούμε να φανταστούμε μεσαιωνικές ιπποτικές ιστορίες χωρίς κάποια μυθική διάσταση, πίσω από ένα φανταστικό παραμυθένιο πέπλο. Έτσι με πολλές heavy στιγμές και ότι άλλο προανέφερα έρχεται λίγο πριν το κλείσιμο το "My Fantasy".
Τέλος, επειδή Serenity χωρίς, έστω, και μια μικρή δώση γυναικείων φωνητικών δε γίνεται, μας αποχαιρετούν με μια δυνατή μπαλάντα με φοβερά solos, το "Last Crusade", αφιερωμένο στην αποτυχία της Τρίτης Σταυροφορίας. Παρόμοιο ντουέτο, πολύ πιο απαλό όμως, συναντήσαμε και παραπάνω με το "θεϊκό", "Heaven".
Οι Αυστριακοί metallers, με το "Lionheart", θεωρώ πως προσπάθησαν να προσεγγίσουν με περισσότερη επιθετηκότητα και πιο brutal και heavy στοιχεία τη μουσική τους, παραμερίζοντας αρκετά τις γυναικείες συμμετοχές σε σχέση με τη προηγούμενη τους δουλειά. Μέσω όλου του συνόλου πηγάζει κάτι θριαμβευτικό, που σίγουρα δένει με τη φρεσκάδα των ανανεωμένων πλέον Serenity.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου