Η Ιρλανδία είναι από τις χώρες που μουσικά φημίζονται περισσότερα για τα κλασσικά/hard rock ακούσματα και τα ατέλειωτα blues παρά για τον πιο “σκληρό” ήχο. Πέρα όμως από αυτή την κατάταξη, μια μπάντα από την καρδιά του Δουβλίνου, οι Primordial, έχοντας κλείσει τα 20 χρόνια ύπαρξης και φτάνοντας φέτος, αισίως στην όγδοη δουλειά τους με τίτλο “ The Greater Men Have Fallen”, μας συνεπαίρνουν με το εξαιρετικό celtic folk/black metal τους.
O Allan Nemtheanga και η παρέα του δημιούργησαν έναν δίσκο, ακολουθώντας τα κλασσικά μουσικά μοτίβα τους δίνοντας έτσι μια κατάθεση ψυχής γεμάτη αγάπη και πάθος για αυτό που γουστάρουν να κάνουν περισσότερο.
Ένας δρόμος με μυστήρια μουσικά “κόλπα”, έντονα και επικά riffs, τρομερά φωνητικά και τρομερές μελωδίες, θυμίζουν έντονα κλασσικές metal φόρμες σε συνδιασμό με την δεύτερη εποχή των Bathory.
Ο δίσκος ξεκινάει με το ομότιλο κομμάτι το οποίο δίνει κατευθειάν στον ακροατή να καταλάβει πως ναι μεν οι Ιρλανδοί extreme metallers δεν παίζουν κάτι που θα τους εξεπλήξει, αλλά θα τους κρατήσει για να νιώσουν ότι εδώ και χρόνια έχουν κατασταλλάξει μουσικά και συνεχίζουν χωρίς να απογοητεύουν τους fans τους.
Επίσης εξαιρετικό και το κομμάτι που ακολουθεί, το “Babel's Tower”, που μόνο να διχάσει δε θέλει με τις doom νότες του, ίσα ισα που θα μπορούσε να αποτελεί την πιο κορυφαία στιγμή του album.
Σε αντίθεση με το προηγούμενο, το “Come The Flood” σίγουρα δε μπορεί να αποτελέσει ατού του δίσκου, αλλά προς το τέλος οι επικές μελωδίες και οι μεγαλειώδεις λυρισμοί το κάνουν σχετικά πιο ενδιαφέρον.
Το πιο δυνατό, γεμάτο groove-αρίσματα και black metal στιγμές “The Seed Of Tyrants” με το “Ghosts Of The Charnel House” και το απόκοσμο “The Alchemist's Head” θα μπορούσαν να αποτελέσουν την “αγία τριάδα” του δίσκου, μιας και οι λυρισμοί και τα κιθαριστικά riffs μπορεί να μη μοιάζουν ιδιαίτερα μεταξύ τους αλλά έχουν με έναν μαγικό τρόπο μια τέλεια αρμονία.
Σιγά σιγά, φτάνοντας και προς το τέλος του δίσκου, μας περιμένουν για το κλείσμο δύο από τα πιο extreme, σκοτεινά και σαγηνευτικά τραγούδια, όχι μόνο του παρόντος album, αλλά γενικά της μπάντας. Πρόκειται για τo “Born To Night” και το “Wield Lightning to Split The Sun” που μας αφήσουν με μια τέλεια γεύση όντας χορτασμένοι από την μουσική τους.
Κλείνοντας, έχω να πω πως σίγουρα πρόκειται για μια από τις πιο true Μπάντες στον χώρο, που δεν διψάνε για τα εκατομμύρια αλλά κάνουν ότι κάνουν γεμάτοι μεράκι και πάθος για την μουσική.
Τους περιμένουμε για ακόμη μια φορά στην Ελλάδα, και πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια για το παρόν πόνημα τους.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
O Allan Nemtheanga και η παρέα του δημιούργησαν έναν δίσκο, ακολουθώντας τα κλασσικά μουσικά μοτίβα τους δίνοντας έτσι μια κατάθεση ψυχής γεμάτη αγάπη και πάθος για αυτό που γουστάρουν να κάνουν περισσότερο.
Ένας δρόμος με μυστήρια μουσικά “κόλπα”, έντονα και επικά riffs, τρομερά φωνητικά και τρομερές μελωδίες, θυμίζουν έντονα κλασσικές metal φόρμες σε συνδιασμό με την δεύτερη εποχή των Bathory.
Ο δίσκος ξεκινάει με το ομότιλο κομμάτι το οποίο δίνει κατευθειάν στον ακροατή να καταλάβει πως ναι μεν οι Ιρλανδοί extreme metallers δεν παίζουν κάτι που θα τους εξεπλήξει, αλλά θα τους κρατήσει για να νιώσουν ότι εδώ και χρόνια έχουν κατασταλλάξει μουσικά και συνεχίζουν χωρίς να απογοητεύουν τους fans τους.
Επίσης εξαιρετικό και το κομμάτι που ακολουθεί, το “Babel's Tower”, που μόνο να διχάσει δε θέλει με τις doom νότες του, ίσα ισα που θα μπορούσε να αποτελεί την πιο κορυφαία στιγμή του album.
Σε αντίθεση με το προηγούμενο, το “Come The Flood” σίγουρα δε μπορεί να αποτελέσει ατού του δίσκου, αλλά προς το τέλος οι επικές μελωδίες και οι μεγαλειώδεις λυρισμοί το κάνουν σχετικά πιο ενδιαφέρον.
Το πιο δυνατό, γεμάτο groove-αρίσματα και black metal στιγμές “The Seed Of Tyrants” με το “Ghosts Of The Charnel House” και το απόκοσμο “The Alchemist's Head” θα μπορούσαν να αποτελέσουν την “αγία τριάδα” του δίσκου, μιας και οι λυρισμοί και τα κιθαριστικά riffs μπορεί να μη μοιάζουν ιδιαίτερα μεταξύ τους αλλά έχουν με έναν μαγικό τρόπο μια τέλεια αρμονία.
Σιγά σιγά, φτάνοντας και προς το τέλος του δίσκου, μας περιμένουν για το κλείσμο δύο από τα πιο extreme, σκοτεινά και σαγηνευτικά τραγούδια, όχι μόνο του παρόντος album, αλλά γενικά της μπάντας. Πρόκειται για τo “Born To Night” και το “Wield Lightning to Split The Sun” που μας αφήσουν με μια τέλεια γεύση όντας χορτασμένοι από την μουσική τους.
Κλείνοντας, έχω να πω πως σίγουρα πρόκειται για μια από τις πιο true Μπάντες στον χώρο, που δεν διψάνε για τα εκατομμύρια αλλά κάνουν ότι κάνουν γεμάτοι μεράκι και πάθος για την μουσική.
Τους περιμένουμε για ακόμη μια φορά στην Ελλάδα, και πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια για το παρόν πόνημα τους.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου