O δίσκος αυτός έχοντας όλα τα κλασσικά για εμάς doom στοιχεία,έχει και ένα πιο epic/heavy χαρακτήρα που το κάνει ακόμα πιο παραστατικό και “ζωντανό” τον ήχο.
Ο παρών δίσκος ξεκινάει με το “Prophet” ένα κομμάτι που στην αρχή είναι αργό και σκοτεινό αλλά στην συνέχεια γίνεται πιο γρήγορο,πιο ζωντανό και πιο μελωδικό(εξαιτίας της σατανικά μαγικής φωνής του Robert Lowe που πραγματικά τα σπάει!!!).
Στην συνέχεια οι δαίμονες μας αφήνουν χρόνους και το δεύτερο κομμάτι “The Sound Of Dying Demons” παίρνει θέση.Ένα κομμάτι βαρύ,μελωδικό,ατμοσφαιρικό και δαιμονικό...οι κραυγές και οι τσιρίδες στα φωνητικά δίνουν και παίρνουν,και τα μονοκόμματα και βρικολακιασμένα riffs μας ανατινάζουν ,το solo πραγματικά τρελό και διαολεμένο που μας αφήνει μια ωραία γεύση στα αυτιά μας.
Χορεύοντας έναν τελετουργικό χορό μας επισκέπτεται μια τρελή μέλισσα με το “Dancing in the Temple of the Mad Queen Bee”,πραγματικά ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια σε αυτόν τον δίσκο,πιο γρήγορο από τα προηγούμενα με ωραίες μελωδικές γραμμές στα φωνητικά και με πάρα πολύ καλοδουλεμένα solos.
Τέταρτο κομμάτι το “Waterwitch” ένα πολύ καλό κομμάτι που ξεκινάει με έναν μουσικό πρόλογο και συνεχίζει με μια μελωδική solo απαγγελία μέχρι το ρεφραίν!!!,Το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι αυτού του δίσκου καθώς αυτός ο δίσκος έχει ολιγόλεπτες συνθέσεις σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους .
Μετά έρχεται με ατμοσφαιρκά σκοτεινούς και απόμακρους ήχους το πέμπτο(και αγαπημένο μου) “The Lights Of Thebe”,ένα κομμάτι που θυμίζει πιο παλιούς Candlemass έχοντας το καθαρά doom και σκοτεινό χαρακτήρα τους χωρίς τις επικές συνθέσεις των τελευταίων χρόνων,ένα πάρα πολύ καλό κομμάτι που νομίζω πως θα αρέσει!!!
Έκτο το ομότιτλο του δίσκου,το οποίο επίσης μου αρέσει πάρα πολύ,συνδυάζοντας τα πρώτα album του συγκροτήματος μαζί με τα προηγούμενα κομμάτια του συγκεκριμένου δίσκου,μελωδικό,εφετζίδικο(ειδικά στα σολο) και πιο απαλό σε σχέση με τα προηγούμενα αλλά εξίσου αγριευτικό και DOOM!!!!
Έβδομο το “The Killing Of The Sun”,ένα καλό κομμάτι με πολύ μπάσο και τύμπανα και γεμάτο power chords από εδώ κι'από κει καθώς και γεμάτο από Sabbath-ικές επιρροές(Iron Man,Heaven and Hell,Black Sabbath).
Όγδοο το πιο heavy/doom κομμάτι τους “Siren Song” όπου έχει πιο occult στυλ και τρελά πλήκτρα και εκκλησιαστικό όργανο,τα οποία τα παίζει ο βιρτουόζος Per Wiberg(Spiritual Beggars,ex-Opeth)
Ένα κομμάτι με πολύ δυναμικό χαρακτήρα και τρελό ρυθμό.
Τέλος το ένατο κομμάτι “Black As Time” το οποίο ξεκινάει με μια απαγγελία αναφερόμενη σε όλα τα κακά που μας προξενεί ο χρόνος,και με το που μπαίνει η μουσική τσούπ ξεκινάει και το κοπάνημα μέχρι να μας σπάσει κανάς σβέρκος.Ένα κλείσιμο που μοιάζει πού με την αρχή του δίσκου στις συνθέσεις,αλλά έχει περισσότερα solos και μελωδίες και στο τέλος κλείνει με τους χτύπους ενός ρολογιού .Ένα κομμάτι με πολύ εσωτερικό νόημα και νομίζω πως είναι πολύ καλό κλείσιμο για τον (ίσως) τελευταίο δίσκο της μπάντας,γιατί μας μιλάει για το πόσο γρήγορς και μαύρος είναι ο σκατοχρόνος!!!
Πραγματικά ένας πολύ καλός δίσκος που θα αγαπήσουν οι λάτρεις του είδους και των Candlemass
(9,5/10)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου