Οι Έλληνες metallers σε σύντομο χρονικό διάστημα από την προηγούμενη φανταστική δουλειά τους “Days Of Defiance” επέστρεψαν με το νέο τους αριστούργημα με τίτλο “Few Against Many,γεμάτο φρέσκο ήχο που δεν μοιάζει καθόλου στην “τριλογία” “Allegiance”,Premonition”,”Days Of Defiance” καθώς πειραματίστηκαν περισσότερο στον Αμερικάνικο melodic/power ήχο.
Ο δίσκος ξεκινάει με το “Wall Of Sound”,που όσοι ήμασταν στο live τους στην Αθήνα είχαμε την τύχη να το ακούσουμε(μαζί με το Losing My Mind) πολύ πριν την επίσημη κυκλοφορία του. Κομμάτι γεμάτο δυναμισμό και πάθος,που σου πετάγονται σπίθες από τα αυτιά και πορώνεσαι με τις κιθάρες του μεγάλου Gus G, ένα τραγούδι με εμφανέστατες επιρροές από κλασσικά κομμάτια όπως και από Symphony X.
Μετά έρχεται το “Losing My Mind” ένα κομμάτι που στην αρχή μοιάζει απαλό αλλά στην συνέχεια σε ξετινάζει,ομολογώ πως είναι σχετικά μεγάλο σε διάρκεια(6.30 λεπτά περίπου) κάτι που οι Firewind δεν μας έχουν συνηθίσει σε τέτοιες συνθέσεις(εκτός του Into The Fire από το Premonition album).
Tρίτο κομμάτι το ομώνυμο του δίσκου το οποίο ξεκινάει με ένα μικρό drum solo από τον πιτσρικά της παρέας Jo Nunez,το “Few Against Many” είναι ένα κομμάτι γεμάτο heavy φόρμες που καμουφλάρουν τον πόνο και την δυστυχία των στίχων,από τα καλύτερα του album κατά την ταπεινή μου γνώμη και αυτή η σολάρα τα σπάει!!!!!!
Τέταρτο στην σειρά το” Undying Fire” ένα μελωδικότατο κομμάτι,ευάκουστο με ένα ρεφραιν που σου μένει δυνατά στην μνήμη.
Πέμπτο το “Another Dimension” ένα βαρύ και power κομμάτι με λίγα στοιχεία από τα πρώτα album τους”Between Heaven&Hell” και “Burning Earth”.
Υπό τους ήχους ακουστικής κιθάρας και μετά με heavy riffs και solos ξεκινάει το “Glorious” ένα δυνατό κομμάτι που σε κάνει να γκαρίζεις τους στίχους του και να παθιάζεσαι συνεχώς μέχρι τελικής πτώσης.
Έβδομο κομμάτι η μπαλάντα τους “Edge Of A Dream” όπου έχουν συνεργαστεί με τους Apocalyptica, ένα κομμάτι ερωτικό και ρομαντικό,το πιάνο του Bob σε μαγεύει και η φωνή του Apollo σε κάνει να ονειρεύεσαι και να ταξιδεύεις,τα solo του Gus σε απογειλωνουν και παράλληλα σε μελαγχολούν....και μετά η συγκινιτική στιγμή(για τους πιο ρομαντικούς metalheads)”....If tomorrow never comes hold my hand,one last time,one last call....”
Έπειτα από την 4λεπτη συγκίνηση έρχεται το όγδοο κομμάτι με το πολύ ανεβαστικό σολάκι στην άρχη που ακούει στο όνομα “Destiny” ένα αισιόδοξο και δυνατό κομμάτι που θα αρέσει.
Ένατο και βαρύ το “Long Gone Tomorrow” ένα αριστούργημα που θα σε αγγίξουν και η μουσική αλλά ακόμα περισσότερο οι στίχοι του(ειδικά στο ρεφραίν).
Δέκατο και τελευταίο το κομμάτι με τις πιο epic/power φόρμες “No Heroes No Sinners” που ψιλοξεφεύγει γενικά από τα κλασσικά κομμάτια της μπάντας αλλά ταιριάζει γάντι με τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου...ένα τραγούδι κατάλληλο για κλείσιμο.
Τα “καρντάσια” μας από την Θεσσαλονίκη έχουν γίνει πλέον μια διεθνής μπάντα και το Guitar Hero status του Κωστάρα μας είναι κάτι παραπάνω από εμφανές,μπράβο ρε παίδες,για άλλη μια φορά μας κάνετε υπερήφανους!!!! \m/
(9,5/10)
Για το Metal View
Γιαννης Χ.
Ο δίσκος ξεκινάει με το “Wall Of Sound”,που όσοι ήμασταν στο live τους στην Αθήνα είχαμε την τύχη να το ακούσουμε(μαζί με το Losing My Mind) πολύ πριν την επίσημη κυκλοφορία του. Κομμάτι γεμάτο δυναμισμό και πάθος,που σου πετάγονται σπίθες από τα αυτιά και πορώνεσαι με τις κιθάρες του μεγάλου Gus G, ένα τραγούδι με εμφανέστατες επιρροές από κλασσικά κομμάτια όπως και από Symphony X.
Μετά έρχεται το “Losing My Mind” ένα κομμάτι που στην αρχή μοιάζει απαλό αλλά στην συνέχεια σε ξετινάζει,ομολογώ πως είναι σχετικά μεγάλο σε διάρκεια(6.30 λεπτά περίπου) κάτι που οι Firewind δεν μας έχουν συνηθίσει σε τέτοιες συνθέσεις(εκτός του Into The Fire από το Premonition album).
Tρίτο κομμάτι το ομώνυμο του δίσκου το οποίο ξεκινάει με ένα μικρό drum solo από τον πιτσρικά της παρέας Jo Nunez,το “Few Against Many” είναι ένα κομμάτι γεμάτο heavy φόρμες που καμουφλάρουν τον πόνο και την δυστυχία των στίχων,από τα καλύτερα του album κατά την ταπεινή μου γνώμη και αυτή η σολάρα τα σπάει!!!!!!
Τέταρτο στην σειρά το” Undying Fire” ένα μελωδικότατο κομμάτι,ευάκουστο με ένα ρεφραιν που σου μένει δυνατά στην μνήμη.
Πέμπτο το “Another Dimension” ένα βαρύ και power κομμάτι με λίγα στοιχεία από τα πρώτα album τους”Between Heaven&Hell” και “Burning Earth”.
Υπό τους ήχους ακουστικής κιθάρας και μετά με heavy riffs και solos ξεκινάει το “Glorious” ένα δυνατό κομμάτι που σε κάνει να γκαρίζεις τους στίχους του και να παθιάζεσαι συνεχώς μέχρι τελικής πτώσης.
Έβδομο κομμάτι η μπαλάντα τους “Edge Of A Dream” όπου έχουν συνεργαστεί με τους Apocalyptica, ένα κομμάτι ερωτικό και ρομαντικό,το πιάνο του Bob σε μαγεύει και η φωνή του Apollo σε κάνει να ονειρεύεσαι και να ταξιδεύεις,τα solo του Gus σε απογειλωνουν και παράλληλα σε μελαγχολούν....και μετά η συγκινιτική στιγμή(για τους πιο ρομαντικούς metalheads)”....If tomorrow never comes hold my hand,one last time,one last call....”
Έπειτα από την 4λεπτη συγκίνηση έρχεται το όγδοο κομμάτι με το πολύ ανεβαστικό σολάκι στην άρχη που ακούει στο όνομα “Destiny” ένα αισιόδοξο και δυνατό κομμάτι που θα αρέσει.
Ένατο και βαρύ το “Long Gone Tomorrow” ένα αριστούργημα που θα σε αγγίξουν και η μουσική αλλά ακόμα περισσότερο οι στίχοι του(ειδικά στο ρεφραίν).
Δέκατο και τελευταίο το κομμάτι με τις πιο epic/power φόρμες “No Heroes No Sinners” που ψιλοξεφεύγει γενικά από τα κλασσικά κομμάτια της μπάντας αλλά ταιριάζει γάντι με τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου...ένα τραγούδι κατάλληλο για κλείσιμο.
Τα “καρντάσια” μας από την Θεσσαλονίκη έχουν γίνει πλέον μια διεθνής μπάντα και το Guitar Hero status του Κωστάρα μας είναι κάτι παραπάνω από εμφανές,μπράβο ρε παίδες,για άλλη μια φορά μας κάνετε υπερήφανους!!!! \m/
(9,5/10)
Για το Metal View
Γιαννης Χ.
I loved this blog (:
ΑπάντησηΔιαγραφήThx dude! Have a metal day \m/
ΑπάντησηΔιαγραφή