PARADISE LOST-TRAGIC IDOL(album review)

Οι Βρετανοί άρχοντες του σκότους είχαν να μας απασχολήσουν με νέα τους δουλειά εδώ και 3 χρόνια(χωρίς την επανακυκλοφορία του Draconian Times το 2011), το νέο τους δημιούργημα έχει το όνομα “Τragic Idol”.
To πρώτο κομμάτι έχει τον τίτλο “Solitary One”, είναι ένα κλασσικό Paradise Lost κομμάτι με έντονα καθαρά φωνητικά,πλήκτρα και ωραίες κιθάρες,οι στίχοι του κομματιού έχουν πολύ ενδιαφέρον καθώς αναφέρονται στην αρνητική όψη του έρωτα καθώς και την αυτοκαταστροφή μας από αυτόν.
Σειρά έχει το “Crucify” όπου τα φωνητικά του Holmes σκληραίνουν και μας προβάλουν κατάμουτρα τις δυσκολίες μας και τα προσωπικά βάρη του καθενός μας,ένα heavy τραγούδι με πολύ ωραία riff-αρίσματα από τους 2 κιθαρίστες της μπάντας όπως και ένα θλιβερό και μελωδικότατο solo από τον Greg Mackintosh.
Τρίτο κομμάτι στον δίσκο το “Fear of Impending Hell “,ένα ωραίο μελωδικό και λυπηρό κομμάτι με απαλά riffs και ένα υπέρτατο solo όπως και ωραία ακουστική,κομμάτι που σου μένει και σε ακολουθεί,θυμίζει έντονα παλιές εποχές της μπάντας καθώς και λίγο από το “Faith Divides Us....”
Επόμενο το Honesty In Death” ένα απο τα πιο βαριά κομμάτια του δίσκου(αν όχι το πιο βαρύ),κομμάτι που αναφέρεται καθαρά στον θάνατο και την καταστροφή μας(φαίνεται και από τον τίτλο),κομμάτι δραματικό,εφόσον και ο θάνατος σαν γεγονός είναι δραματικός και επώδυνος ,πραγματικά κομματάρα.
Το 5ο κομμάτι “Theories From Another World”είναι άλλο ένα δυνατό κομμάτι που αξίζει πραγματικά να το ακούσετε , πραγματικά τα λόγια είναι περιττά .
Μετά το “In This We Dwell” και το “To The Darkness” είναι τα πιο old-school κομμάτια του δίσκου με επιρροές από λίγο ΝWOBHM,thrash metal και κλασσικά metal κομμάτια,πάντα όμως και με την προσωπική ταυτότητα του συγκροτήματος.
Το 8ο κομμάτι είναι το “Tragic Idol” ένα κομμάτι που έχει πραγματικά τέλεια μουσική και ακόμα τελειότερους στίχους. Κομμάτι που αναφέρεται κυρίως στα “ψεύτικα “είδωλα και πρότυπα που για κάποιους είναι σαν θεοί ενώ στην ουσία είναι ένα απόλυτο ΤΙΠΟΤΑ.
Ένατο κομμάτι του δίσκου το “Worth Fighting For” που ξεκινάει με ένα break στα drums από τον μεγάλο Adrian Erlanddson(At The Gates,Vallenfyre),επίσης ένα ωραίο κομμάτι που ψιλοξεφεύγει από το γενικότερο ύφος του δίσκου.
Δέκατο και τελευταίο κομμάτι το “The Glorious End”(το καταλληλότερο κλείσιμο σε αυτό το album), ένα κλασσικό gothic κομμάτι φτιαγμένο από τους ειδικούς του είδους.
Καθώς τελειώνει ο δίσκος τα συναισθήματα μου είναι πολλά όπως μίσος,θλίψη,οργή,προβληματισμός,μυστήριο αλλά και ικανοποίηση για αυτό που άκουσα,γιατί οι Paradise Lost έχουν βρει εδώ και καιρό τον δρόμο τους και δεν ξεφεύγουν από τα όρια.
Για ακόμη μία φορά οι στίχοι του Holmes ,η μουσική του Mackintosh καθώς και το παίξιμο των υπόλοιπων μουσικών μας κάνουν υπερήφανους
Δίσκος που αξίζει για τους φίλους του είδους όπως και για τους fans της μπάντας.
(8,5/10)
 
Για το Metal View Γιαννης χ.