Burzum - "Umskiptar" - Review

3 studio albums + 1 συλλογή με επανηχογραφημένα κομμάτια, δεν είναι καθόλου κακός απολογισμός για κάποιον που έχει βγει από την "στενή" τρία χρόνια πριν και κυκλοφορεί -έως τώρα- κάθε έτος και νέα δουλειά. Ο λόγος φυσικά για τον συνήθη ύποπτο Varg Vikerenes και το νέο του δημιούργημα κάτω από το θρυλικό one-man project Burzum. Μπορεί και μόνο η ενασχόληση με την συγκεκριμένη "μπάντα" να εγείρει εκ προοιμίου ατελείωτες συζητήσεις, αναφορικά με όλα εκείνα τα γεγονότα που έγιναν κατά τα mid 90's,παρόλα αυτά νομίζω πως είναι συνετό να παραμείνουμε στο comeback του διαβόητου μουσικού, που σηματοδοτήθηκε με τα "Belus" & "Fallen" και συνεχίζεται σήμερα με το "Umskiptar".
Είναι γεγονός πως τα δύο προαναφερθέντα albums που προηγήθηκαν του “Umskiptar", έδωσαν το στίγμα της μουσικής κατεύθυνσης που θα ακολουθούσε ο Vikernes, το οποίο βλέπουμε σε γενικές γραμμές να ακολουθείται και στην νέα του δουλειά, με την διαφορά ότι στο "Umskiptar" έχει πέσει το βάρος στο "στήσιμο" της κατάλληλης ατμόσφαιρας, που αποτελεί προαπαιτούμενο για να αποδοθεί σωστά ο ιδιότυπος χαρακτήρας του.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, το δέκατο κατά σειρά album είναι εμπνευσμένο από ένα Νορβηγικό ποίημα ("Voluspa") ,το οποίο έχει πατήσει εξ’ολοκλήρου στις φωνητικές γραμμές του Vikernes, που για πρώτη φορά ποικίλουν σε τέτοιο βαθμό, όπου καταφέρνει και κάνει κάθε κομμάτι να ακούγεται τόσο μοναδικό,αφήνοντας ενίοτε την ψευδαίσθηση ότι κάποιος αφηγείται ένα είδος παραμυθιού ή μια ιστορία ξεχασμένων θρύλων. Άλλοτε μελαγχολικός, άλλοτε με μια δόση από το σπαρακτικό ύφος του παρελθόντος, ο Νορβηγός αναδεικνύει εύστοχα την σωστή ατμόσφαιρα των συνθέσεων, που στο "τεχνικό" μέρος της, αναπτύσσεσαι  από κλασικά "burzum" παραμορφωμένα riffs που παραμένουν αιχμηρά ,μπασογραμμές που δεν ακολουθούν και τόσο πιστά τις κιθάρες και μερικές μελωδικές σφήνες του πιάνο που δίνουν μια ωραία υφή στον ήχο.Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα "Alfadanz"  ,"Hit helga Tré","Heiðr" (προσέξτε την όμορφη αλληλοκάλυψη μπάσου-κιθάρας που οδηγεί το κομμάτι) και το περίεργο "Galgviðr" ,που φέρνει στον νου κάτι από ωδή.
Συνοψίζοντας ,το "Umskiptar" συμπληρώνει εξίσου καλά μια τριλογία όσο και οι δύο προκάτοχοί του, το οποίο ενισχύεται από κάποια σημαντικά στοιχεία, που καταφέρνουν και κάνουν την ακρόαση του εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και μαρτυρούν άλλη μια φορά το ταλέντο του ανθρώπου που βρίσκεται πίσω από αυτό.
                                                                                                                                       Βαθμολογία : 80/100

Tracklist : 

 

'Blóðstokkinn (Soaked in Blood)'  

'Jóln (Deities)' 

'Alfadanz (Elven Dance)' 

'Hit helga Tré (The Sacred Tree)' 

'Æra (Honour)'  

'Heiðr (Esteem)' 

'Valgaldr (Song Of The Fallen)' 

'Galgviðr (Gallow Forest)'  

'Surtr Sunnan (Black from the South)' 

'Gullaldr (Golden Age)' 

'Níðhöggr (Attack From Below)'