Αφιέρωμα : AMON AMARTH

Με αφορμή την επικείμενη εμφάνισή τους στην Αθήνα, στις 22 του μήνα,  σήμερα θα πούμε δυό λόγια για τους Σουηδούς γίγαντες Amon Amarth. Τα πράγματα είναι απλά. Μούσια, μαλλιά, φωτιά, τσεκούρι και heavy metal! Viking περίπτωση. Όλα ξεκίνησαν πριν 20 περίπου χρόνια, και η αρχική πορεία της μπάντας ήταν η συνέχεια των Scum. Το όνομα άλλαξε σε Amon Amarth μόλις μπήκε στην μπάντα ο τιτάνας τραγουδιστής και frontman, Johan Hegg. Πιάνουν δουλειά το 1993, ηχογραφώντας το demo "Thor Arise", το οποιό συμπεριλαμβάνει 5 κομμάτια. Το 1994, κυκλοφορούν το πρώτο τους EP, "The Arrival of the Fimbul Winter" και δείχνουν ότι ήρθαν για να μείνουν. Δύο χρόνια μετά, το 1996, κυκλοφορεί ένα ακόμη EP, το "Sorrow Throughout the Nine Worlds", με το οποίο κερδίζουν συμβόλαιο με τη Metal Blade, στην οποία βρίσκονται μέχρι σήμερα. Κάπου εκεί έγινε κατανοητό ότι το πρώτο τους full-length album δεν θα αργούσε πολύ. Αυτό ήρθε το 1998, και ονομάζεται "Once Sent from the Golden Hall". Όλα είχαν πάρει το δρόμο τους. Riffs που σου κολλάνε στο μυαλό, πανέμορφες μελωδίες κι ένας Hegg που τα ΣΠΑΕΙ, αν και κατηγορείται για τον μη καθαρό τρόπο που τραγουδάει. Όπως και να'χει, ο  τύπος τα δίνει όλα. Με άλλα λόγια, το ιδανικό ντεμπούτο για μία Σουηδική melodic death metal μπάντα.

Tracklist:
1. "Ride for Vengeance"
2. "The Dragons' Flight Across the Waves"
3. "Without Fear"
4. "Victorious March"
5. "Friends of the Suncross"
6. "Abandoned"
7. "Amon Amarth"
8. "Once Sent from the Golden Hall"
9. "Siegreicher Marsch (Victorious March)" (Reissue Bonus Track)
Αφού κέρδισαν πολλούς ακροατές με το ντεμπούτο τους, συνεχίζουν στον ίδιο ρυθμό κι ένα χρόνο μετά, το 1999, κυκλοφορεί το "The Avenger". Επίσης πολύ καλό album, συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν και παράλληλα να μεγαλώνουν το όνομά τους. Το θηρίο που ακούει στο όνομα Johan Hegg συνεχίζει να σπέρνει τον τρόμο, και μία αστείρευτη riff-ομηχανή, ο Olavi Mikkonen, σε κολλάει στον τοίχο. Καταπληκτική δουλειά έχει γίνει στις μελωδίες και στα drums, φυσικά, όπως και σε κάθε Amon Amarth album.

Tracklist:
1. "Bleed for Ancient Gods"
2. "The Last with Pagan Blood"
3. "North Sea Storm"
4. "Avenger"
5. "God, His Son and Holy Whore"
6. "Metalwrath"
7. "Legend of a Banished Man"
Σειρά έχει το "The Crusher", που κυκλοφορεί το 2001. Τρίτο album, πάλι από την Metal Blade, με την οποία συνεργάζονται μέχρι σήμερα. Το album δεν ξεφεύγει από την κλασσική Amon Amarth φιλοσοφία. Φωτιά, τσεκούρι και heavy metal. Τίποτα άλλο. Καταπληκτικά riffs για άλλη μία φορά, ένας drummer-χταπόδι κι ένας Hegg που φτύνει καρφιά. Εξαιρετικό. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

1. "Bastards of a Lying Breed"
2. "Masters of War"
3. "The Sound of Eight Hooves"
4. "Risen from the Sea (2000)"
5. "As Long as the Raven Flies"
6. "A Fury Divine"
7. "Annihilation of Hammerfest"
8. "The Fall Through Ginnungagap"
9. "Releasing Surtur's Fire"
10. "Eyes of Horror" (Possessed cover)
Έχοντας φτιάξει όνομα πια, και έχοντας κυκλοφορήσει τρία αξιοπρεπέστατα albums, συνεχίζουν το 2002 με το "Versus the World". Η επιθετικότητα ξεχειλίζει ακόμη κι από τον τίτλο του album, όπως και από τα 9 καταπληκτικά κομμάτια που περιέχονται στο δίσκο. Ο Mikkonen παραμένει σταθερή αξία, και βγάζει εθιστικά riffs, τα οποία "παντρεύονται" τέλεια με την φωνάρα του Hegg, τις υπέροχες μελωδίες και το δυνατό drumming του Andersson. Album-κλειδί για τη συνέχεια των Amon.

Tracklist:
1. "Death in Fire"
2. "For the Stabwounds in Our Backs"
3. "Where Silent Gods Stand Guard"
4. "Versus the World"
5. "Across the Rainbow Bridge"
6. "Down the Slopes of Death"
7. "Thousand Years of Oppression"
8. "Bloodshed"
9. "...And Soon the World Will Cease to Be"
Είναι πολύ ενθαρρυντικό στοιχείο για μία μπάντα το γεγονός ότι έχει 4 αξιοπρεπέσταρα albums στη σειρά, και σίγουρα είναι κάτι που αποδυκνείει την αξία της. Και το καλό είναι ότι τα μυαλά τους δεν πήραν αέρα. Προσγειωμένοι πάντα, συνεχίζουν τη σκληρή δουλειά, και το 2004 κυκλοφορούν το "Fate of Norns". Θα αποφύγω να επιμείνω στην κριτική, γιατί είναι το μόνο τους album που δεν έχω ακούσει πολύ προσεκτικά, αλλά από όσο το έχω ακούσει, είναι καλό. Όχι τόσο καλό όσο τα υπόλοιπα, αλλά ακούγεται ευχάριστα. Hegg και Mikkonen, τα δίνουν όλα. Ίσως μερικές ακροάσεις ακόμη, με κάνουν να αλλάξω γνώμη.

Tracklist:
1. "An Ancient Sign Of Coming Storm"
2. "Where Death Seems To Dwell"
3. "The Fate Of Norns"
4. "The Pursuit Of Vikings"
5. "Valkyries Ride"
6. "The Beheading Of A King"
7. "Arson"
8. "Once Sealed In Blood"
Οι Amon Amarth είναι πλέον μία μεγάλη μπάντα της death metal σκηνής. Ή, της melodic death metal σκηνής, αν προτιμάτε. Συνεχίζουν τη δουλειά, λοιπόν, και το 2006 κυκλοφορούν το "With Oden on Our Side", το οποίο είναι το πρώτο τους album που μπαίνει στα charts του Billboard. Σύμφωνα με τον Hegg, μ'αυτό το album οι Amarth επιστρέφουν στις ρίζες τους, και συγκεκριμένα στο πρώτο τους δίσκο. Ακούγοντας το δίσκο προσεκτικά, μπορούμε να πούμε ότι κάτι όντως ισχύει. Κατά τα άλλα, ακολουθάται η γνωστή, κλασσική κι αγαπημένη Amon Amarth φόρμα. Θανατηφόρα riffs, ένας ανίκητος Hegg κι ένας drummer που παίζει τα πάντα.

Tracklist:

1. "Valhall Awaits Me"
2. "Runes to My Memory"
3. "Asator"
4. "Hermod's Ride to Hel - Lokes Treachery Part 1"
5. "Gods of War Arise"
6. "With Oden on Our Side"
7. "Cry of the Black Birds"
8. "Under the Northern Star"
9. "Prediction of Warfare"
2 χρόνια μετά, το 2008, έρχεται το μεγάλο "μπαμ", που ακούει στο όνομα "Twilight of the Thunder God". "Album-βράχος που δεν σπάει με τίποτα. Ανατριχιαστικές μελωδίες, θεϊκά riffs και ένας Hegg που καταπίνει καρφιά. Τα γνωστά στοιχεία, δηλαδή, που ανέδειξαν τους Amon και τους έφτασαν εκεί που αξίζουν. Το album δεν χορταίνεται. Σου δίνει τα πάντα που ζητάει κάποιος από τους Amon και από το death metal γενικότερα. Θησαυρός. Άκουσέ το, και θα κερδίσεις πολλά.

Tracklist:

"Twilight of the Thunder God" (feat. Roope Latvala)
"Free Will Sacrifice" − 4:09
 "Guardians of Asgaard" (feat. Lars Goran Petrov)
"Where Is Your God?"
"Varyags of Miklagaard"
"Tattered Banners and Bloody Flags"
"No Fear for the Setting Sun"
 "The Hero"
"Live for the Kill" (feat. Apocalyptica)
"Embrace of the Endless Ocean"
Βρισκόμαστε στο 2011, ένα χρόνο πριν. 29 Μάρτη, λοιπόν, κυκλοφορεί πιθανότατα το καλύτερο μέχρι τώρα Amon Amarth album. Τόσο απλά. "Surtur Rising" λέγεται, και σπάει κόκκαλα. Τα riffs τους πάντα γαμούσαν, αλλά αυτή τη φορά είναι από άλλο πλανήτη. Ο Hegg είναι πιο εξαγριωμένος από ποτέ, όπως και όλη η μπάντα. Το αποτέλεσμα είναι ένα αριστούργημα. Ο Γίγαντας ξύπνησε και πήρε σβάρνα ό,τι βρήκε μπροστά του. Προσωπικά αγαπημένο μου album τους, άκουσέ το και θα σου χαρίσει πολλά, τα λόγια είναι περιττά, ας μιλήσει η μουσική.

Tracklist:

"War of the Gods"
"Töck's Taunt: Loke's Treachery Part II"
"Destroyer of the Universe"
"Slaves of Fear"
"Live Without Regrets"
"The Last Stand of Frej"
"For Victory or Death"
"Wrath of the Norsemen"
"A Beast Am I"
"Doom Over Dead Man"

Συμπερασματικά, όπως ήδη είναι παντού γνωστό, οι Amarth είναι μία από τις καλύτερες σύγχρονες melodid death metal μπάντες. Η αστείρευτη μηχανή riffs που έχουν στο δυναμικό τους, οι πανέμορφες μελωδίες τους, οι στίχοι τους γύρω από την Σκανδιναβική μυθολογία και όχι μόνο, αλλά και γενικότερα η φιλοσοφία τους ως μπάντα και άνθρωποι, τους κάνει άξιους αναφοράς και προσοχής. Τιτάνες.