MOTORHEAD- AFTERSHOCK(Album Review)

Οι Motorhead,όπως είναι γνωστό,είναι μια από τις σημαντικότερες και μεγαλύτερς μπάντες στο rock ιδίωμα.Είτε είσαι hard rocker,είτε punk,είτε power-ας,είτε thrasher,δεν υπάρχει περίπτωση να μη “βγάζεις το καπέλο” στον “θείο”  Lemmy!!!

Φέτος λοιπόν,το τρίο,ύστερα από πολλά σκμπανεβάσματα υγείας του Lemmy,κατάφεραν και κυκλοφόρησαν το 21ο album τους,με τον τίτλο “Aftershock”.

Για μια ακόμη φορά,το στυλ τους και ο ήχος τους παραμένει όμοιος με τις προηγούμενες δουλειές τους,η ανυπέρβλητη φωνή και το ταλέντο των μουσικών,μας πάει χρόνια πίσω ενώ όλα τα κομμάτια είναι μια “ταυτότητα” του συγκροτήματος.

Από τα δυναμικά και groovy “Heartbreaker” και “Queen Of The Damned”,μέχρι το bluesy “Dust And Glass” και “Lost Woman Blues”,το διαχρονικό ύφος των Motorhead λάμπει και την άρτια επαγγελματική προσέγγιση την καταλαβαίνουμε με κλειστά μάτια.Όμως πέρα από την αγαπημένη μας “βρωμιά” στον ήχο,τα boogie στοιχεία και την κλασσική τους ατμόσφαιρα,υπάρχει κάτι που θα ξενίσει πολλούς ακροατές.Ένα είναι ότι τα κομμάτια του δίσκου είναι 14,και μερικά από αυτα είναι λίγο μέτρια και πρόχειρα,και δεύτερον οι δομές των κομματιών είναι αντιγραμένες από όλη την δισκογραφία.

Βέβαια το ύφος έκφρασης τους,πάντα ήταν το ίδιο και δεν θα αλλάξει,αλλά εδώ βλέπουμε “κόπιες” από το παρελθόν.

Πέρα όμως από τα (σχεδόν) αρνητικά,ξέρουμε καλά πως έστω και αν ο δίσκος δεν θα είναι διαχρονικός,παραμένει μια καλή και δουλεμένη δουλειά,και ποτέ δεν είχαμε παράπονο από τους Βρετανούς,ότι έχουν βγάλει άσχημο δίσκο....

Ανέκαθεν θεωρούσα τους Motorhead,μια μεγάλη και υπέροχη μπάντα,και συνεχίζω και το πιστεύω,απλώς θα ήταν πιο ωραίο  να υπήρχε μια ομοιγένεια στον δίσκο...βέβαια όσο ακούμε το “Aftershock” μέχρι το τέλος,μπορεί να δημιουργηθέι αυτή η μικρή ιστορία...Καθώς πηγαίνεις στο Μεξικό,ακούς τα χαμένα γυναικεία blues,όπου σου ραγίζουν την καρδιά.Οι νύχτες είναι σκληρές γεμάτες γυαλιά και σκόνη,κάπου εκεί αντικρίζεις την Βασίλισσα των Καταραμένων,κρατώντας ένα μαχαίρι,και κοιτάζοντας σε με ένα ψυχρό βλέμμα σου λέει: “Θα σωπαίνεις όταν μιλάς σε μένα”....

(8/10)

Για το Metal View:Γιάννης Χ.

Interview with Nightfall on Metal View with english subs

FALKENBACH-ASA(Album Review)

O Vratyas Vakyas,μία από τις πλέον γνωστές προσωπικότητες του folk/viking/black metal ιδιώματος,και mainman του γερμανικόυ one man project ,Falkenbach,κυκλοφορεί φέτος το 6ο studio album του,17 χρόνια μετά από το ντεμπούτο του!!

Αυτός ο δίσκος,έχοντας ένα πιο low ύφος και 'οχι τόσο έντονα σημεία και κορυφώσεις σε σχέση με την προηγούμενη δουλειά,κάνει έντονη την δυναμική και το πάθος  που θα πρέπει να έχει μια μπάντα αυτού του ύφους.

Ο λυρισμός και οι μελωδίες φέρνουν στο μυαλό τους Ulver,καθώς και Bathory στα 90s.H αρχαία Γερμανική διάλεκτος στους στίχους δημιουργεί μια δημιουργική και απαλή ατμόσφαιρα και στα black αλλά κυρίως στα μελαγχολικά folk  κομμάτια του δίσκου.

Η ομοιογένεια των κομματιών και η   αρμονική εν αλλάξ διαδοχή τους  από folk σε black,δείχνει πόσο καλά προσεγμένη και ποιοτική δουλειά έχει κάνει ο Vakyas.

To “Αsa” είνα ένα album,με πολλά highlights όπως τα “Wulfarweijd”,”Stikke Wound” και “I Nattens Stillta”,από τα black,και “Εweroun”, “Ufirstanan Folk” και “Μijn Laezt Wourd” από viking/folk.

Γενικά αυτός ο δίσκος συνδιάζει την επικότητα με την μελωδία,καθώς και βαριά σημεία σε ένα ελαφρό στυλ black/thrash.

Τέλος έχω να πω πως ο Ισλανδικής καταγωγής,Γερμανός,έφτιαξε έναν πολύ καλό δίσκο που οι φίλοι του είδους θα αγαπήσουν...ειδικά αν το ακούνε μέσα στην κακοκαιρία και την βαρυχειμωνιά που μας έρχεται.Επίσης όσοι δεν έχει τύχει να τους ανακαλύψουν ακόμα,ας ρίξουν μια ματιά σε αυτον τον δίσκο και δεν θα απογοητευτούν!

(8/10)

Για το Metal View:Γιάννης Χ.